ساختار غير رسمى
ابزارها و تكنيكهاى اجراى سياست خارجى
دولتـهـا بـراى تـاءمـيـن مـنـافـع مـلى خود و تحقق اهداف سياست خارجى ، از تكنيكها و ابزارهاى متفاوتى بهره مى گيرند. در اينجا مهمترين اين امور را حسب اولويت و اهميت به تصوير مى كشيم .1 ـ ديپلماسىديـپـلمـاسـى عبارت است از مديريت روابط بين دول ، با به كارگيرى روشهاى مذاكره و معامله ، جهت ايجاد تفاهم و دوستى ، براى پيشبرد مقاصد و منافع ملى يك كشور.(401) ديپلماسى ، در واقع ، اداره سياست خارجى و امور بين المللى از طريق راه حلهاى مسالمت آميز است . هـر چـند برخى اعتقادشان اين است كه پايان ديپلماسى و سياست ، جنگ است ، امّا بايد افزود كه در حـيـن جـنـگ نـيـز ديـپـلمـاسـى بـه كـار مـى آيـد. وظـيـفـه اصـلى ديـپـلمـاسـى در طـول جـنـگ ، كـسـب حـمـايـت و مـشـروعـيـت بـيـن المـللى مـى بـاشـد. بـنـابـرايـن ، اصـل (جـنـگ مـولود شـكـسـت سـيـاسـت و ديـپـلمـاسـى اسـت )، نـمـى تـوانـد مـبـنـاى مـنـطـقـى داشته باشد.(402) ديپلماسى متداولترين شيوه برقرارى و تداوم روابط دولتها با يكديگر مى باشد. ويژگى بـارز ديـپـلمـاسـى در قـرون گـذشـته ، مخفى و پنهان بودن آن بود؛ بدين معنا كه دولتها با مـذاكـرات مـخـفـى ، ايـجـاد اتـحادها و ائتلافها و تصويب قراردادها و پيمانهاى محرمانه ، منافع دولتـهـاى ديـگـر، حـتـى دولتـهـاى دوسـت خـود را ناديده مى گرفتند. امروزه ، به سبب بسط و گـسـتـرش روابـط بـيـن المـللى ، تـحـولات تـكـنـولوژيـك ، هـمـبـسـتـگـى و وابـسـتـگـى مـتـقـابـل واحـدهـاى سـيـاسـى بـه يـكـديـگـر، تـعـارضـات ايـدئولوژيـكـى ، تـوسـعـه وسـائل ارتـبـاط جـمـعـى ، اهـمـيـت يـافـتـن افـكـار عـمـومـى ، افـول ديـكـتـاتـوريـهـاى كـلاسـيـك و ظهور دموكراسيهاى