لطفا منتظر باشید ...
مسائل وسواسى
س 94 ـ اين جانب مدّتى است كه به وسواس شديدى دچار شده ام، به طورى كه آرامشروحى خود را از دست داده ام و طورى شده ام كه همه چيز اطرافم را نجس احساس مى كنم و
هر روز بايد كلّى از وقتم را صرف پاك كردن بدن و لباسم كنم. حال بالفرض اگر من در
پاك بودن لباسم شك داشتم و براى درمان وسواس خود توجّهى نكردم، اگر با آن لباس نماز
خواندم، چون سعادت اخروى انسان در خواندن نمازِ صحيح است و اين برايم باعث نگرانى
شديدى شده است، آيا نماز من مورد قبول است يا خير؟
ج ـ به يقين بدانيد نمازى كه شما با روى گردانيدن از وسوسه هاى طهارت و نجاست
بخوانيد، مقبول و مورد رضاى حق است، هر چند در واقع با بدن و لباس نجس نماز خوانده
باشيد; چون به تكليف خود كه عمل به ظاهر است، عمل كرده ايد و بدانيد حتّى عمل به
احتياط اگر از روى وسوسه و وسواس باشد، عمل گناه و موجب ضرر در دنيا و آخرت خواهد
بود. 11/8/78
س 95 ـ اين جانب در يكى از كارگاه هاى صنعتى مشغول كار هستم. بعضى از افراد به
طهارت محلّ كار اهمّيت نمى دهند كه باعث آلودگى قطعات و طبعاً افراد مى شود و وسايل
اياب و ذهاب، آلوده مى گردد و مشكل خاصّى از نظر شرعى براى اين جانب به وجود آورده
است. نظر حضرت عالى در اين زمينه چيست؟
ج ـ هر كجا كه عين نجاست در آن يافت شود، همان جا براى شما نجس است و جاهاى ديگر
مطلقاً براى شما محكوم به طهارت است و به اين احتمال ها اعتنا نكنيد و خود را
گرفتار وسوسه ننماييد كه امر براى شما مشكل مى شود و شيطان بر شما مسلّط خواهد شد.
24/11/76
س 96 ـ در موقع كندن جوش بدن كه معمولاً توأم با كمى چرك و خون است، چنان كه بعد
از پاك كردن محلّ زخم، محلّ جوش را زير شير آب كُر آب بكشيم، مقدار آبى كه در اثر
شستن به اطراف ترشّح مى كند، پاك است يا خير؟ و آيا در موقع آب كشيدن بدن يا چيز
نجس با آب كُر همراه غُساله آن، ممكن است عين نجاست باشد يا نباشد، آيا اطراف محل
كه آب به آن ترشّح نموده، پاك است يا خير؟
ج ـ قطراتى كه در هنگام شستن به وسيله آب هاى شير كه متّصل به كُر است به هر كجا
كه برسد، پاك است; حتّى اگر به عين نجاست برسد و بعد هم به اطراف برسد نيز پاك است
و قطع نظر از اين كه حكم قطرات، طهارت و پاكى است، سؤال هاى شما گوياى يك نحو
گرفتارى وسوسه است كه بايد هر چه زودتر خود را از آن نجات دهيد و بر شيطان وسوسه با
اعتنا ننمودن، مسلّط گرديد. 25/9/76
س 97 ـ 1) اين جانب داراى روحيه اى مذهبى و بسيجى هستم. الگوى من در زندگى فاطمه
زهرا (عليها السلام) است; امّا تكليف خود و حكم شرعى بسيارى از مسائل كه در روز
براى من پيش مى آيد، نمى دانم. اين باعث مى شود دچار سردرگمى عجيبى شوم و سرانجام،
احساس دورى از خداوند بزرگ به من دست مى دهد. اين بزرگ ترين غم من در زندگى است و
باعث مى شود احساس كنم رابطه ام با او قطع شده و احساس گناه زيادى مى كنم. نمى دانم
چگونه بايد خالص شوم و چگونه خود را از شرّ اين مسائل به ظاهر كوچك، نجات دهم.
مثلاً همه مى گويند خداوند در زندگى راه ساده زيستى را به انسان نشان مى دهد. اين
چيزى است كه از زندگى ائمه (عليهم السلام) و امام راحل هم به راحتى مى توان تشخيص
داد; امّا با توجّه به جوّ موجود در جامعه و آمدن وسايل پيشرفته كه بعضى هم مورد
احتياج مى باشد، زندگى ساده كه بتوان به آن افتخار كرد چه نوع زندگى اى است؟ آيا در
اين نوع زندگى، استفاده از فرش و تلويزيون رنگى، تجمّل محسوب مى شود؟
2) مسئله ديگر، صحبت با نامحرم است. مثلاً بحث و گفتگو با شوهر خاله و شوهر عمّه
كه گاهى با شوخى و خنده هم توأم باشد، آيا حرام است؟ يا صحبت با پسر خاله ها و پسر
دايى ها، البته در حدّ معمول، چه طور، لطفاً اين جانب را راهنمايى فرماييد.ج 1 ـ شما مثل بقيّه مسلمانان زندگى كنيد و استفاده از نعمت هاى الهى را كه
خداوند سبحان حلال نموده، بر خود سخت نگيريد و اينها نوعى وسوسه است كه شيطان از
اين طريق براى انسان پيش مى آورد تا انسان، گرفتار آنها باشد و از عبادات و كار و
زندگى باز بماند و معناى ساده زيستن، دلبسته نبودن به مظاهر دنياست نه استفاده
ننمودن از آنها. حضرت سليمان كه از انبياى بزرگ الهى است، همه چيز داشته. امام صادق
(عليه السلام) لباس قيمتى داشته كه روى لباس هايش مى پوشيده. به هر حال، استفاده از
نعمت هاى خداوند، چه آنچه ديروز بوده، چه آنچه امروزه پيدا شده، مانند وسايل ذكر
شده، شُكر آنهاست وقتى كه در راه حلال مصرف مى شود و غير از اين فكر، براى امثال
شماها، همان طور كه مرقوم شده، وسوسه شيطان است.ج 2 ـ سخن گفتن و شنيدن از اجنبى و اجنبيه براى همديگر حرام نيست; ليكن لازم است
براى امثال شما به قدر ضرورت، آن هم در جايى كه افراد ديگرى هم باشند، گفتگو انجام
گيرد. 6/5/76
س 98 ـ اگر بعد از ادرار كردن و بيرون آمدن از دستشويى احساس كنم كه يك يا دو
قطره ادرار از من خارج شده. آيا بايد براى به جا آوردن نماز محل را تطهير كنم و
لباسم را عوض كنم؟
ج ـ به شك و احساس اعتنا نكنيد و تحقيق هم ننماييد و بنا را بر پاكى و طهارت
بگذاريد.
24/10/79
س 99 ـ اين جانب بعد از وضو گرفتن، نماز خواندن و غسل، معمولاً اين احساس را
دارم كه بادى از من خارج شده؟ و وضو، نماز يا غسل را باطل نموده است. لذا بعد از هر
غسلى كه نياز به وضو ندارد، وضو مى گيرم يا بعد از هر نمازى براى نماز بعدى وضو مى
گيرم. به نظرم اين شك متمايل به يقين است. اين احساس فقط در زمان انجام دادن فرايض
به من دست مى دهد. مستدعى است تعيين تكليف فرماييد.ج ـ قطعاً نبايد به اين گونه شك ها هر چند به مرحله علم هم برسد، اعتنا نمود و
وظيفه شرعى خواندن نماز با همان غسل و وضو است. چون هم فتوا بر اين است و هم اين
كار، وسواس و عمل شيطان است و به آن اعتنا نكنيد. وسواس، موجب تضعيف اراده است و
اين عمل به كارهاى ديگر شما به تدريج سرايت مى كند و عدم اعتنا براى شما و ديگران،
قطع نظر از لزوم شرعى، لزوم روانى هم دارد.
2/10/78
س 100 ـ پس از آن كه احتياج به رفتن به دستشويى پيدا مى كنم، در مخرج غائط،
احساس خيسى به من دست مى دهد و نمى دانم خيسى از مخرج است يا اطراف آن. آيا بدن من
و همين طور جايى كه بر آن نشسته ام پاك است؟
ج ـ اينها القائات شيطان است و به احساس خيس شدن نبايد اعتنا نمود و جايى نجس
نشده است و بدن و لباس شما اگر با رطوبت هم باشد، پاك است.
6/10/76
س 101 ـ براى رسيدن به آرامش روحى چه بايد بكنيم؟ و براى اين كه ديگر دچار وسواس
نشويم و از آن خلاص شويم، چه كارى بايد انجام دهيم كه در آخرت، به سعادت برسيم؟
ج ـ براى رسيدن به آرامش، بهترين راه، ياد خدا و ذكر او و توكّل بر اوست كه
رحمان و رحيم و ودود و حبيب و حافظ و لطيف و كريم است و تخلّف و معصيت و وسواسى گرى
در برابر او و احكامش كه بر مبناى آسانى و گذشت و جمال و جلال انسان و زندگى باشد،
شرم آور است. پيامبران و ائمه (عليهم السلام) و علماى بزرگ، همه معصيت و وسواس را
امرى زشت دانسته اند و از آن بيزار بوده اند.
11/8/78
مسائل متفرّقه طهارت و نجاست
س 102 ـ استفاده از چرمهاى خالص طبيعى كه از كشورهاى غير اسلامى وارد مى شود (اعمّ از حيوانات حلال گوشت يا حرام گوشت)، از حيث طهارت و نجاست و نماز خواندن با
آنها، چه حكمى دارد؟
ج ـ به نظر اخير اين جانب، چرمها و پوستهاى تهيّه شده در بلاد غير اسلامى، اگر
اطمينان باشد كه از حيوانات مردار و ميته گرفته نشده (كه معمولاً امروزه مخصوصاً با
توجّه زيادى كه به رعايت بهداشت در دنيا مطرح است، چنين اطمينانى وجود دارد)، نجس
نيست، زيرا آنچه كه نجس است، مردار و جيفه است نه غير مذكّى; همچنين نماز خواندن با
آنها، چنانچه از حيوان حلال گوشت باشد، مانعى ندارد.
26/4/81
س 103 ـ با توجّه به حرام بودن عمل تخلّى در حالت رو به قبله نشستن، در يكى از
شهرها كه خانه سازمانى وجود دارد و در زمان انگليسى ها ساخته شده سنگ توالت اغلب
منازل قديمى رو به قبله است و تا كنون، شكايات زيادى نسبت به بازسازى اين سنگ هاى
توالت صورت گرفته; ليكن هيچ گونه ترتيب اثرى داده نشده، حكم مسئله چيست؟
ج ـ بر شما كه هم حكم را مى دانيد و هم مسئله را، استفاده از آن محل ها حرام
است; امّا براى ديگران، چون شايد مسئله را مى دانند، ولى متوجّه موضوع نيستند، شما
در مورد آنها مسئوليتى نداريد.
29/9/78
