ترجمه تفسیر المیزان جلد 16

‌صفحه‌ى 574

عذاب پنهان مى‏كنند، و ما كنده و زنجير به گردن كفار مى‏گذاريم، آيا جز به آنچه كه مى‏كردند كيفر مى‏شوند؟ (33).

ما به سوى هيچ قريه‏اى بيم‏رسان نفرستاديم، مگر آنكه عياشهاى آن قريه گفتند: ما به آنچه شما به تبليغش مامور شده‏ايد كافريم (34).

و نيز گفتند: ما اموال و اولاد بيشترى داريم، و هرگز عذاب نمى‏شويم (35).

بگو اين پروردگار من است، كه روزى را براى هر كس بخواهد بسيار، و براى هر كس بخواهد اندك مى‏سازد، و ليكن بيشتر مردم نمى‏دانند (36).

و اموال و اولاد شما چنان نيست كه شما را نزد ما مقرب سازد، مگر كسى كه ايمان آورد، و عمل صالح كند، كه اينگونه افراد پاداشى دو برابر آنچه مى‏كردند دارند، و در غرفه‏ها ايمنند (37).

و كسانى كه در جلوگيرى از آيات ما تلاش مى‏كنند، و مى‏خواهند ما را عاجز كنند، در عذاب احضار خواهند شد (38).

(باز هم بگو) كه: اين پروردگار من است كه رزق را براى هر كس بخواهد وسعت داده، و براى هر كس بخواهد تنگ مى‏گيرد، و آنچه كه انفاق كنيد او جايش را پر مى‏كند، و او بهترين روزى دهندگان است (39).

و روزى كه همگى را محشور مى‏كند، و آن گاه به ملائكه مى‏گويند: آيا اينان شما را مى‏پرستيدند؟ (40).

در جواب مى‏گويند: منزهى تو اى خدا! تويى ولى ما، نه اينان، بلكه اينان جن را مى‏پرستيدند، بيشترشان به جن ايمان داشتند (41).

پس (به هر حال) امروز هيچ يك از شما براى ديگرى مالك نفع و ضررى نيست، و ما به كسانى كه ستم كردند مى‏گوييم: عذاب آتش را كه آن را تكذيب مى‏كردند بچشيد (42).

و چون آيات ما بر آنان تلاوت مى‏شود، با اينكه آياتى روشن است، در عين حال مى‏گويند: اين مرد هيچ منظورى ندارد جز اينكه شما را از آنچه پدرانتان مى‏پرستيدند جلوگيرى كند، و نيز مى‏گويند: اين آيات دروغى بيش نيست، كه وى به خدا بسته است، و كسانى كه كافر شدند وقتى حق برايشان روشن مى‏شود مى‏گويند: اين جز سحرى آشكار نيست (43).

با اينكه ما هيچ كتابى به اين كفار قريش نفرستاده‏ايم تا درس آن را خوانده باشند، و نيروى تشخيص سحر را به دست آورده باشند، و قبل از تو هيچ بيم‏رسانى به سوى آنان نفرستاديم (44).

(اين تنها اينان نيستند كه آيات ما را تكذيب مى‏كنند)، كسانى كه قبل از ايشان بودند، (و قريش) ده يك آن نيرو را كه ما به آنان داديم ندارند فرستادگان مرا تكذيب كردند، و من چگونه آنان را به عذاب‏