بررسی تاریخ عاشورا نسخه متنی

گرفتار آمدند تا ريشه كن شدند.

اما جاى بسى شگفتى است ، كه مرقد آدم ابوالبشر، و نوح پيامبر و هود و صالح و ابراهيم و اسماعيل عليه السلام و بسيارى ديگر از همان سلسله صالحان و پاكان و بارگاه ملايك پاسبان خاتم انبياء (ص ) و بقيع با تمام ويرانه و سنگ دور تا امروز و تمام دشمنيها، و سركوبها و ويران كردنها بر جاى مانده و همچون مناره هايى بلند، صلا و صدا بر تاريخ و همه زمان ها دارد كه ان الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل عليهم الملائكه ... به خواست و اراده خداوند جاودانه مانده اند.

همه خاك شوند اما اينان چشمه آب حياتند، حياتى ابدى و جاودانه ، زوال برايشان و بر بدن هاى ايشان راه ندارد، هر چند زير سم اسبان لگدكوب شدند، اما براى هميشه همچون شمع ، فروزان و نور مى بخشند و بشريت را از جهل و نادانى به راه راست و خداوند هدايت مى كنند.

آرى ، حسين بن على (ع ) سيد الشهداء براى هميشه زنده است ، چون براى خدا بر خواست و كارى آسمانى انجام داد و چون از همه ارزش هاى خود گذشت ، خداوند نيز به او آب حيات چشانيد و بقاى ديانت در جهان را بر محور شهادت او قرار داد.

حتى بقاى پيامبر اسلام (ص ) را كه فرمود: و انا من حسين و ظهور منجى بشريت ، نجات جهان از ستم و ظلم نيز در نسل حسين (ع ) قرار داد كه از خون شهادت برخاسته باشد و با ظهورش نهضتى حسينى كند و جهانى را از ستم انديشى و ظلم بزرگ و كوچك نجات بخشد.

از اينروى درباره سيد الشهداء هر چه زمان مى گذرد زنده تر جلوه مى كند و كتاب و نوشته و سخنرانى و تحقيق و بررسى جديد مى طلبد. به خصوص ‍ زمانه و موقعيت و ايران اسلامى و آشوبهاى فكرى و انديشه هاى مواج كنونى و بحث و مباحثه هاى جهانى شدنى تفكر و اقتصاد و سياست و ديانت و تحولات شگرف و روز به روز قرائتهاى جديد دينى و غير آن و جمع ديانت با سياست يا تفريق آن از يكديگر و تاسيس حكومتهاى دنيا پسند و يا مردم سالارى ، و يا دين سالارى و حتى تفكرات اباحه گرى و تساهل و تسامح در همه چيز حتى در ارزشها و خلاصه سردرگمى امروزين انسان به اصطلاح متمدن قرن بيست و يكم مى طلبد كه راه جاودانگى را به خوبى مطالعه كنيم تا از حيرت و سردرگمى بيچاره كننده امروز جهان بدر آييم .

آرى ، راه حسين (ع ) را دگرى است ، با همه راهها متفاوت است ، راه جاودانگى است ، نزديكترين راه به حقيقت و خداوند است ، نه راه انقلاب و نه كوششى براى بدست آوردن قدرت بلكه راهى براى بازگشت به خود است ، همان خودى كه دانش از رب العالمين است و فطرتش خداجوى و حقيقت طلب ...

و امام عليه السلام در زمانه اى كه همه به دنبال ساخت و ساز دنياى خود بودند، او براى دنياى پاك و دينى و ارزشهاى آسمانى برخاست ، و چهره زمانه حكام خونخوار اموى شام و مدينه را دگرگون ساخت و مردم خواب رفته به شكم و شهوت خود چسبيده را صلا در داد كه اى مردمان انى لم اخرج اشرا و لا بطرا و لا مفسدا و لا ظالما و انما خرجت لطلب الاصلاح فى امه جدى محمد (ص ) اريد ان امر بالمعروف و انهى المنكر و اسير بسيره جدى و ابى ... .

او به دنبال اصلاح مردم از فساد سياست حكومتهاى اموى بود، و تاجان در بدن داشت در راه دين اصلاح امت پايدارى كرد و با عزت و افتخار به شهادت رسيد. شهيد راه عدالتخواهى ، شهيد راه نهى از منكر و امر به معروف و شهيد راه تشيع راستين و اسلام ناب اسلامى واقعى كه پس از ارتحال پيامبر همه اركان آن ، چه در احكام فقهى ، سياسى ، اخلاقى ، رفتارى ، اقتصادى و ... برهم ريخت و رفته رفته چيزى جز برگرفته از اسلام باقى نمانده بود، و در واقع بايد گفت حادثه كربلا از روز سقيفه آغاز شد، آنها كه به نام شوراى دينى مردم سالارى ، و آزادى انتخاب بر خلاف صريح فرمان خدا و پيامبر براى كسى كه هيچ گونه شايستگى اداره امور اجتماع نداشت بيعت گرفتند و پس از مدتى توسط گروه خليفه دوم انتخاب او را اشتباهى بزرگ خواندند و به دستور وى به قتل رساندند و سياست بدون انتخابات به حزب منافقين قدرتمندتر و فرصت طلب تر از اولى رسيد و در طول 12 سال با ظاهرى از فتوحات و كشور گشاييها كه نه به فرمان قرآن بود و نه خواست رسول الله (ص ) كه قرآن پيامبر را انا ارسلناك شاهدا و بشيرا و نذيرا و داعيا الى الله باذنه و سراجا منيرا خوانده و نه فاتحا للبلدان ياذنه اما محبوبيت و مطلوبيت گسترش قدرت و تثبيت سياست و اداره اجتماع بيش از واقعيت گرايى و حقيقت جويى و تربيت اجتماع و رهپويى از رسالت مورد توجه بود، همين دو پايه كژ