موضوعاتى كه در سوره مباركه سبا از آن بحث شده‏ - ترجمه تفسیر المیزان جلد 16

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 16

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 535

در آسمانها و آنچه در زمين است از آن اوست، و سپاس براى اوست، در آخرت نيز، و او حكيم و خبير است (1).

آنچه كه در زمين دفن مى‏شود، و آنچه كه از زمين بيرون مى‏آيد، و آنچه كه از آسمان نازل مى‏گردد، و آنچه كه به آسمان بالا مى‏رود، همه را مى‏داند، و او رحيم و آمرزنده است (2).

كسانى كه كفر ورزيدند گفتند: قيامتى به سر وقت ما نمى‏آيد، بگو: چرا مى‏آيد، و به پروردگار سوگند كه به طور قطع به سراغتان خواهد آمد، و او عالم غيب است، كه حتى به سنگينى ذره‏اى در همه آسمانها و زمين از او پوشيده نيست، و نه كوچكتر از آن ذره، و نه بزرگتر از آن، مگر آنكه در كتاب مبين ثبت است (3).

تا آنان كه ايمان آورده عملهاى صالح مى‏كنند پاداش دهد، اينان آمرزشى و رزقى آبرومندانه دارند (4).

و در مقابل، كسانى كه به منظور جلوگيرى از پيشرفت آيات ما تلاش مى‏كنند عذابى پليد و دردناك دارند (5).

آنان كه علم داده شده‏اند، آنچه را كه از ناحيه پروردگارت به تو نازل شده حق مى‏بينند، حقى كه به سوى صراط عزيز حميد راه‏نمايى مى‏كند (6).

و آنان كه كفر ورزيدند گفتند: آيا مى‏خواهيد شما را به مردى رهنمون شويم كه خبر آورده كه چون شما پس از مرگ پاره پاره شديد دو باره به خلقت جديدى در مى‏آييد (7).

چنين دروغى به خدا افتراء بسته، و يا آنكه دچار جنون شده است، ليكن نه آن است، و نه اين، بلكه كسانى كه به آخرت ايمان ندارند در عذاب و ضلالتى بعيد قرار گرفته‏اند (8).

مگر نمى‏بينيد آنچه را كه پيش روى ايشان و پشت سرشان از آسمان و زمين است، كه اگر بخواهيم زمين را در زير پايشان مى‏شكافيم، و يا پاره‏اى از آسمان بر سرشان مى‏كوبيم، در همين مطلب آيتى است براى هر بنده‏اى كه به سوى خدا برگشت دارد (9).

بيان آيات

موضوعاتى كه در سوره مباركه سبا از آن بحث شده‏

اين سوره پيرامون اصول سه‏گانه اعتقادات، يعنى توحيد و نبوت و قيامت بحث مى‏كند. بعد از بيان آنها كيفر كسانى را كه منكر آنهايند، و يا القاى شبهه در باره آنها مى‏كنند، بيان نموده، آن گاه از راه‏هاى مختلف آن شبهه‏ها را دفع مى‏كند، يك بار از راه حكمت و موعظه، بار ديگر از راه مجادله. و از بين اين سه اصول بيشتر به مساله قيامت اهتمام مى‏ورزد،

/ 593