اركان ساختار نظام مطلوب جهانى - تاریخ و اصول روابط بین الملل نسخه متنی

حـكـومـت واحـد جـهـانـى :

در اين فرض كه يكى از صورتهاى احتمالى نظام بين المللى آينده مى بـاشـد، مـمـكـن اسـت حـكـومـت جـهـانـى واحـد بـر مـبـنـاى حـاكـمـيـت سـازمـان مـلل مـتـحـد ايـجـاد شـود. در آن نظام ، البتّه ، وظيفه ما بر مبناى استراتژى (دعوت ) براى آگاه سازى ملّتها قرار دارد.

جمهورى اسلامى ايران با تكيه بر نيروى ملتها و افكار عمومى جهانى و قـطـبـهـاى قـدرتـمـنـد جـهـان اسـلام ، جـهـان سـوم و آسـيـاى مـيـانـه ، سـعـى در تحقق آرمانهاى عدالتخواهانه در نظام بين المللى دارد.

نـظـام بين المللى امّت واحده (امامت و امت ):

نهايى ترين مرحله نظام مطلوب اسلام ، نظام امامت و امت اسـت . امـام بـه عـنـوان مـركز و قطب آرمانى و فكرى بشريت ، جهت اصلاح جامعه جهانى ، حاكميت الهـى را در نـظـام بـيـن المـللى به مورد اجرا مى گذارد. تمام ملتها و سرزمينها تحت عنوان (امت واحده ) به سوى كمال و تعالى سوق داده مى شوند.(243) سـاختار نظام جهانى مطلوب كه سعادت و آسايش همه انسانها را در سطح جهانى تاءمين مى كند، بـر سـه مـحـور (تـشكيل حكومت واحد جهانى (بر چيدن مرزها)، قانون واحد (قانون الهى ) و حاكم واحد (اللّه ) استوار است . تشكيل حكومت جهانى واحد، اين امكان را براى بشريّت فراهم مى سازد كه همه انسانها بدون احساسات و تعلّقات ملّى و ناسيوناليستى در كنار هم با صلح و صميميت زنـدگـى كـنـنـد. شـايـد مـهـمـتـريـن عـلت اختلافها، جنگها و نزاعهاى ميان آدميان ، وجود احساسات نـاسـيـونـاليـسـتى باشد. بعلاوه ، تجربه تاريخ انسانى بيانگر آن است كه قوانين تدوين شـده انـسـانـى هـرگـز نتوانسته حق و عدالت را به بار آورد. حاكميت قانون الهى در جامعه بين المـللى مـوجب برخوردارى انسانها از عدالت واقعى گرديده و ريشه بسيارى از منازعات از بين مى رود. حاكميت الهى در جهان ، زمينه رشد و تعالى بشريت را در تمام ابعاد فراهم كرده ، مايه وحدت در هدف و عمل مى شود و از اين طريق به همبستگى نوع انسان منجر مى گردد.

اركان ساختار نظام مطلوب جهانى

عـنـاصر چهارگانه (رهبرى )، (امت واحده )،( قانون ) و (حاكميت )، زير بناى نظم مطلوب اسلامى را تشكيل مى دهد كه به بررسى مختصرى از هر يك اكتفا مى شود.

رهبـرى

امـامـت و رهـبرى در نظام جهانى آرمانى اسلام ، مركز وحدت و يكپارچگى جامعه بشرى است . امام ، زعـامـت مـعـنـوى و سـيـاسـى را بـه عـهـده گرفته ، احكام و فرامين الهى را با تكيه بر ايمان و آگـاهـى مـردم عـمـلى مـى سـازد. امـام در ايـن مـقـام ، داراى چـهـار ويـژگـى ذيل است كه به ايشان و مردم جهان ، امكان مى دهد تا حكومت واحد جهانى را بنياد نهد.

الف ـ مـركـزيـت و قطب ايدئولوژيك (عقيدتى ):

بر پا كننده حكومت جهانى اسلام ، امام دوازدهم ، حضرت مهدى (عج )، زمامدار بر حق جهان و هدايت كننده مردم به سوى حق تعالى است . امام از آنجا كه واسطه فيض الهى است ، بايد محور حركت و فعاليت بشريت قرار گيرد. كُلِّ جامعه و امت در گـرداگـرد امـام به گردش در آمده و امام هسته مركزى و نگهدارنده و نظم دهنده جامعه مى باشد. حـضـرت عـلى (ع ) در خـطـبه شقشقيه ، امام را به (قطب الرّحا) يعنى محورى كه سنگ آسياب به دور آن مى چرخد، تشبيه كرده است .

(وَ اِنَّهُ لَيَعْلَمُ اَنَّ مَحَلّى مِنْها مَحَلُّ الْقُطْبِ مِنَ الرَّحا)(244) در حالى كه او (خليفه ) نيك مى دانست كه موقعيت و نقش من چون قطب در سنگ آسياب است .

جـامعه جهانى در عصر ظهور با پيوند خوردن با عنصر امامت به حركت تكاملى خود ادامه مى دهد.

اسـتـعـدادهـاى مـردم در گـرو پـيـروى از او، شـكـوفـايـى نـهـايـى را حـاصـل مـى كـنـنـد. امـام ، راهـبـر ايـمـان و عقيده مردم در تحقق احكام و فرامين الهى است . آرى ، اين گـونـه است كه امام ، محور و مركز نظام جهانى قرار گرفته و اداره و هدايت جامعه به دست با كـفـايـت او بـه مـطـلوب نـهـايـى نـائل مـى گـردد. و هـدف آفـريـنـش يـعـنـى كمال انسان به واقعيت مى پيوندد.

ب ـ بـرگـزيـده الهـى :

امـام و هـادى بـشـريـت ، مـنـتـخـب خـداسـت ؛ زيـرا تـنـهـا راه وحـى ، راه كـامـل هـدايت است . پروردگار متعال بر انسان و انسانيّت منّت نهاده ، فردى از همه نظر ممتاز را