مـكـتـب هـاى راسـتين آسمانى پيوسته مردم را به سوى خير، نيكى ، درستى و راستى دعوت كرده انـد، بـا انـدك دقـتـى در تـعـليمات آسمانى پيامبران ، معلوم مى شود كه آن محيط اجتماعى نمى تواند خاستگاه اين انديشه و تفكر باشد، تنها ارتباط و پيوند با عالم ديگر است كه در ميان آن همه سياهى و تباهى چنين تعاليمى را بوجود آورده است ، به ويژه قرآن ، كتابى كه از جنبه هاى مختلف شگفت آور و اعجاب انگيز است به راستى نشانه اى گويااست .آنـانـكـه در ايـن مـكـتـب هـا تـربـيت يافته اند، هر يك اسوه هاى ايمان ، تقوى و پاكى بوده اند.كـسـانـى مـانـند على (ع )، خديجه و فاطمه سلام الله عليها كه نمونه اخلاص و تقوى بودند، بـه گـونه اى كه قبل از اسلام آثار عظمت و پاكى از رخسارشان نمايان بود، به اسلام ايمان آوردنـد. انـسـانـهـايـى چـون ابـوذر، مقداد، سلمان ، بلال و ... در سايه اين تعليمات ، پرورش يافته اند. از مجموعه اين شواهد و نشانه ها، مى توان به راست بودن نبوت پيامبر خاتم (ص ) پى برد.
نبوتهاى تشريعى و تبليغى
نبوت پيامبران بر دو گونه است : تشريعى و تبليغى .
نبوت تشريعى
مـربـوط بـه پـيـامـبـرانـى اسـت كـه از سـوى خـداونـد بـراى بـشـر، قـانـون و دستورالعمل آورده اند و تعدادشان بسيار اندك است . خدا در قرآن فرموده است :((شـَرَعَ لَكـُمْ مـِنـَالدّيـنِ مـا وَصـّى بِهِ نُوحا وَالَّذى اَوْحَيْنا اِلَيْكَ وَما وَصَّيْنا بِهِ اِبْراهيمَ وَمُوسى وَعيسى ...))(65)خـداونـد از ديـن ، آنـچـه را بـه نـوح ، وصـيت نمود و به تو وحى كرديم و آنچه به ابراهيم و موسى و عيسى سفارش كرد براى شما تشريع فرمود... .
نبوت تبليغى
مـربـوط بـه پيامبرانى است كه خداوند به آنان دستورالعمل جديد نداده است و شريعت آسمانى عصر خود را تبليغ و ترويج مى كرده اند، مانند نبوت حضرت لوط (ع ) كه در زمان ابراهيم (ع ) بـه او ايـمـان آورد و از طـرف خدا ماءمور تبليغ شريعت ابراهيم شد. هر يك از پيامبران صاحب شـريعت ، مرحله اى از تكامل دين را به مردم عرضه كرده است تا نبوت به خاتم انبيا، رسيده و دين خدا آخرين مرحله كمال خود را با نبوت او طى كرده است .
ختم نبوت
از نـظـر مـسـلمانان مساءله ختم نبوت ، امرى مسلم است و هرگز براى آنان اين مساءله مطرح نبوده كـه پـس از حـضـرت مـحـمـد (ص )، پـيـامـبر ديگرى خواهد آمد. قرآن كريم به روشنى پايان و سرانجام نبوت را اعلام كرده و بارها آن را متذكر شده است .نـگـرش مسلمانان اين است كه انديشه ظهور پيامبرى ديگر، مانند انكار يگانگى خداوند يا انكار قيامت ، با ايمان به اسلام همواره ناسازگار است و تلاش دانشمندان علوم اسلامى ، تنها در جهت شناختن عمق اين انديشه و پى بردن به راز و رمز آن بوده است در آيه اى از قرآن آمده است :((ما كانَ مُحَمَّدٌ اَبا اَحَدٍ مِنْ رِجالِكُمْ وَ لكِنْ رَسُولَ اللّهِ وَ خاتَمَالنَّبيينَ))(66)
لطفا منتظر باشید ...
