اقدامات ژاپن - تاریخ و اصول روابط بین الملل نسخه متنی

امكانات را در سطح سياست بين المللى ، به طور كلى ، عوض كرد.

اقدامات ژاپن

بررسى و درك عملكرد دولت ژاپن در دهه 1930، مستلزم توضيح موقعيت ژاپن وچين در اين دوره اسـت . تـبيين وضعيت سياست و حكومت در ژاپن ، از آن رو ضرورى است كه اقدامات اين دولت ، تا حدود زيادى ، ناشى از به قدرت رسيدن نظاميان در اين كشور بود. سرنوشت چين را نيز بدان سـبـب بـايـد بيان كرد كه اين ديار، ميدان تاخت و تاز ژاپن بوده و اقدامات ژاپن در خاور دور و بويژه در چين ، مقصود و منظور ماست .

چـيـن در قـرن بـيـسـتـم :كـشـور چـيـن در پـى حـاكـمـيـت طـولانـى امـپـراتـوران مـنـچـو،در سـال 1911م دچـار انقلاب سياسى و اجتماعى نشاءت گرفته از ناسيوناليسم گرديد. (سون يـات سـن )، از مـلى گـرايـان مـبـارز، رهـبـرى ايـن انـقـلاب را بـر عهده داشت و رژيم جمهورى را بـرقـرار سـاخـت .

امـّا بـا از بين رفتن نماد وحدت چين ، كه همانا امپراتورى بود، سرنوشت اين سـرزمـيـن دچـار بـحـران و دگـرگـونـى غـيـر قـابـل پـيـش بـينى شد. ايالتهايى كه به دست فـرمـانـدهـان نـظـامـى بـود، تـقـسـيـم و تـجزيه شد، حكومتهاى ملوك الطوايفى در مناطق مختلف ، توسعه و گسترش يافت و ايالتهاى جنوبى ، تحت حاكميت ناسيوناليستهاى حزب (كومين تانگ ) بـه رهـبرى (سون يات سن ) قرار گرفت . بدين سان ، در نخستين سالهاى قرن بيستم ، چين بـا مـسـائلى چـون تـجـزيـه داخـلى ، بـى نـظـمـى و نـابـسـامـانـى و جـنـگ داخـلى رو بـه رو شد.(70) ظـهـور حـزب كمونيست در سال 1921 در چين ، پيچيدگى بحران و جنگ داخلى در اين كشور را دو چـنـدان كـرد.

حـزب كـمونيست چين ، از سوى رهبران كرملين ـ اتحاد جماهير سوسياليستى سابق ـ كنترل و هدايت مى شد.

شورويها جهت مقابله با سياستهاى توسعه طلبانه ژاپن ، دستور اتحاد حـزب كـمـونـيـسـت بـا حـزب نـاسـيـونـاليست (كومين تانگ ) را صادر كردند كه بدين ترتيب ، سـالهـاى نـخـست تاءسيس حزب كمونيست با وحدت آنها با ناسيوناليستها و در نتيجه پيشروى به سوى ايالتهاى تجزيه شده مقارن بود. امّا اين اتحاد، طولى نكشيد كه به يك جبهه بندى نـويـن در جـنـگ داخـلى مـنـجـر شـد. رهـبـرى جـديـد (كـومـيـن تـانـگ )، (چـيـان كـاى چـك )، دسـتـور قـتـل عـام كـمـونيستها را صادر كرد؛ اين امر بيش از همه ، براى جلوگيرى از سهيم شدن آنها در قـدرت سـياسى پس از كسب پيروزيها و فتوحات بود. رويارويى ناسيوناليستها و كمونيستها از سال 1927 تا 1937 به مدت ده سال ادامه داشت . بدين سان ، زمينه ها و شرايط مساعدى در چين براى تحقق سياست توسعه طلبى و تجاوز ژاپن وجود داشت .(71) ژاپـن و روى كـار آمـدن نـظـامـيـان : ژاپـن ، پـس از جـنـگ جـهـانـى اوّل ، بـه عـنـوان يـك كـشـور فـاتـح و پـيـروز در قـاره آسـيـا و مـنـطـقـه خـاور دور درآمـده بود. پـيـروزيـهاى ارتش ژاپن در جنگ چين و ژاپن (1895)، جنگ روس و ژاپن (1904 ـ 1905)، اعتبار نـظـامـيـان را در ايـن كـشور بسيار بالا برد، بگونه اى كه هم در سياست داخلى و هم در سياست خـارجـى ، در حـكـم يـك نـيـروى فـشـار و صـاحـب نـفـوذ عـمـل مـى كـردنـد. جـنـاح آزاديـخـواه و ليـبـرال حـاكـم بـر ژاپـن ، خـواهـان تـوسـعـه دمـوكـراسـى و اقـتـصاد آزاد در سياست داخلى ، و اِعـمـال روش مـسـالمـت آمـيـز در سـيـاسـت خـارجـى بـود، در حـالى كـه نـظـامـيان به طرفدارى از نـاسـيـونـاليـسـتـهـاى افراطى پرداخته ، خواهان سياست مبتنى بر گسترش و توسعه به زور سرنيزه ، بويژه در سياست خارجى بودند.(72) دو واقـعـه در روابـط بين المللى ، به نفع نظاميان تمام شد و آنها را جهت تكيه زدن بر اريكه قـدرت يـارى داد. نخست آنكه : ايالات متحده آمريكا طى كنفرانسهاى واشنگتن در سالهاى 1921 و 1922، اقدامات جدى براى جلوگيرى از نفوذ ژاپن در خاور دور ـ بويژه چين ـ را به مرحله اجرا گـذاشـت . ايـن سـد سازى ، امكان قدرت نمايى ژاپنيها را بشدت كاهش داد و بستر لازم را براى نـفـوذ نـظـاميان فراهم كرد. دومين حادثه ، ركود اقتصاد بين المللى از 1929 م بود كه ژاپن از ايـن نـاحـيـه دچـار خـسـارت مضاعف گرديد.

نارضايتى طبقه كشاورزان و روستاييان از سياست و حـكـومـت وقـت و حـمـايـت از سـيـاسـت تـوسـعـه ارضـى بـا تـوسـل به زور، راه را براى دست اندازى نظاميان به قدرت هموار كرد. از اين رو، دهه 1930، دهه اى پرفراز و نشيب براى چينيها در قبال تجاوزات ژاپن محسوب مى شود.(73)