لطفا منتظر باشید ...
صفحه‌ى 165
مىكند، يكى به خاطر گناهان خودشان، و بارى ديگر به گناهان ديگران «1».
چند روايت در مورد اينكه گمراهان گمراه كننده دو عقوبت خواهند داشت چنانچه فتح باب خير نيز پاداشى علاوه بر پاداش عمل به خبر دارد
و در الدر المنثور است كه ابن ابى شيبه در كتاب المصنف، و ابن منذر، از ابى حنيفه، روايت آوردهاند كه گفت ابو جهل و بزرگان قريش افرادى را كه نزد رسول خدا (ص) رفته، و مسلمان مىشدند، مىديدند، و مىگفتند: محمد (ص) شراب را حرام كرده، و زنا و هر عملى كه عرب انجام مىداد تحريم نموده، از دين او برگرديد، و ما گناه شما را به گردن مىگيريم، پس اين آيه نازل شد:" لَيَحْمِلُنَّ أَثْقالَهُمْ وَ أَثْقالًا مَعَ أَثْقالِهِمْ" «2».
و نيز در همان كتاب آمده كه احمد از حذيفه روايت كرده كه گفت: مردى در عهد رسول خدا (ص) از مردم گدايى كرد، مردم چيزى به او ندادند، تا آنكه يك نفر چيزى به او داد، مردم هم دادند، حضرت فرمود: كسى كه كار خيرى را فتح باب كند، و مردم هم آن را انجام دهند، هم اجر خودش را به او مىدهند، و هم اجر كسانى كه از او پيروى كردند، بدون اينكه از اجر آنان چيزى كاسته شود. و همچنين كسى كه عمل شرى را فتح باب كند، و ديگران هم به پيروى او آن كار را مرتكب شوند، هم وزر گناه خود او را به او مىدهند، و هم وزر كسانى را كه پيروىاش كردند، بدون اينكه از وزر آنان بكاهند «3».
مؤلف: اين مضمون در رواياتى ديگر نيز آمده، و در بعضى از آنها جمله" وَ لَيَحْمِلُنَّ أَثْقالَهُمْ وَ أَثْقالًا مَعَ أَثْقالِهِمْ" به آن تفسير شده است.
(1) تفسير قمى، ج 2، ص 149.
(2) الدر المنثور، ج 5، ص 142.
(3) الدر المنثور، ج 5، ص 143.
