لطفا منتظر باشید ...
معنى و مورد استعمال كلمه" اجر" و مقصود از اينكه در باره ابراهيم (عليه السلام) فرمود:" وَ آتَيْناهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيا"
همان طور كه گفتيم كلمه اجر، هم در پاداشهاى دنيوى به كار مىرود و هم اخروى، ليكن در كلام خداى تعالى غالبا در پاداشهاى اخروى به كار رفته، كه خدا براى بندگان مؤمن خود تهيه ديده، كه يا عبارت است از مقامات قرب، و يا درجات ولايت، كه يكى از آنها بهشت است، آرى در بعضى از آيات قرآنى در پاداش دنيايى نيز به كار رفته، مانند آيه" إِنَّهُ مَنْ يَتَّقِ وَ يَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ" «1» كه حكايت كلام يوسف (ع) است، و نيز مانند آيه" وَ كَذلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْها حَيْثُ يَشاءُ نُصِيبُ بِرَحْمَتِنا مَنْ نَشاءُ، وَ لا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ" «2» كه در اين دو آيه كلمه" اجر" بر پاداش دنيوى اطلاق شده است." وَ آتَيْناهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيا"- ممكن است مراد از اين اجر، اجر دنيوى نيكو باشد، آن وقت مناسبتر آن است كه بگوييم كلمه" فى الدنيا" متعلق به" اجر" است، نه به" ايتاء- دادن" و اى بسا اين معنا به آيهاى ديگر تاييد شود، كه مىفرمايد:" وَ آتَيْناهُ فِي الدُّنْيا حَسَنَةً، وَ إِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ" «3» چون ظاهرا مراد از" حسنه" همان زندگى و عيش نيكو است، و مراد از(1) كسى كه تقوى بورزد، و صبر كند، خدا اجر نيكوكاران را ضايع نمىسازد. سوره يوسف، آيه 90.(2) و اين چنين يوسف را در زمين مكنت داديم، تا هر جا بخواهد منزل كند، ما هر كه را بخواهيم به رحمت خود مىرسانيم، و اجر نيكوكاران را ضايع نمىكنيم. سوره يوسف، آيه 56.(3) ما به او در دنيا حسنه داديم، و او در آخرت از صالحان است. سوره نحل، آيه 122.
