ترجمه تفسیر المیزان جلد 16
لطفا منتظر باشید ...
صفحه‌ى 164و در نهج البلاغه آمده كه مردى در محضر على بن ابى طالب (ع) برخاست و گفت، ما را از معناى فتنه خبر بده، و بفرما آيا خودت معناى آن را از رسول خدا (ص) پرسيدهاى؟ على (ع) فرمود: وقتى آيه" الم. أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا يُفْتَنُونَ" نازل شد، من فهميدم كه ما دام كه رسول خدا (ص) در بين ما است، فتنهاى به ما نازل نمىشود، از رسول خدا (ص) پرسيدم، اين فتنه چيست، كه خدا از آن به تو خبر داده؟ فرمود: يا على امت من به زودى بعد از من در بوته فتنه و آزمايش قرار مىگيرند «1».و در كتاب توحيد از على (ع) روايت آمده كه در ضمن حديثى طولانى كه در پاسخ سؤالات مردى از آن جناب از آيات قرآنى است، فرموده: در آيه" مَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ"، مقصود از" من كان يؤمن" كسى است كه ايمان داشته باشد، به اينكه روزى مبعوث مىشود، و وعده خدا از ثواب و عقاب خواهد آمد، پس لقاء در اين آيه به معناى ديدن با چشم نيست، بلكه مراد از آن بعث است، پس هر جا كه در كتاب خدا به كلمه" لقاء- ديدار" برخوردى معنايش را بفهم، و بدان كه منظور آن بعث و قيامت است «2».مؤلف: مراد امام (ع) اين است كه ديدن به چشم را نفى كند، و آيه را با لازمه معنا، معنا كرده است، نه اينكه معناى لقاء بعث باشد.و در تفسير قمى در ذيل آيه" مَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ اللَّهِ" آمده كه هر كس لقاى خدا را دوست بدارد.و در معناى جمله" وَ مَنْ جاهَدَ" آمده كه يعنى بر سر لذات و شهوات و گناهان با نفس خود مبارزه كند:" فَإِنَّما يُجاهِدُ لِنَفْسِهِ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ عَنِ الْعالَمِينَ" به نفع خود مبارزه كرده، چون خدا بى نياز از عالميان است، و در معناى جمله" وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ حُسْناً" آمده كه مراد از والدين، پدر و مادر تنى است «3».و نيز در همان كتاب در ذيل آيه" وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنا وَ لْنَحْمِلْ خَطاياكُمْ" فرمود: كفار به مؤمنين مىگفتند بياييد با ما باشيد، و دست از دين خود برداريد، براى اينكه آن قيامتى كه از آن مىترسيد چيزى نيست، و بفرضى هم كه حق باشد، ما گناهان شما را بدوش خود مىكشيم، و گردن مىگيريم، خداوند هم دو بار ايشان را عذاب
