پيامدهاى وحدت دو آلمان - تاریخ و اصول روابط بین الملل نسخه متنی

دولتى را ياراى شنا بر خلاف اين رود توفنده و خروشان نبود.

كـنـفرانس دولتهاى اصلى فاتح در جنگ جهانى دوم به همراه دولتهاى آلمان شرقى و غربى ، ابـتـدا در بـن و آنـگاه در مسكو برگزار گرديد. نمايندگان كشورهاى آمريكا، اتحاد شوروى ، انـگـلسـتـان و فـرانـسـه بـه هـمـراه نـمـايـنـدگـان جـمـهـورى دمـوكـراتـيـك آلمـان و جـمـهـورى فـدرال آلمـان (2 + 4)، بـه تـبـادل نـظـر در مـورد چـگـونـگـى حـصـول تـوافـق براى روند وحدت و پيامدهاى آن دست زدند. سرانجام ، تحقق وحدت دو آلمان در سـوم اكـتـبـر سـال 1990 بـه مـوجـب قـرارداد نـهـايـى كـنـفـرانـس مـعـروف بـه فرمول (2 + 4) عملى گرديد؛ كنفرانسى كه در دوازدهم سپتامبر 1990 با شركت وزراى خارجه كشورهاى ياد شده ، در مسكو ترتيب يافت تا معاهده اتحاد دوباره آلمان را به امضاى چهار كشور فـاتـح جـنـگ جـهانى دوم يعنى متفقين برساند. طبق اين توافق ، آلمان شرقى بر اساس ماده 23 قـانـون اسـاسـى آلمـان غـربـى و مـطـابـق بـا تصميمِ گرفته شده از سوى پارلمان جمهورى دمـوكـراتـيـك آلمـان ، در روز سـوم اكـتـبـر بـطـور رسمى ، الحاق خود را به آلمان غربى اعلام كرد.(189) انـجـام انـتـخـابـات ، مـرحـله بـعـدى حـركـت بـه سـوى وحـدت بـود. انـتخابات در چهاردهم اكتبر سـال 1990 بـه صـورت انـتـخـابـات پـارلمـانـهـاى مـنطقه اى پنج ايالت فدراتيو موجود در سـرزمـيـن آلمـان شـرقـى بـرگـزار شـد و سـرانـجـام در دوم دسـامـبـر هـمـيـن سال ، نخستين انتخابات عمومى و آزاد در سراسر خاك آلمان متحد انجام گرديد. در اين انتخابات ، شصت ميليون آلمانى براى گزينش 662 نماينده از شانزده ايالت آلمان به پاى صندوقهاى راءى رفـتـنـد. پـيـروزى بـزرگ و قـابـل پـيـش بـيـنـى براى احزاب راست ، دموكرات مسيحى و ائتلافش ، موجب اختصاص 55 از آرا بـه احـزاب حـاكـم آلمـان فـدرال گـرديـد و هـلمـوت كهل به عنوان صدر اعظم آلمانِ واحد، انتخاب گشت .(190) بدين ترتيب ، دنيا كه در سـال 1990 شـامـل عـمـيـقـتـريـن تـحـولات در صـحـنـه روابـط بـيـن الملل بود، اينك ، نظاره گر يك تحول پردامنه در قاره اروپا شد.

پيامدهاى وحدت دو آلمان

وحـدت دو آلمـان ، بـدون تـرديـد، اثـرات سـيـاسـى ، اقـتـصـادى ، پـولى و اجـتـمـاعـى قابل ملاحظه اى بر آلمان متحد، كشورهاى همسايه ، متحدان آلمان در جامعه اقتصادى اروپا، شرق اروپا، قاره اروپا و نظام بين المللى بر جاى خواهد گذاشت . آلمان واحد با جمعيتى نزديك به هـشـتـاد مـيـليـون نـفـر و تـوليـد نـاخـالص مـلّى بـرابـر 1740 مـيـليـارد دلار در سـال 1990 بـه عـنـوان سـومـيـن قـدرت اقـتـصـادى جـهان محسوب مى شود. آلمان غربى در همين سـال بـا صـدور 345 مـيـليارد دلار كالا در رديف دومين كشور صادر كننده كالا، پس از آمريكا با 365 مـيـليارد دلار و بالاتر از ژاپن با 277 ميليارد دلار قرار گرفت . ذخاير ارزى اين كشور در سـال 1987 بـا رقـمـى معادل 6/56 ميليارد دلار، بعد از ژاپن با رقم 4/62 ميليارد دلار، در مـقـام دوم جـهـانـى قـرار داشـت . مـازاد تـجـارى آلمـان در سـال 1990 بـر اسـاس گـزارش مـركـز آمار آلمان ، بيش از 134 ميليارد دلار بوده كه عمده آن متوجه صادرات انبوه به كشورهاى غربى ، از جمله 55 به كشورهاى عضو جامعه اقتصادى اروپا و 16 بـه كـشورهاى عضو اتحاديه تجارت آزاد است .

آلمان از لحاظ رشد اقتصادى سالانه ، توليد نـاخـالص مـلى ، مقام صادر كننده جهانى ، درآمد سرانه و مازاد تجارى در رديف نخستين كشورهاى جهان قرار دارد. طرح اروپاى بدون مرز و موضوع رفع موانع گمركى و برقرارى يك سيستم بـاز و آزاد تـجارى در اروپاى واحد، بيش از همه ، پديد آورنده بازار صادراتى بسيار زيادى بـراى آلمـانيها خواهد بود. اين شاخصها، همگى بيانگر نفوذ اقتصادى و پولى آلمان بر جامعه