ترجمه تفسیر المیزان جلد 16

‌صفحه‌ى 84

نمى‏كنند عذاب را مى‏بينند، مى‏گويند اى كاش ما هم راه را مى‏يافتيم (64).

و روزى كه خدا ندايشان مى‏كند و مى‏فرمايد: چگونه پيامبران را پاسخ گفتيد (65).

پس در آن روز پوشيده گردد بر آنان خبرها و از شدت عذاب از يكديگر خبر نمى‏گيرند (66).

و اما كسى كه توبه كرد و ايمان آورد و عمل صالح به جا آورد اميد آن هست كه از رستگاران باشد (67).

و پروردگار تو هر چه بخواهد خلق مى‏كند و مى‏گزيند، ايشان اختيارى ندارند منزه است خدا و برتر از شركى است كه به وى مى‏ورزند (68).

و پروردگار تو آنچه در قفس سينه پنهان دارند و يا اظهار مى‏دارند آگاه است (69).

و او همان اللَّه است كه معبودى جز او نيست و حمد در دنيا و آخرت او راست و حكم نيز مر او راست و به سويش بازمى‏گرديد (70).

به ايشان بگو به من بگوييد اگر خدا شب را تا روز قيامت يكسره مى‏كرد چه اله و معبودى برايتان نور مى‏آورد آيا نمى‏شنويد (71).

بگو به من خبر دهيد اگر خداوند روز را تا قيامت بر شما يك سره مى‏كرد غير از خدا چه معبودى شب را برايتان مى‏آورد تا در آن آرامش گزينيد آيا نمى‏بينيد (72).

يكى از رحمت‏هاى او اين است كه براى شما شب و روز درست كرد تا در يكى آرامش گرفته در ديگرى به جستجوى فضل خدا برخيزيد، چنين كرد تا شايد شكر بگزاريد (73).

و روزى كه او ندايشان مى‏كند كه آن شركايى كه براى من معتقد بوديد كجايند (74).

و از هر امتى گواهى بيرون مى‏كنيم و مى‏گوييم برهان خود را بياوريد آن روز مى‏فهمند كه حق براى خداست و غايب گردد از ايشان آنچه افتراء مى‏بستند (75).

بيان آيات‏

اين آيات عذر ديگر از بهانه‏هاى مشركين مكه را در ايمان نياوردن به كتاب خدا بيان مى‏كند، هم چنان كه آيات قبل عذر اولشان را بيان مى‏كرد، به اين كه: چرا آيات و معجزاتى چون معجزات موسى نياوردى، در اين آيات متذكر مى‏شود كه اين عذر را بهانه كرده‏اند كه اگر ما به كتاب تو ايمان آوريم، و به دين توحيد بگرويم، مشركين عرب ما را از سرزمينمان بيرون مى‏كنند، ما را مى‏كشند، و اسير مى‏كنند، و اموالمان را غارت نموده و امنيت و صلح ما را به خطر مى‏اندازند.