توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا و ابطال بت پرستى‏ - ترجمه تفسیر المیزان جلد 16

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 16

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 171

و اما اينكه بگوييم به سفينه برمى‏گردد بعيد است، و كلمه" عالمين" به معناى جماعتهاى بسيارى است كه در قرنهاى مختلف و متصل زندگى كرده باشند.

توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا و ابطال بت پرستى‏

" وَ إِبْراهِيمَ إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ" اين آيه عطف است بر كلمه" نوحا"، يعنى" و ارسلنا ابراهيم الى قومه" و اينكه به قومش فرمود:" اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ" آنان را به دين توحيد دعوت و از عذاب خدا انذار كرده، به قرينه آيات بعد كه پيرامون همين دو مطلب است، پس جمله مورد بحث فايده حصر را مى‏دهد، يعنى تنها خدا را بپرستيد.

علاوه بر اين اصلا در وثنيت يعنى كيش بت‏پرستى خدا پرستيده نمى‏شود، و وثنى‏ها غير خدا را مى‏پرستند، چون معتقدند كه خدا ممكن نيست پرستيده شود، مگر از طريق سببهاى فعاله در عالم، كه مقرب درگاه خدايند، مانند ملائكه و جن، و بنا بر اين اگر خود خدا مستقيما پرستيده شود، قهرا بدون شريك پرستيده شده، پس دعوت بت‏پرست به پرستش خدا، دعوت او به دين توحيد است، هر چند كه گفته نشود تنها خدا را بپرستيد، پس جمله" يا قوم اعْبُدُوا اللَّهَ" به همين جهت افاده حصر را مى‏كند، هر چند كه كلمه حصرى در آن نيامده باشد.

" إِنَّما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثاناً وَ تَخْلُقُونَ إِفْكاً ..."

كلمه" اوثان" جمع وثن- به فتحه واو، و ثاء- است، كه به معناى بت است، و كلمه" افك" به معناى هر چيزى است كه از صورت اصلى‏اش برگشته باشد، چه قول باشد و چه فعل.

اين جمله بطلان بت‏پرستى را بيان مى‏كند، و مى‏رساند كه تنها پرستش خدا عبادت حقيقى است، و خلاصه عبادت حقيقى منحصرا عبادت خدا است، و اگر كلمه" اوثانا- بتهايى" را، نكرده آورده، براى اين است كه دلالت كند بر وهن و بى‏پايگى اين عمل، و اينكه الوهيت بت‏ها صرف دعوى است، و هيچ حقيقتى ندارد، و معنايش اين است كه: شما به جاى خدا نمى‏پرستيد مگر بتهايى كه چنين و چنانند، و لذا دنبال آن فرمود:" وَ تَخْلُقُونَ إِفْكاً" يعنى از خود دروغى را مى‏تراشيد و آنها را آلهه و معبود مى‏ناميد و همين تراشيده‏هاى خود را مى‏پرستيد، درست است كه در اين ميان اله و معبودى هست كه بايد او را بپرستيد، و ليكن آن خدا است نه بت‏ها.

" إِنَّ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لا يَمْلِكُونَ لَكُمْ رِزْقاً"- اين جمله مطلب قبلى را، يعنى دروغى بودن بتها و بطلان پرستش آنها را تعليل مى‏كند، و حاصلش اين است كه:

اينهايى كه شما به جاى خدا مى‏پرستيد، كه مجسمه مقربين درگاه خدا از ملائكه و جن‏

/ 593