ترجمه تفسیر المیزان جلد 16

‌صفحه‌ى 425

ترجمه آيات‏

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد نعمتى را كه خدا به شما ارزانى داشته به ياد آوريد و فراموش مكنيد روزى را كه لشكرها به سويتان آمدند، ما، بادى و لشكرى كه نمى‏ديديد بر شما فرستاديم، و خدا به آنچه شما مى‏كنيد بينا است (9).

هنگامى كه از نقطه بالا و از پايين‏تر شما بيامدند، آن روزى كه چشمها از ترس خيره، و دلها به گلوگاه رسيد، و در باره خدا به پندارها افتاديد (10).

در آن هنگام بود كه مؤمنين آزمايش شدند، و سخت متزلزل گشتند (11).

همان روزى كه منافقان و بيماردلان گفتند: خدا و رسولش جز فريبى به ما وعده ندادند (12).

روزى كه طائفه‏اى از ايشان گفتند: اى اهل مدينه! ديگر جاى درنگ برايتان نيست، برگرديد، وعده‏اى از ايشان از پيامبر اجازه برگشتن گرفتند، به اين بهانه كه گفتند خانه‏هاى ما در و بام محكمى ندارد، در حالى كه چنين نبود، و منظورى جز فرار نداشتند (13).

به شهادت اينكه اگر دشمن از هر سو بر آنان در خانه‏هايشان درآيند، و بخواهند كه اينان دست از دين بردارند، جز اندكى بدون درنگ از دين بر مى‏گردند (14).