تاریخ و اصول روابط بین الملل نسخه متنی

تـسـليـم نامه بدون قيد و شرط آلمان را امضا كردند. آلمان بطور موقت بين چهار كشور آمريكا، شـوروى ، انـگليس و فرانسه تقسيم شد و شورايى مركب از نمايندگان آنها براى اداره برلن تـشـكـيـل شـد. بـديـن سـان ، يـك بـار ديـگـر آلمـان ، هـمـانـنـد جـنـگ جـهـانـى اول ، جـنـگ را بـه مـتـفـقـيـن بـاخت و ناچار شد تاوانى بمراتب بيشتر و سنگين تر از تاوان جنگ اول جهانى را بپذيرد.(115) نـبـرد در اقـيانوس اطلس و شكست ژاپن : آخرين عرصه پيكار بين دولتهاى محور و متفق ، آسياى جـنـوب شـرقـى و اقـيـانـوس آرام بـود. فـرمـانـدهـى نـيـروهـاى آمـريـكـايـى در اقيانوس آرام را ژنـرال (مـك آرتـور) بـر عـهـده داشـت . در ايـن نـبـرد، تـنـها ژاپن بود كه در مصاف با آمريكا و مـتـحـدانـش قرار گرفته بود. پس از پيروزيهاى پياپى ژاپنيها در سالهاى 1941 و 1942، نـاوگان دريايى آمريكا در جنگهاى (مرجان ) و (ميدوى )؛ موازنه قدرت دريايى در اقيانوس آرام را كـه در حـمـله پـرل هـا ربـر از دسـت داده بـود، دوباره به دست آورد. جزاير اقيانوس آرام كه داراى ارزش استراتژيك بود، از آن پس ، صحنه نبرد گاه و بى گاه متخاصمان شد. ژاپن نيز هـمـانـنـد مـتـحـدان اروپـايـى اش ، سـال 1943 را بـه مـثـابـه سـال آزمـون بـراى پـيـروزى يـا شـكـسـت مـى نـگـريـسـت . در ايـنـجـا، اقبال بر ژاپنيها پشت كرد و شكستها، يكى پس از ديگرى ، نصيبشان شد.

در اواخـر سـال 1942 و اوايـل 1943، تـمـركـز نـيـروهـاى آمـريـكـايـى در گـوادال (116) كـانـال ، بـاعـث شـد تـا ژاپـنـيـهـا بـتـدريـج از جـزايـر شـمال شرق استراليا بيرون رانده شوند و تهديدشان عليه استراليا از بين برود. نيروهاى ايالات متحده در اقيانوس آرام ، در چارچوب استراتژى تصرف مرحله اى جزاير، به چند جزيره در مـنـطـقـه ميانى اقيانوس حمله كردند. اين جزاير بعد از تصرف به پايگاهى براى حمله به هـدفـهـاى اصـلى يـعـنـى جـزايـر (مـاريـانـاس ) تـبـديـل شـدنـد؛ جـزايـرى كـه بـه دليـل فـاصـله مـنـاسـب بـا خـاك ژاپن ، به عنوان پايگاه هواپيماهاى آمريكايى جهت بمباران اين كـشـور مـورد اسـتـفـاده قـرار گـرفـت . ژنـرال مـك آرتـور در امـتـداد سواحل گينه نو به نقل و انتقال نيروهاى خود با هدف نهايى تصرف فيليپين و فرمز (تايوان ) و استفاده از آنها به عنوان پايگاهى براى تهاجم به ژاپن ادامه داد.

نـاوگـان دريـايـى آمريكايى در ژوئن و ژوئيه سال 1944، (سايپان ) و (تى نيان ) از جزاير مـاريـانـاس ، را تـصـرف كـردنـد. در ايـن دو جزيره پايگاههاى بزرگى تاءسيس شد كه بمب افـكـنـهـاى جـديـد (بـى ـ 29) مى توانستند از آنجا به پرواز درآيند و شهرهاى ژاپن را بطور مـسـتـمـر بـمـبـاران كـنـنـد. بـا فتح فيليپين و از بين بردن ناوگان ژاپن در اين منطقه ، ارتباط نـيـروهـاى ژاپنى در جنوب شرقى آسيا با بقيه نيروهاى اين كشور در چين و ژاپن قطع شد. در بـهـار سـال 1945، ژاپـن در آسـيـا و اقـيـانـوس آرام در حـال عـقـب نـشـيـنـى كـامل بود. ارتش چين كه مورد حمايت بيشتر متفقين قرار گرفت ، ژاپنيها را در مناطقى حساس عقب راند و تصرف دوباره برمه توسط بريتانيا و هند، ژاپن را در موقعيت بسيار دشوارى قرار داد.

فـرمـاندهان نظامى آمريكا، در اين مرحله از جنگ ، به پايگاههاى هوايى نزديكتر به خاك اصلى ژاپـن نـيـاز داشـتـنـد؛ از ايـن رو، جـزاير (ايوجيما) و (اوكيناوا) مورد تهاجم شديد قرار گرفت . دفـاع و مـقـاومت سرسختانه ژاپن كه تواءم با عمليات انتحارى بود، آمريكاييها را ناچار ساخت كـه بـا دادن تلفات بسيار سنگين به اين جزاير استراتژيك دست پيدا كنند. شايد اين نبردها، تـرومـن ، رئيـس جـمـهـور جديد آمريكا را بيشتر ترغيب مى كرد كه با استفاده از بمب اتمى ـ كه تازه در آمريكا با موفقيت آزمايش شده بود ـ كار ژاپن را يكسره سازد.

نـخـسـتـيـن بمب اتمى در روز ششم اوت 1945 بر روى شهر (هيروشيما) انداخته شد. تلفات و خسارات ، خارج از حدّ تصور بود. اتحاد شوروى در روز هشتم اوت به ژاپن اعلان جنگ داد و با يـك مـيـليـون نـيرو، منچورى و كره را مورد تهاجم قرار داد. دومين بمب اتمى در روز نهم اوت بر (ناكازاكى ) فرو ريخت كه حدود صد هزار ژاپنى طى اين دو عمليات با انرژى هسته اى از پاى درآمـدنـد. امـپـراتـور ژاپـن ، هيرو هيتو، ديگر چاره اى جز پذيرش بدون قيد و شرط متاركه جنگ نـداشـت . ژاپـن در دهـم اوت مذاكراتى را براى تسليم آغاز كرد، در چهاردهم اوت ، شكست خود را اعـلام و بـا امضاى تسليم نامه در دوم سپتامبر 1945 از طرف ژاپن ،