ترجمه تفسیر المیزان جلد 16

‌صفحه‌ى 393

ترجمه آيات‏

به آيات ما فقط آن كسانى ايمان دارند كه چون بدان اندرزشان دهند سجده‏كنان بيفتند، و به ستايش پروردگارشان تسبيح گويند، بدون اينكه تكبر بورزند (15).

پهلوهايشان را از رختخوابها دور مى‏كنند، پروردگارشان را با بيم و اميد مى‏خوانند، و از آنچه روزيشان كرديم انفاق مى‏كنند (16).

هيچ كس نداند به سزاى آن عملها كه مى‏كرده‏اند چه مسرتها براى ايشان نهان كرده‏اند (17).

آنكه مؤمن است با آنكه عصيان پيشه است چگونه همانند و يكسانند (18).

(هرگز نيستند)، اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند، به پاداش اعمال صالح، منزلگاه پر نعمت در بهشت ابد يابند (19).

اما كسانى كه عصيان ورزيده‏اند، جايشان جهنم است، و هر وقت بخواهند از آن برون شوند، بدان جا بازشان گردانند و گويند: عذاب جهنمى را كه تكذيبش مى‏كرديد بچشيد (20).

ما عذاب نزديك را زودتر از عذاب بزرگ به آنها مى‏چشانيم، شايد باز گردند (21).

ستمگرتر از آن كس كه چون به آيه‏هاى پروردگارش پندش دهند از آن روى برمى‏گرداند، كيست؟

ما به يقين از تبه‏كاران انتقام مى‏گيريم (22).

موسى را آن كتاب داديم، از ديدار او به شك مباش، و آن را براى بنى اسرائيل هدايتى كرديم (23).

و از آنان پيشوايانى كرديم، كه چون صبور بودند و به آيه‏هاى ما يقين داشتند، به فرمان ما هدايت مى‏كردند (24).

پروردگارت روز رستاخيز در مورد چيزهايى كه در آن اختلاف داشته‏اند ميانشان حكم مى‏كند (25).

مگر ندانسته‏اند كه پيش از آنان چه نسلهايى را هلاك كرده‏ايم؟ كه اينان در مسكنهايشان گام مى‏زنند، و بدرستى كه در اين هلاك پيشينيان عبرتهاست، چرا نمى‏شنوند؟ (26).

مگر نمى‏بينند كه ما اين آب را به زمين باير مى‏رانيم و با آن روئيدنى پديد مى‏آوريم، كه حيواناتشان و خودشان نيز از آن مى‏خورند، چرا نمى‏بينند؟ (27).

گويند اگر راست مى‏گوييد پيروزى موعودتان كى مى‏رسد؟ (28).

روز پيروزى، كافران را ايمان آوردنشان سود ندهد، و مهلتشان ندهند (29).