درج ياقوت درفشان كردى شكرى خواستم از لعل لبت چون دلم پيش خود هدف ديدى گفتم اين لحظه يافتم شكرى وا گرفتى ز بيدلى شكرى چون دلم پيش خود هدف ديدى از سبك روحى تو اين نسزد عشوه دادى مرا در اول كار چون دلم پيش خود هدف ديدى آخر كار چون ز دست شدم ريختى تير غمزه بر رويم چون دلم پيش خود هدف ديدى چون دلم پيش خود هدف ديدى آن چه كردى ز جور با عطار چون دلم پيش خود هدف ديدى
ديو بودى و قصد جان كردى هر دو لب را شكرستان كردى چون دلم پيش خود هدف ديدى روى از آستين نهان كردى با چنين لب چرا چنان كردى چون دلم پيش خود هدف ديدى گر تو بر خشم سر گران كردى دلم از وصل شادمان كردى چون دلم پيش خود هدف ديدى چشمم از هجر خون فشان كردى تا مرا پشت چون كمان كردى چون دلم پيش خود هدف ديدى دل من بد بتر از آن كردى شيوه ى دور آسمان كردى چون دلم پيش خود هدف ديدى
لطفا منتظر باشید ...
