ترجمه تفسیر المیزان جلد 16

‌صفحه‌ى 573

ترجمه آيات‏

كسانى كه كافر شدند گفتند: هرگز به اين قرآن، و به كتابهاى آسمانى كه فعلا هست ايمان نمى‏آوريم، و اگر ظالمان را در آن هنگام كه نزد پروردگارشان ايستاده باشند ببينى، خواهى ديد كه با يكديگر كشمكش نموده، جرم را به گردن يكديگر مى‏اندازند، كسانى كه در دنيا ضعيف شمرده شدند، به كسانى كه بزرگ‏منشى كردند، مى‏گويند: اگر شما نبوديد ما از مؤمنان بوديم (31).

و كسانى كه بزرگ‏منشى كردند، به آنان كه ضعيف شمرده شدند، مى‏گويند: آيا ما شما را از هدايت بعد از آنكه در اختيارتان قرار گرفت جلوگيرى كرديم؟ نه، بلكه خودتان مجرم بوديد (32).

و آنهايى كه ضعيف شمرده شدند، به كسانى كه بزرگ‏منشى كردند، گفتند: بلكه نيرنگ شبانه روزى شما، ما را وادار به كفر نمود، براى اينكه شما ما را دستور مى‏داديد به خدا كفر بورزيم، و برايش شريك بگيريم، (آن روز هم بر حسب طبيعتى كه در دنيا كسب كرده بودند) پشيمانى خود را در وقت ديدن‏