لطفا منتظر باشید ...
مالك اشتر
از صالحان و شايستگان اسلام، كه " معاويه " بى هيچ گناهى به قتل رساند " مالك بن حارث اشتر نخعى " است كه خداوند خير فراوان بر او بدهد، مالكى كه صلابت كوهها و سنگها را داشت و بايد رامشگران و سوگواران بر شهادت چنين شخصيتى اشك بريزند.اى " مالك " آيا موجودى همچون تو پيدا مى شود؟ آيا در ميان بندگان خدا مقاومتر از لحاظ حسب گرامى تر و در برابر تبهكاران همچون آتش سوزانتر از تو يافت ميشود؟ تو در ميان مردم، از پليدى و ننگ از همه آنها پاكتر بودى. شمشيرى برنده بودى كه هرگز كند نمى شد. به هنگام صلح و آرامش، صاحب حكمت و عرفان: و در ميدان جنگ، رزمنده اى توانا بودى. انديشه استوار داشتى و از صبر جميل برخوردار بودى.
براستى كه " مالك " از كسانى بود كه هرگز بيم سقوط يا سستى از آنها نمى رود: و در راهى كه بايد شتاب بخرج داد هرگز سستى و كندى پيش نمى گيرند: و آنجا كه بايد آرام بود تندى نمى كنند. از كسانى بود كه درشتى و نرمى را با هم دارند.
به هنگام حمله، حمله مى كرد، و به هنگام مدارا و رفق، نرمى پيش مى گرفت.
او پهلوانى نيرومند و سخت كوش، پيشوايى بردبار و مردى نكوكار و سخنور و شاعر بود.
" على " عليه السلام، در نامه اى به " مالك "، آنگاه كه او در " نصيبين " بود، مى نويسد:
" اما بعد، تو از كسانى هستى كه من اعتماد كرده ام تا دين را بر پا دارند و سركشى گناهكاران برطرف شود، و من محمد بن ابى بكر را بر مصر فرمانروا كرده بودم. از آن پس، خوارجى آنجا برخواسته اند، از جمله جوان كم سالى كه هيچ تجربه جنگى ندارد و در كارها آزموده نيست، پس درباره او بررسى و دقت لازم را بكن و به من گزارش بده تا تصميم مناسب گرفته شود. پيوسته در كارها، افراد مورد اعتماد و خير خواه از ياران خود را مامور كن. و السلام ".
" مالك " به حضور " على " عليه السلام آمد و گزارش كار مردم " مصر " را تقديم كرد. " حضرت على - سلام الله عليه - " فرمود:
" جز تو كسى شايسته حكومت مصر نيست. پس به مصر برو، خداى ترا رحمت كند. و من ترا وصيت كردم و به تدبير و راى تو اعتماد ورزيدم. از خداوند در كارها يارى بخواه. همواره درشتى را با نرمى در آميز. و آنجا كه مدارا بهتر باشد، رفق و مدارا كن. و آنجا كه جز با سختگيرى كار پيش نمى رود، سختى به خرج بده ".
