رقصيدن و كف زدن
س 872 ـ تعريف رقص از نظر شرعى چيست؟ و حكم آن به نظر حضرت عالى چه مى باشد؟ج ـ تعريف شرعى ندارد و رقص، موضوعى است كه مثل ساير موضوع ها به نظر عرف واگذار
شده; و امّا از نظر حكم شرعى، ظاهراً فى حدّ نفسه، اگر همراه حرام هاى ديگرى نباشد،
حرام نيست. 14/10/79
س 873 ـ رقص در اسلام چه حكمى دارد؟ آيا زن مى تواند براى زن يا مرد براى مرد در
مجلس عروسى برقصد؟ رقص عروس و داماد در جمع زنان چگونه است؟ در مجلس عروسى اى كه زن
و مرد با هم هستند، اگر رقص باشد، چه حكمى دارد؟
ج ـ رقص، فى حدّ نفسه، مانند دست زدن در مجالس عروسى، چنانچه حرام ديگرى مانند
ترويج باطل و ترويج طاغوت و اختلاط مرد و زن را در پى نداشته باشد، نمى توان گفت
حرام است; و امّا در مجالسى كه زن و مرد هر دو باشند، چه عروس برقصد، چه داماد، رقص
حرام است، كما اين كه رقص ديگران هم در مجالسى كه زن و مرد هر دو هستند، ترويج بى
عفّتى و حرام است. 2/12/76
س 874 ـ 1) در مجلس عروسى اى كه رقص بانوان در نزد بانوان و كف زدن ها به همراه
نوار موسيقى مبتذل هست، حضور مؤمنين چه حكمى دارد؟
2) در بعضى از اوقات اين مجالس، مجالس عروسى اقوام نزديك و فاميل مانند برادر
خواهر، دايى و... است در فرض حرمت، آيا شركت كردن در آن مجالس جايز است؟
ج 1 ـ در صورت امكان، با وجود شرايط امر به معروف و نهى از منكر، بايد آنها را
نهى از منكر نمايد و در صورت عدم تأثير، مجلس را ترك نمايد تا اين كه در مجلس معصيت
و گناه، حضور نداشته باشد.ج 2 ـ اگر شركت نكردن، باعث مفسده نباشد و ايجاد تنبّه نمايد، عدم شركتْ واجب
است; چرا كه شركت در مجالس گناه است. امّا اگر شركت در اين مجالس با رعايت جوانب
احتياط، موجب تنبّه مى شود، مانعى ندارد.
10/8/77
س 875 ـ آيا در احكام رقص، فرقى بين افراد مكلّف و غير مكلّف هست؟ مثلاً آيا
تماشاى رقص دختر نابالغ توسط مردان اشكال دارد؟
ج ـ چون ظاهراً مفسده اختلاط و شكسته شدن عفّت و عورت بودن زن و غير آنها از
مفاسد ديگر را در بردارد، حرام است. آرى، اگر دختر فرضاً دوساله باشد كه هيچ مفسده
اى همراه آن نباشد، مانعى ندارد. 22/5/79
س 876 ـ آيا ممكن است در ايّام خاص مثلاً مراسم عقد و عروسى و يا مراسم عيد
الزهرا(عليها السلام)بعضى افعال حرام (مثل رقص هاى حرام)، جايز و بدون اشكال شود؟
ج ـ موارد مذكور در سؤال، مجوّز حلال شدن فعل حرام نيست. 22/5/79
س 877 ـ دادن پول به افراد موقع رقص چگونه است؟
ج ـ رقص، فى حدّ نفسه، مانند دست زدن در مجالس عروسى، چنانچه حرام ديگرى مانند
ترويج باطل و ترويج طاغوت و اختلاط مرد و زن را در پى نداشته باشد، نمى توان گفت
حرام است و پول دادن براى آن را نيز نمى توان گفت حرام است; ولى اگر يكى از امور
مذكور، همراه رقص باشد، حرام و پول دادن براى آن و شركت در آن مجالس نيز حرام است.
28/5/78
س 878 ـ آيا اگر زن و شوهرى با هم فيلم رقص نگاه كنند، حرام است؟
ج ـ اگر به نحوى نباشد كه منشأ فساد و انحراف در خودشان يا فرزندانشان شود،
مانعى ندارد. 25/2/79
س 879 ـ نظر حضرت عالى درباره دست زدن در مساجد، حسينيه ها و صحن امامزادگان و
منازل، به طورى كه دست زدن به سبك سينه زنى سنّتى باشد و اين دست زدن، هيچ گونه
طَرَبى را ايجاد نكند و با مجالس لهو و لعب تفاوت داشته باشد، آيا اشكال دارد يا
خير؟
ج ـ كف زدن در مساجد، و حسينيه ها و صحن امامزادگان، با عدم ابتذال و با فرض بى
احترامى نشدن به مسجد و جلب رضايت امام جماعت مسجد و نمازگزاران محترم را، نمى توان
گفت كه ممنوع است; امّا به هر حال، پرهيز از كف زدن در مساجد، با همه قيود ذكر شده،
باز مطلوب است و مساجد را با صلوات بر محمد و آلش بايد زنده نگاه داشت. 11/12/77
س 880 ـ نظر به اين كه يكى از كارهايى كه اين روزها مرسوم شده، كف زدن و سوت زدن
در مجالس و محافل است كه در بعضى مراسم رسمى و با حضور بعضى از مسئولان نظام صورت
مى گيرد و متأسفانه در بسيارى از مواقع، جايگزين ذكر تكبير و صلوات شده است و در
اين مورد، سؤالات زيادى از سوى افراد شده است، خواهشمند است براى رفع شبهه، فتوا و
نظرتان را در اين زمينه بيان كنيد؟
ج ـ اين گونه اعمال را فى حدّ نفسه اگر لهو هم باشد و بدون غَرَض عقلايى انجام
گيرد، كه معمولاً هم چنين نيست و با غرض عقلايى و براى صحّه گذاشتن به حرف هاى
گوينده و شوق و نشاط انجام مى گيرد، نمى توان گفت حرام است و اصل در افعال و اعمال،
حلّيت است و حرمت، محتاج به دليل است و هر لهوى هم بالضّروره، حرام نيست و مسئله
صلوات و غير آن از اذكار، منوط به اراده و رضايت افراد است و اجبار بر آن، حتّى به
عنوان امر به معروف، اگر اجبار در آن هم حسب شرايط خاصّ خودش جايز گردد، در باب
مستحبّات، غير جايز و ممنوع و حرام است. 6/10/77
س 881 ـ در بعضى از مجالس سخنرانى و سمينارها، مستمعان از سخنان سخنران به وجد
آمده، نسبت به تأييد سخنان ايراد شده، احساسات خود را به صورت كف زدن و سوت زدن
بروز مى دهند. اين گونه ابراز احساسات و تشويق از نظر شرعى چه حكمى دارد؟
ج ـ چه نيكوست كه ما وَجْدْ و شاديمان را هم با شعار سازنده و گويا ابراز داريم;
يعنى با ذكر صلوات بر محمد و آلش كه شعار حاكميت عدل است و يا با تكبير و گفتن
«الله اكبر» كه بيانگر عظمت ذات بارى و قدرت اوست و يا با گفتن «الحمدلله» كه
بيانگر شكر نعمت است و با امثال اين گونه ذكرها بر سخنان گوينده صحّه گذاشته شود تا
از سوت و حركت دست و صُمت كه همه و همه شعار ساكت است، به شعار ناطق و گويا و
زباندار رو بياوريم; ليكن كف زدن، فى حدّ نفسه و به عنوانه را كه در كتب فقهى به
عنوان تصفيق آمده، نمى توان گفت حرام است; بلكه محكوم به جواز و حلّيت است. 12/3/77