ترجمه تفسیر المیزان جلد 16

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 16

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

‌صفحه‌ى 265

شما غلام و كنيزى يافت مى‏شود كه در اموال شما كه خدا روزيتان كرده شريك شما باشند؟

با اينكه آنها مملوك شمايند، و شما مالك خود آنها و اموال آنهاييد؟ و آيا هيچ تصور دارد كه مملوك شما آن چنان شريك شما شود كه بترسيد بدون اجازه و رضايت شما در اموال شما تصرف كند؟ همان طور كه مى‏ترسيد شريكهايى كه مثل شما آزادند در اموالتان تصرف كنند؟

آيا هيچ چنين چيزى ممكن است؟

نه، ابدا چنين چيزى تصور ندارد، و ممكن نيست مملوك شريك مولاى خود باشد، و در اموال او تصرف كند، و وقتى چنين چيزى جايز نيست، پس چطور جايز است كه بعضى از مخلوقات خدا چون جن يا ملك با اينكه عبيد و مملوك اويند شريك او در ملك او باشند و اله و رب جداگانه‏اى باشند؟! آن گاه مثالى را كه آورده با جمله" كَذلِكَ نُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ" خاتمه داده، تا زمينه‏اى براى آيه بعد باشد.

" بَلِ اتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَهْواءَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ فَمَنْ يَهْدِي مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ" كلمه" بل" اعراض از مطالب قبل را افاده مى‏كند، و در اينجا از مطلبى كه از ذيل آيه قبلى استفاده مى‏شد اعراض شده، و تقدير چنين است:" اين مشركين شرك خود را بر اساس تعقل بنا ننهاده‏اند، بلكه از هواهاى خود پيروى كردند، بدون اينكه علمى داشته باشند".

و مقتضاى ظاهر اين بود كه بفرمايد:" بل اتبع الذين اشركوا- بلكه مشركين هواهاى خود را پيروى كردند" ولى اينطور نفرمود و به جايش فرمود:" بَلِ اتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا- بلكه كسانى كه ستم كردند هواهاى خود را پيروى نمودند" تا بدين وسيله ضلالتى كه بعدا در آيه" فَمَنْ يَهْدِي مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ- چه كسى هدايت مى‏كند كسى را كه خدا به خاطر ظلمش گمراه كرد" به ايشان نسبت مى‏دهد تعليل كرده باشد، به اينكه چون ظالم بودند.

پس معلوم مى‏شود كه ظلم اضلال الهى را در پى دارد، هم چنان كه در جاى ديگر فرموده:" يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ وَ يُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِينَ وَ يَفْعَلُ اللَّهُ ما يَشاءُ" «1».

پس جمله" فَمَنْ يَهْدِي مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ" استفهامى است انكارى كه مى‏رساند مشركين‏

(1) خداوند كسانى را كه ايمان آوردند بر قول ثابت و حق، ثابت قدم مى‏سازد، هم در زندگى دنيا و هم در آخرت، و ستمگران را گمراه مى‏كند، و هر چه بخواهد مى‏كند. سوره ابراهيم، آيه 27.

/ 593