ترجمه تفسیر المیزان جلد 16

‌صفحه‌ى 192

ترجمه آيات‏

مثل كسانى كه به جاى خدا اوليايى ديگر اتخاذ مى‏كنند مثل عنكبوت است و خانه ساختنش و به درستى سست‏ترين خانه‏ها خانه عنكبوت است اگر بدانند (41).

خدا مى‏داند كه به جاى او چه چيزها مى‏خوانند و او عزيز و حكيم است (42).

اين مثلها را براى همه مردم مى‏زنيم اما در آنها تعقل نمى‏كنند مگر دانايان (43).

خدا آسمان و زمين را به حق خلقت كرد كه در اين خود آيتى است براى مردم با ايمان (44).

آنچه از كتاب به تو وحى شده بخوان و نماز به پادار كه نماز از فحشاء و منكرات جلوگيرى مى‏كند و ذكر خدا بزرگتر است و خدا مى‏داند كه چه مى‏سازيد (45).

و با اهل كتاب جز به وجه احسن مجادله مكنيد مگر افرادى از ايشان كه ظلم كرده باشند، به ايشان بگوييد ما به آنچه براى خودمان نازل شده و آنچه براى شما نازل شده ايمان داريم، معبود ما و شما يكى است و ما تسليم آن معبوديم (46).

و اين چنين نازل كرديم كتاب را به تو، پس پاره‏اى از اهل كتاب و بعضى از اين مشركين بدان ايمان مى‏آورند و آيات ما را انكار نمى‏كنند مگر كافران (47).

تو پيش از قرآن هيچ كتابى را نتوانستى بخوانى و نيز خودت آن را ننوشتى و گر نه مبطلان در نبوتت به شك مى‏افتادند (48).

بلكه آياتى است روشن در سينه كسانى كه علم داده شده‏اند و آيات ما را انكار نمى‏كنند مگر ستمگران (49).

حرفها زدند از آن جمله گفتند چرا معجزه‏ها بر او نازل نشد بگو آيات تنها نزد خداست و من تنها بيم‏رسانى روشنگرم (50).

آيا اين معجزه برايشان كافى نيست كه ما بر تو كتاب نازل كرديم و اينك بر آنان تلاوت مى‏شود، بدرستى كه در اين، رحمت و تذكرى است براى مردمى كه ايمان مى‏آورند (51).

بگو خدا كافى است كه در ميان من و شما گواهى دهد او مى‏داند آنچه كه در آسمانها و زمين است و كسانى كه به باطل مى‏گروند و به خدا كفر مى‏ورزند زيانكارند (52).