مواردى كه مى توان نماز واجب را شكست
(مسأله 1181) شكستن نماز واجب از روى اختيار حرام است ولى براى حفظ مال و جان و جلوگيرى از ضرر مالى يا بدنى مانعى ندارد.(مسأله 1182) اگر حفظ جان خود انسان يا كسى كه حفظ جان او واجب است يا حفظ مالى كه نگهدارى آن واجب مىباشد، بدون شكستن نماز ممكن نباشد، بايد نماز را بشكند، ولى شكستن نماز براى مالى كه اهميت ندارد مكروه است.
(مسأله 1183) اگر در وسعت وقت مشغول نماز باشد و طلبكار طلب خود را از او مطالبه كند، چنانچه بتواند در بين نماز طلب او را بدهد، بايد در همان حال بپردازد; و اگر بدون شكستن نماز دادن طلب او ممكن نباشد، بايد نماز را بشكند و طلب او را بدهد و بعد نماز را بخواند.
(مسأله 1184) اگر در بين نماز بفهمد كه مسجد نجس است، چنانچه وقت تنگ باشد، بايد نماز را تمام كند; و اگر وقت وسعت داشته باشد و تطهير مسجد نماز را به هم نزند، بايد در بين نماز تطهير كند و بعد بقيّه نماز را بخواند; و اگر نماز را به هم بزند، اگر نجس بودن مسجد موجب هتك آن و يا موجب سرايت نجاست به جاهاى ديگر شود، بايد نماز را بشكند و مسجد را تطهير كند و بعد نماز را بخواند. و اگر موجب هتك مسجد نشود، به احتياط واجب بايد نماز را بشكند و مسجد را تطهير كند و بعد نماز را بخواند.
(مسأله 1185) كسى كه بايد نماز را بشكند، اگر نماز را تمام كند معصيت كرده ولى، نماز او صحيح است، اگرچه احتياط مستحب آن است كه دوباره بخواند.
(مسأله 1186) اگر پيش از آن كه به اندازه ركوع خم شود به خاطر آورد كه اذان يا اقامه را فراموش كرده، چنانچه وقت نماز وسعت داشته باشد، مستحب است براى گفتن آنها نماز را بشكند و امّا شكستن نماز فقط براى اذان، خلاف احتياط است.