راه نجس شدن چيزهاى پاك
(مسأله 113) اگر چيز پاك به چيز نجس برسد و هر دو يا يكى از آنها به گونهاى تر باشد كه رطوبت يكى به ديگرى سرايت كند، چيز پاك نجس مىشود. و اگر رطوبت به قدرى كم باشد كه به ديگرى سرايت نكند، چيزى كه پاك بوده نجس نمىشود.(مسأله 114) اگر چيز پاكى به چيز نجس برسد، و انسان شك كند كه هر دو يا يكى از آنها تر بوده يا نه، آن چيز پاك، نجس نمىشود.
(مسأله 115) اگر نجسى با سه واسطه يا بيشتر به چيز پاكى مرتبط شود، به گونهاى كه عرفاً حكم به سرايت نجاست نشود، اجتناب از آن لازم نيست، هر چند احوط لزوم اجتناب است.
(مسأله 116) اگر چيز پاكى با رطوبت به يكى از دو چيزى كه انسان نمىداند كدام پاك و كدام نجس است برسد، نجس نمىشود. ولى، اگر يكى از آنها قبلاً نجس بوده و انسان نداند پاك شده يا نه، چنانچه چيز پاكى به آن برسد نجس مىشود.
(مسأله 117) اگر زمين، پارچه و مانند آن رطوبت داشته باشد، هر قسمتى كه نجاست به آن برسد نجس مىشود و جاهاى ديگر آن پاك است. و همچنين است خيار و خربزه و مانند آن.
(مسأله 118) اگر شيره يا روغن و مانند آن روان باشد، به محض اين كه يك نقطه از آن نجس شد، تمام آن نجس مىشود ولى، اگر روان نباشد، نجس نمىشود.
(مسأله 119) اگر مگس يا حيوانى مانند آن، روى چيز نجسى كه تر است بنشيند و بعد روى چيز پاكى كه آن نيز تر است بنشيند، چنانچه انسان بداند نجاست همراه آن حيوان بوده، چيز پاك نجس مىشود، و اگر نداند، پاك است.
(مسأله 120) اگر جايى از بدن كه عرق دارد نجس شود و عرق ازآنجا به جاى ديگر برود، هر جا كه عرق به آن برسد نجس مىشود. و اگر عرق به جاى ديگر نرود، جاهاى ديگر بدن پاك است.
(مسأله 121) اخلاطى كه از بينى يا گلو مىآيد، اگر خون داشته باشد، جايى كه خون دارد نجس و بقيه آن پاك است; پس اگر به بيرون دهان يا بينى برسد، مقدارى را كه انسان يقين دارد جاى نجس اخلاط به آن رسيده نجس است، و محلى را كه شك دارد جاى نجس به آن رسيده يا نه، پاك مىباشد.
(مسأله 122) اگر آفتابهاى را كه زير آن سوراخ است روى زمين نجس بگذارند، چنانچه آب به گونهاى زير آن جمع گردد كه با آب آفتابه يكى حساب شود، و آب با فشار از آفتابه خارج نشود، آب آفتابه نجس مىشود. ولى، اگر آبى كه از زير آفتابه خارج مىشود در زمين فرو رود يا جارى شود به نحوى كه با آب داخل آن يكى حساب نشود يا آب با فشار از آفتابه خارج شود، آب آفتابه نجس نمىشود.
(مسأله 123) اگر چيزى داخل بدن شود و به نجاست برسد، در صورتى كه بعد از بيرون آمدن آلوده به نـجاست نـباشد پاك است، پس اگر اسباب اماله يا آب آن در مخرج مدفوع وارد شود يا سوزن و چاقو و مانند اينها در بدن فرو رود و بعد از بيرون آمدن به نجاست آلوده نباشد، نجس نيست.
(مسأله 124) اگر آب دهان و بينى در داخل دهان يا بينى به خون برسد و بعد از خارج شدن به خون آلوده نباشد پاك است.