14 - با توجه به معصوم نبودن ولي فقيه چرا به قــداست وي مـعتقديـد؟! - پرسش ها و پاسخ ها نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

پرسش ها و پاسخ ها - نسخه متنی

محمدتقی مصباح یزدی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

14 - با توجه به معصوم نبودن ولي فقيه چرا به قــداست وي مـعتقديـد؟!

قداست به معناي محبوبيتِ همراه با احترام شديد است. انسان به علّت كمال خاصّي كه در شخصيتي سراغ دارد، به او محبّت ورزيده و به وي احترام خاصي ميگذارد. انسانها همه كمالات را بطور يكسان دارا نيستند، از اين رو انساني كه داراي كمالاتفوق العاده و برتري است از محبوبيت و احترام بيشتري برخوردار است.

قداست مانند محبّت از يك مورد شخصي محبوب به ديگر امور منتسب به او نيز ـ به طور طبيعي ـ منتقل ميشود، به گونه اي كه وقتي شخصي را دوست ميداريم، نزديكان و وابستگان اش را نيز دوست خواهيم داشت; مثلاً وقتي به استاد خود عشق ميورزيم، فرزندان و حتّي وسايل شخصي او را نيز دوست ميداريم، به همين دليل است كه مردم ما به خاندان امام (قدس سره)، خانه، حسينيه و حرم ايشان علاقه شديدي نشان ميدهند و به آنها عشق ميورزند.

قداست، روح دين

روح دين را همين قداست تشكيل ميدهد، به طوري كه تمام اديان الهي بر احترام گذاردن خاص به خداوند و هر چه و هر كس كه به او منسوب است تأكيد ميورزند، حتي مذاهب انحرافي نيز براي بت و خدايان قداست قائلند.

روايات ما بر اين مطلب تأكيد دارد كه «هل الايمان الّا الحبّ» آيا ايمان جز محبّت و دوستي امر ديگري است([1])؟ از اين رو در اسلام اولين مرتبه قداست براي خداي تبارك و تعالي است و در مراتب بعدي هر كس به او نزديكتر و داراي ارتباط بيشتر با اوست. پروردگار متعال به دليل هستي مطلق، كمال مطلق و ... از برتري بي نظيري برخوردار است و طبيعي است از همه محبوتر و دوست داشتني تر باشد، تا اندازه اي كه بايد در برابر او به خاك افتاد و پيشاني را بر زمين ساييد. اين سجده به دليل همان قداست است. در مرتبه بعد، پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم)به دليل بيشترين ارتباط با خداوند، داراي تقدس و احترام بيشتري است، تا آنجا كه خداوند و فرشتگانش بر او درود ميفرستند و از مؤمنان نيز ميخواهند تا درود بفرستند([2]). و شرع مقدس گذاردن دستِ بدون وضو را بر نام آن حضرت حرام ميداند.

اين قداست پس از خداوند، به پيامبر و جانشينان او يعني مامان معصوم(عليهم السلام) ـ كه از طرف خدا منصوب شده اند ـ گسترش مي يابد. بوسيدن ضريح امامان (عليهما السلام) و زيارت حرم آنها همگي برخاسته از همين قداست است. در مراتب بعدي يعني پس از امامان (عليهم السلام) اين قداست به همه كساني كه به گونه اي به آنان منتسب اند، مانند سادات و مراجع و علماي ديني سرايت ميكند. با اينكه بوسيدن دست و تواضع بيش از اندازه براي غير خدا در اسلام نكوهش گرديده، ولي مواردي استثناء شده است، از جمله: / «انه من اريد به رسول اللّه/ /;/([3]) كسي كه به جهت انتساب به پيامبر دستش را ببوسند.» يعني اين شخص از چنان عظمتي برخوردار است كه به جاي پيامبر(صلي الله عليه وآله وسلم)دست او را ميبوسند. وليّ فقيه گرچه معصوم نيست، ولي به دليل انتسابش به امام معصوم (عليه السلام)و جانشيني وي مراتبي از همان قداست را داراست.

آيا ميشود كسي خدا را دوست بدارد، ولي پيامبرش را دوست ندارد؟! آيا ميشود كسي پيامبر را دوست بدارد ولي به جانشينان او (امامان) علاقه نداشته باشد؟! و آيا ميتوان امام معصوم (عليه السلام) را دوست داشت، ولي جانشين او را گرامي نداشت؟

[1]- كافي، جلد 2 ص 125، روايت 5.

[2]- قرآن كريم سوره احزاب آيه 56.

[3]- بحار الانوار، علامه مجلسي، ج 26، باب 100، روايت 25.

/ 124