بهترين ذخيره را براى خود ذخيره عمل صالح تلقى كن - حکمت اصول سیاسی اسلام نسخه متنی

بهترين ذخيره را براى خود ذخيره عمل صالح تلقى كن

فليكن احب الذخائر اليك ذخيره العمل الصالح بهترين ذخائرى كه براى تو و جامعه ى تو ضرورى و مفيد است ذخيره ى عمل صالح است.

هيچ ذخيره اى بهتر از اندوخته ى عمل صالح نيست.

مالكا، آن خداوندى كه كارگاه خلقت را بنا نهاده و همه ى اجزاء و سطوح آن را در مجراى حركت و دگرگونيها قرار داده است، تلاش و تكاپوى آدمى را كه رو به جاذبيت ربوبى است به عنوان هدف اعلاى اين كارگاه بس سترگ برگزيده است كه: يا ايها الانسان انك كادح الى ربك كدحا فملاقيه اى انسان تو با كوشش جدى به ديدار پروردگارت نائل خواهى گشت.

آرى، ما فرزندان آدم چنان در اين كارگاه بزرگ و جدى در محاصره ى كار و تحرك هستيم كه اگر خود ما با هشيارى و با هدف گزينى معقول، رشته ى كار خود را به دست نگيريم، به صورت ابزار و وسيله يى درمى آئيم كه عوامل خودآگاه يا ناخودآگاه كار ما را در مسير فعاليتهاى خود مستهلك خواهند ساخت.

اما گمان مبر كه مقصود از كار و كوشش آدمى كه تنها عامل حركت رو به بارگاه الهى است صرف بيهوده ى انرژيهاى پرارزش عضلانى و فكرى در راه به دست آوردن وسائل بازيگرى و تجملات و تخديرهاى ويرانگر حيات خود و ديگران است، زيرا اينگونه كوششها و تقلاها نه تنها كار با ارزش و سازنده و موجب وصول به هدف خلقت نيست، بلكه كارشكنيهايى از راه تلف كردن قواى خود و ديگران و وارد كردن اخلال به نظم كارگاه خلقت محسوب مى شود.

[ سعيكم شتى "الليل آيه ى 4" كوشش شما پراكنده و متضاد است. ]
اين بازيگران جدى نما و اين كارشكنان كارسازنما از تباه ساختن كار و محصول كار
ديگران لذتها مى برند و از مستهلك ساختن نقدينه ى حيات كوشندگان در مسير حيات معقول براى دست يافتن به اهداف نابخردانه ى خود مست مى شوند.

قل هل ننبئكم بالاخسرين اعمالا الذين ضل سعيهم فى الحياه الدنيا و هم يحسبون انهم يحسنون صنعا [ الكهف آيه ى 103. ]
بگو به آنان: آيا درباره ى خسارت ديدگان در كارهاى خود خبرى به شما بدهم، آنان كسانى هستند كه كوشش ايشان در زندگانى دنيوى تباه شده، و با اينحال گمان مى كنند كار نيكو انجام مى دهند آنهمه اصرار كه قرآن در تحريك به عمل صالح مى نمايد، نه تنها براى اينست كه خداوند سبحان نمى خواهد بشر در اين زندگى چند روزه ى دنيا بارى بر دوش مردم كوشنده و فعال نباشند، بلكه، بايستى روى كارها و فعاليتهاى مردم جامعه محاسباتى انجام بگيرد، كه مى دانى به كارشكنان كارافزا داده نشود. [ تعبير كارافزا در دفتر سوم مثنوى مولوى ص 206 در عنوان مثل زدن در رميدن كره ى اسب از خوردن آب و سبب شخوليدن سايسان آمده و به كسانى گفته مى شود كه نه تنها كارشان مفيد نيست بلكه كار آنان را هم كه سودمند است مى شكنند يا مختل مى سازند. ]

و نقدينه ى حيات آدميان كه در راه كار و فعاليت مستهلك مى شود با نسبت عادلانه اى در مجراى مبادله قرار بگيرد. اينست معناى عمل صالح كه كتاب الهى سخت روى آن اصرار مى ورزد.