پوشاندن بدن در نماز - توضیح المسائل نسخه متنی

پوشاندن بدن در نماز

(مسأله 814) مرد بايد در حال نماز ـ اگرچه كسى او را نبيند ـ عورتين خود را بپوشاند و بهتر است از ناف تا زانو را نيز بپوشاند.

(مسأله 815) زن بايد در هنگام نماز تمام بدن حتى سر و موى خود را بپوشاند و همچنين بنابر احتياط بايد كف پاى خود را نيز بپوشاند ولى، پوشاندن صورت به مقدارى كه در وضو شسته مىشود و دستها و روى پاها تا مچ لازم نيست، امّا براى آن كه يقين كند كه مقدار واجب را پوشانده است، بايد مقدارى از اطراف صورت و قدرى پايينتر از مچ را نيز بپوشاند.

(مسأله 816) هنگامى كه انسان قضاى سجده فراموش شده يا تشهّد فراموش شده را بجا مىآورد و بلكه بنابر احتياط واجب در موقع سجده سهو نيز، بايد خود را مانند هنگام نماز بپوشاند.

(مسأله 817) اگر انسان در نماز عمداً عورتش را نپوشاند، نماز او باطل است بلكه اگر نپوشاندن عورت از روى ندانستن مسأله نيز باشد، بنابر احتياط واجب بايد نماز خود

را دوباره بخواند.

(مسأله 818) اگر در بين نماز بفهمد كه عورتش پيداست، بايد آن را بپوشاند و چنانچه پوشاندن عورت زياد طول بكشد، احتياط واجب آن است كه نماز را تمام كرده و دوباره بخواند ولى، اگر بعد از نماز بفهمد كه در نماز عورت او پيدا بوده، نمازش صحيح است.

(مسأله 819) اگر لباس نمازگزار در حال ايستاده عورت او را بپوشاند ولى، امكان داشته باشد كه در حال ديگر ـ مثلاً در حال ركوع و سجود ـ نپوشاند، چنانچه قبل از آشكار شدن عورت به وسيلهاى آن را بپوشاند، نماز او صحيح است ولى، احتياط مستحب آن است كه با آن لباس نماز نخواند.

(مسأله 820) انسان در حال ضرورت مىتواند در نماز خود را با علف و برگ درختان بپوشاند ولى، در غير ضرورت، پوشاندن با علف و برگ درخت خالى از اشكال نيست.

(مسأله 821) گِل پوشش نيست و اگر غير از گِل چيز ديگرى نداشته باشد كه در نماز خود را با آن بپوشاند، مىتواند به دستورى كه بيان مىشود برهنه نماز بخواند.

(مسأله 822) اگر چيزى نداشته باشد كه در نماز خود را با آن بپوشاند، چنانچه احتمال دهد كه چيزى پيدا كند، بنابر احتياط واجب بايد نماز را تأخير بيندازد و اگر چيزى پيدا نكرد، در آخر وقت مطابق وظيفه خود (برهنه) نماز بخواند.

(مسأله 823) اگر كسى كه مىخواهد نماز بخواند براى پوشاندن خود حتّى برگ درخت و علف نيز نداشته باشد و احتمال ندهد كه تا آخر وقت چيزى پيدا كند كه خود را با آن بپوشاند، در صورتى كه نامحرم او را ببيند بايد نشسته نماز بخواند و عورت خود را با ران خود بپوشاند و اگر كسى او را نبيند، بايد ايستاده نماز بخواند و جلوى خود را با دست بپوشاند و در هر صورت ركوع وسجود را با اشاره انجام دهد و براى سجود سر را قدرى پايينتر آورد.