لطفا منتظر باشید ...
مبطلات وضو
س 123 ـ اگر در هنگام وضو گرفتن، آب وضوى صورت در آب وضوى دست بچكد، اشكال دارديا نه؟ و اگر در كنار ما كسى در حال وضو گرفتن باشد و ترشّح آب وضوى او به دست و
صورت ما بخورد، اشكال دارد يا نه؟
ج ـ مانعى ندارد، چون آنچه در وضو معتبر است، مسح سر و پا با آب وضوست كه چكيدن
آب صورت، چكيدن آب وضوست و مضر نيست و وضو و مسح، درست است، كما اين كه ترشّح هم به
خاطر ناچيز بودن و استهلاك آن در آب وضوى شما مانعى ندارد.
14/12/77
س 124 ـ اگر كسى هنگام وضو گرفتن، آب روى دستش بريزد و دستى كه بر رويش آب ريخته
شده را در زير دست آب ريزنده حركت دهد، آيا وضويش باطل است؟
ج ـ وضويش صحيح است. 17/1/78
س 125 ـ آيا اگر انسان را شخص ديگرى وضو و غسل دهد، صحيح است؟
ج ـ در صورتى كه خود او قادر نباشد همه يا بعضى اعضا را وضو يا غسل دهد، مى
تواند نايب بگيرد و خود، نيّت كند. 9/4/76
س 126 ـ به پا كردن كفش يا دمپايى ديگران هنگام وضو، آيا وضو را باطل مى كند؟
ج ـ هرچند تصرّف در كفش بدون احراز رضايت مالكش جايز نيست; ولى وضويى كه با آن
گرفته شده، باطل نمى شود. 9/4/76
س 127 ـ اگر كسى مشغول وضو گرفتن و يا غسل بود و متوجّه شد جايى از عضو سابق را
آب نگرفته است، مثلاً در وضو، هنگامى كه مشغول مسح سر است و يا در غسل، وقتى مشغول
غسل طرف چپ بدن است، يقين كرد كه جايى از طرف راست بدن را آب نگرفته، آيا همان جاها
را بايد آب برساند و بقيّه وضو و غسل صحيح است و يا بعد از اين كه آن جا را وضو و
يا غسل داد، بقيّه را از نو بايد وضو بدهد و يا غسل كند؟
ج ـ در وضو بايد جايى كه شسته نشده و جاى بعد از آن را بشويد تا هم شستن آن محل
حاصل شود و هم ترتيب رعايت گردد، و در غسل هم حكم همين است; ليكن بايد توجّه داشت
كه ترتيب، بين سر و گردن و بدن است و بين راست و چپ بدن، ترتيبى نيست. بنابراين،
اگر موضعى از راست يا چپ بدن شسته نشده، شستن خود آن كافى است و نيازى به شستن عضو
ديگرى ندارد. 26/8/79
س 128 ـ آيا با آبى كه كُلُر دارد، بدون آن كه ته نشين شود، مى توان وضو گرفت و
يا نجاست را پاك كرد؟ براى وضو گرفتن و پاك كردن نجاست، بايد صبر كنيم تا كُلُر در
آب محو شود، آن گاه از آن استفاده كنيم يا از همان آب كُلُردار مى توان استفاده
كرد؟
ج ـ مضاف نيست و استفاده از آن، با همان حالت داشتن كُلُر براى رفع حَدَث و خبث،
جايز و صحيح است. 18/8/76
س 129 ـ فرد جانبازى هستم و بعد از هر بار دستشويى رفتن، بعد از مدّتى مقدارى
نجاست از من خارج مى شود و وضو را باطل مى سازد. گاهى اوقات بعد از دستشويى رفتن و
گرفتن وضو، احتمال مى دهم كه وضويم درست است و در نماز جماعت شركت مى كنم و ديگر
بررسى نمى كنم. آيا اين كار اشكال ندارد و نماز من صحيح است؟
ج ـ اگر در تمام اوقات نماز چنين حالتى را داريد، همان وضوى قبلى كافى است;
وگرنه بايد وقتى نماز بخوانيد كه چنين حالتى براى شما نباشد. به هر حال، اگر احتمال
خروج نجاست بعد از وضو باشد، به آن احتمال اعتنا نكنيد و تفتيش و تفحّص هم لازم
نيست; بلكه براى امثال شما ممنوع است و بر فرض، بعد هم معلوم شود، چون باز شك در
زمانش وجود دارد و يقين حاصل نمى شود كه حتماً قبل از نماز بوده، باز نماز صحيح است
و به طور كلّى، شما نماز را بعد از وضو همان طور كه مرقوم داشته ايد، بخوانيد و به
شك، بلكه به يقين هم اعتنا ننماييد و نمازتان هم درست است و آنچه در پاسخ نوشته
شده، فقط براى بيان حكم كلى مسئله است; وگرنه نسبت به شخص شما، وظيفه، عدم اعتناست.
6/10/78
س 130 ـ در من حالتى است كه پس از ادرار، تا حدود بيست دقيقه يا نيم ساعت،
احتمال زيادى دارد كه قطره قطره، ادرار بيرون بيايد و اين قابل درمان هم نيست. در
مورد كيفيت نماز هم اگر به وقت نماز خيلى مانده باشد، خود را مى شويم و تطهير مى
كنم; ولى وقتى به وقت نماز خيلى كم مانده يا سرِ كار يا ميهمانى هستم، تكليفم چيست؟
ج ـ بايد تلاش شود كه نمازتان در زمانى خوانده شود كه گرفتار قطره قطره آمدن بول
نشويد; ليكن در جايى كه وقت دير شده و چاره اى نيست، براى هر نماز، يك وضو كافى است
و در حدّ توان هم بايد نجاست لباس و بدن را كم كنيد; ليكن نبايد خود را در زحمت و
حَرَج و مشقّت بيندازيد.
15/10/78
س 131 ـ آيا استفاده از روغن هاى طبيعى مثل روغن بادام براى مو كه طبيعتاً روغن
به پوست سر هم مى رسد، در مسح سر مشكلى ايجاد مى كند؟ در صورت داشتن اشكال، آيا
بايد نمازهايى را كه در اين حالت خوانده ام، قضا كنم؟
ج ـ اگر جِرم آن كه مانع از رسيدن آب است، باقى نماند، به نحوى كه آب سريعاً از
جايى به جايى ديگر برود، براى وضو و مسح، مانعى ندارد، هر چند محلْ چرب باشد; ولى
اگر جِرم باقى بماند، چون مانع رسيدن آب به پوست مى شود، اشكال دارد و بايد برطرف
شود; وگرنه وضو باطل است. در مورد نمازهاى خوانده شده، به نظر اين جانب، اگر جاهل
به مسئله بوده ايد، حكم جاهل قاصر را داشته ايد (يعنى كسى كه دنبال احكام دينى و
يادگرفتن حسب متعارف مى رفته و در عين حال، متوجّه نشده و يقين داشته است كه وضو با
اين چربى درست است). نمازهايى را كه با اين وصف خوانده ايد، قضا ندارد.
11/5/79
س 132 ـ اگر فرد وضو بگيرد يا غسل كند و سپس متوجّه شود كه يكى يا مقدارى از
ناخن هايش مانع دارد، آيا نمازى كه خوانده باطل است يا خير؟
ج ـ اگر انسان يقين كند كه هنگام وضو يا غسل، مانعى از رسيدن آب به بدن وجود
داشته، وضو و غسل او باطل است و نمازهايى را كه يقين دارد با آن وضو يا غسل باطل به
جا آورده، بايد اعاده نمايد. 5/11/78
س 133 ـ اگر كسى بعد از وقت نماز يا بعد از نماز بفهمد كه روى اعضاى وضويش مانعى
براى رسيدن آب بوده و او نمى دانسته، و يا شك كند كه اين مانع، قبل يا بعد از وضو
ايجاد شده، چه بايد بكند؟
ج ـ با يقين به مانع در حال وضو، اگر شك كند كه آب به پوست رسيده يا خير، مثل
صورت شك در اين كه مانع، قبل از وضو بوده يا بعد از وضو، در هر دو صورت، وضويش درست
است. 17/1/78
س 134 ـ آيا اگر بخواهيم فرضاً در مدرسه وضويمان را بگيريم و براى خواندن نماز
به جاى ديگر برويم، مى توانيم با اين وضو نماز بخوانيم يا خير؟
ج ـ وضو گرفتن در مدرسه اى كه انسان نمى داند آب آن را براى همه وقف كرده اند يا
براى محصّلان همان مدرسه، در صورتى كه معمولاً مردم از آب آن وضو بگيرند، اشكال
ندارد; و اگر مردم وضو نمى گيرند، نمى تواند با آن آب، وضو بگيرد و نماز را در جاى
ديگر بخواند، مگر يقين داشته باشد كه وقفِ عام است.
14/7/79
س 135 ـ تكرار در مسحِ سر چگونه است؟ باطل است يا خير؟
ج ـ مانعى ندارد; امّا بايد ترك نمود، و اگر منجر به وسواس شود، حرام است.
16/3/79
س 136 ـ آيا لاك زدن روى ناخن هاى دست يا پا قبل از نماز و قبل از وضو، اشكال
دارد؟ اگر با همين كيفيت وضو بگيرند و نماز بخوانند، چه حكمى دارد؟
ج ـ اگر روى ناخن هاى دست را لاك زده باشد، چون جِرميّت دارد، بايد قبل از وضو
بر طرف گردد و نسبت به پاها هم در وضو، حدّاقل يك ناخن يا كم تر از آن بايد بدون
مانع باشد تا مسح، صحيح باشد. 24/6/79
س 137 ـ هل وضوء المرأة باطل عند ما تتوضّأ امام الرجل الأجنبى؟
ج ـ اذا توضّأ المرأة فى مكان يراها الأجنبى لايبطل وضوئها و ان كان من قصدها
ذلك. 16/6/79
مسائل متفرّقه وضو
س 138 ـ بيماران قلبى كه در استراحت مطلق به سر مى برند و حتّى دست هايشان را نمى توانند حركت دهند، براى وضو چه وظيفه اى دارند؟
ج ـ اگر آب برايشان مانعى ندارد، بايد از كسى بخواهند كه آنها را وضو بدهد.
11/8/78
س 139 ـ آيا مجازيم چند ساعت زودتر به وقت نماز، با نيّت نماز، وضو بگيريم؟
ج ـ جايز است و انجام مقدّمات قبل از رسيدن وقت ذى المقدّمه، نه تنها جايز است،
بلكه مطلوب هم هست. 14/4/79
س 140 ـ كسى كه به علّت بيمارى با دو وضو نماز مى خواند، اگر از روى فراموشى با
لباس نجس نماز خوانده باشد و بعد از اتمام نماز، متوجّه شود كه لباسش نجس بوده، آيا
بعد از آن كه لباس خود را عوض كند، بايد مجدّداً وضو بگيرد يا مى تواند با همان
وضو، نماز را اعاده كند؟
ج ـ اگر فراموش كند كه بدن يا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد كه نجس بوده،
آن نماز را بايد دوباره بخواند، و همان وضو اگر باطل نشده كفايت مى كند; يعنى بايد
در اين فاصله، قطره بولى از او خارج نشده باشد.
16/5/79
س 141 ـ گاهى اوقات در اندام هايى كه هنگام وضو شسته مى شود، زخمى ايجاد مى شود
كه با خونريزى همراه است. بعد از شستشو و آب كشيدن محلّ زخم، معمولاً مقدارى خون
باز خارج مى شود. اين خون خارج شده لخته مى شود و بعد از چند روزى خشك شده، به رنگ
قهوه اى و سياه در مى آيد. آيا اين زخم هم حكم خون را دارد و نجس است يا خير؟ در
صورت نجس بودن، با توجّه به اين كه اگر زخم قيد شده را باز كنيم، خونريزى مى كند،
براى وضو گرفتن و غسل چه بايد كرد؟
ج ـ حكم جبيره را دارد و بايد بقيّه مواضع وضو شسته شود و همان كفايت مى كند و
شستن محلّ زخم، لازم نيست; بلكه بى فايده هم هست; علاوه كه ممكن است به خاطر سرايت
رطوبت نجس وضو را باطل نمايد; چون آن خون خشك شده و سياه هم نجس است.
25/3/78
س 142 ـ وظيفه كسى كه در داخل وقت نماز، نه آب براى وضو و غسل دارد و نه چيزى
براى تيمّم چيست؟
9/7/79
س 143 ـ حكم وضو گرفتن در مساجد و دواير و مراكزى كه دولت در مرزها و ساير
كشورهاى اسلامى بنا مى كند، چيست؟
ج ـ كسى كه نمى خواهد در مسجدى نماز بخواند، اگر نداند وضوخانه يا حوض آن را
براى همه مردم وقف كرده اند يا براى كسانى كه در آن جا نماز مى خوانند، نمى تواند
در آن جا وضو بگيرد; ولى اگر معمولاً كسانى هم كه نمى خواهند در آن جا نماز بخوانند
از آن آب وضو مى گيرند، مى توانند در آن جا وضو بگيرند، و در دواير و مراكز دولتى،
تابع مقرّرات آن مراكز است. 15/9/79
س 144 ـ اگر كسى در مدارس و يا ادارات دولتى وضو بگيرد و با اين وضو به مسجد و
يا خانه برود و نماز بخواند، چه صورتى دارد؟
ج ـ جواز آن، مشكل است، هم از نظر مصرف آب و پول آن، و هم از نظر حصول يك گونه
بى نظمى، و نمى توان گفت جايز است و حدّاقل، احتياط واجب در ترك آن است. آرى، اگر
وضو گرفت كه جايز بود، مثل وضو براى نماز در آن محل تا آن وضو باقى است، جاهاى ديگر
هم مى تواند نماز بخواند.
22/1/77
س 145 ـ لمس كردن آيات قرآن مجيد بدون وضو كه با خط بِرِيل (مخصوص نابينايان) و
يا خط لاتين و غيرعربى است، چه حكمى دارد؟
ج ـ اگر قرآن را به زبان فارسى يا به زبان ديگرى ترجمه كنند، وضو براى مسّ آن
لازم نيست، چون ترجمه قرآن در اين جهت، حكم قرآن را ندارد.
16/7/79
س 146 ـ در اثناى راهى چاه هاى آب عميق وجود دارد كه ما از آب آنها وضو مى
گيريم; امّا نمى دانيم كه صاحبان آن چاه ها رضايت دارند يا نه، حتّى در بعضى مواقع،
نماز را در راه ها و يا باغ هاى آنان مى خوانيم و يقين نداريم كه رضايت دارند يا
نه. در اين صورت، عبادت هايى كه انجام داده ايم، چه صورتى دارند؟
ج ـ ظاهر حال و اين كه نه با نوشته و نه با تابلو، منع از استفاده و جلوگيرى
ننموده اند، دليل بر رضايت صاحبان آنها به مثل وضو گرفتن (كه آب زيادى مصرف نمى
شود) يا مثل نماز خواندن (كه ضرر و زيانى براى آنها ندارد) است. به هر حال، با شكّ
متعارفِ عقلايى در رضايت، نبايد تصرّف نمود.
16/3/79
س 147 ـ شخصى به قصد امر مستحبّى، وضو مى گيرد. آيا با اين وضو مى تواند نماز
بخواند؟
ج ـ با هر وضوى صحيح تا وقتى باقى است، مى توان نماز خواند.س 148 ـ در رساله هاى عمليّه مراجع معظّم تقليد آمده است كه دست زدن به آيات
قرآن كريم بدون وضو حرام است. آيا دست زدن به كتاب شريف نهج البلاغه حضرت
اميرالمؤمنين على (عليه السلام) و صحيفه سجاديّه حضرت امام سجاد (عليه السلام) هم
همين حكم را دارد؟ و اگر حرام نيست، آيا جايز است براى ادب و احترام به اين دو كتاب
شريف، وضو گرفت؟
ج ـ حكم قرآن را ندارد، مگر در جايى كه اسم خداوند و يا اسم مبارك پيامبر اسلام
و ائمه و حضرت زهرا (عليهم السلام) باشد.
19/7/79
س 149 ـ آيا دست زدن بدون وضو به سكّه هاى پنجاه ريالى و يكصد ريالى كه به ترتيب
تصوير حرم مطهّر و ملكوتى حضرت فاطمه معصومه (عليها السلام) و حرم مطهّر حضرت على
بن موسى الرضا (عليه السلام) بر روى آنها حك شده است، جايز است؟
ج ـ جايز است. 19/7/79
