لطفا منتظر باشید ...
خوردنى ها و آشاميدنى ها
س 1539 ـ احكام خوردن غذاهاى آماده نظير ساندويچ و كنسرو گوشت و ماهى چگونه است؟ج ـ اگر از بازار مسلمانان خريده شود، خوردن آنها مانعى ندارد و اگر از بازار
كفّار يا از دست كفار تهيّه شود، محكوم به نجاست است و خوردن آنها حرام است، غير از
ماهى و كنسرو آن كه اگر بدانيم ماهى را صيد كرده اند، نه آن كه در آب مُرده بوده و
آن را برداشته اند، گرچه كافر صيد كرده باشد، خوردن آن حلال است و لازم نيست كه
ماهى، خارج از آب، جان داده باشد. 16/11/78
س 1540 ـ احكام خوردن گوشت مرغ و ماهى با عنايت به اين كه در ايران نيز مرغ ها
به طريق مكانيزه و با ماشين، سر بُريده مى شوند و در آن جا نيز يك چنين روشى معمول
است و يا آن كه در كشتى هاى بزرگ صيد مى شوند و امكان اين كه روى زمين جان دهند،
وجود ندارد، چگونه است؟
ج ـ مرغ هاى كشته شده كه در بازار مسلمانان به فروش مى رسد، حلال است و حكم ماهى
در مسئله قبل، معلوم شد.
16/11/78
س 1541 ـ نظر حضرت عالى در مورد جوجه تيغى كه برخى افراد آن را مى خورند، چيست و
چه اثرى در نماز و روزه افراد دارد؟
ج ـ خوردن گوشت جوجه تيغى، حرام است و خوردنش مانند خوردن حرام هاى ديگر، اثر
وضعى در روح و قلب دارد و موجب عذاب است; ليكن در صحّت اعمال مانند نماز و روزه،
اثر خاصّى ندارد. 16/9/79
س 1542 ـ حكم خوردن خرچنگ چيست؟
ج ـ خوردن خرچنگ كه به آن «السرطان» هم گفته مى شود، حرام است.
20/3/79
س 1543 ـ خوردن گوشت مار چه حكمى دارد؟
ج ـ حرام است. 16/12/79
س 1544 ـ برخى فرآورده هاى گوشتى توليد ايران مانند سوسيس و كالباس با اسامى
غيراسلامى با اجازه وزارت بازرگانى، توليد و در بازار توزيع شده و به فروش مى رسند.
ضمناً با دستگاه هاى بُرشى كه آنها برش داده مى شوند، ساير فرآورده هاى گوشتى بُرش
داده و فروخته مى شوند. حكم استفاده از اين فرآورده ها (با فرض داشتن صاحب امتياز
غيرمسلمان و با توجّه به داشتن مجوّز وزارت بازرگانى جمهورى اسلامى) چيست؟ و در
مورد ساير فرآورده ها كه با ابزار واحد، بُرش داده و فروخته مى شوند، چه؟
ج ـ گوشت حيوان حلال گوشت و فرآورده هاى آن كه در بازار مسلمانان به فروش
مى رسند تا زمانى كه يقين نشود كه از بلاد كفر آورده شده اند، محكوم به طهارت اند و
خوردن آنها حلال است و با فرض يقين هم اگر احتمال دهيم كه وزارت بازرگانى جمهورى
اسلامى، شرايط ذبح را رعايت نموده، نيز محكوم به حليّت بوده و پاك است.
10/3/79
س 1545 ـ فردى به بيمارى اى دچار است كه طبق نظر پزشك، درمان آن خوردن شراب است.
آيا خوردن شراب در اين فرض، جايز است؟
ج ـ جايز نيست و معالجه با شراب به نظر اين جانب، ممنوع است. آرى، اگر بيمار با
تشخيص پزشكان با خطر مرگ روبه روست و راه معالجه، منحصر به خوردن شراب است، براى
نجات جان، به قدر ضرورت، خوردن آن را نمى توان گفت كه حرام است.س 1546 ـ اگر انسان نان سوخته بخورد و موقع جويدن، سوختگى نان در دهان حل شود،
خوردن اين نان سوخته، آيا اشكال دارد؟
ج ـ خوردن چيز خبيث كه طبيعت انسان از آن متنفّر است ولى پاك مى باشد، اگر
مقدارى از آن به طورى با چيز حلال مخلوط شود كه در نظر مردم، به حساب نيايد، خوردن
آن اشكال ندارد، مگراين كه براى بدن، مضر باشد و ناگفته نماند كه نان سوخته، جزو
خبائث نيست. 16/6/79
س 1547 ـ خوردن حشراتى مثل مورچه و پشه و... كه در ميان غذا افتاده و موقع
جويدن، قهراً حل مى شوند و بعضى اعتنا نمى كنند و مى خورند، چه طور است؟
ج ـ خوردن از روى غفلت، مانعى ندارد; ولى از روى بى اعتنايى و به عمد خوردن
حشرات، حرام است. آرى، اگر عين آن را بر دارد، خوردن غذا از جهت شرعى مانعى ندارد،
مگر يقين به نجاست بدن حيوان داشته باشد; امّا مسئله بهداشت و نظافت، مسئله ديگرى
است.س 1548 ـ با توجّه به اين كه حيوانات دريايى از تنوّع زيادى برخوردارند، كدام
نوع حلال گوشت اند و كدام حرام گوشت؟ ملاك كلّى براى شناخت نوع حلال از حرام چيست؟
ج ـ ماهى هاى بدون فلس و حيوانات دريايى اى كه شبيه و يا هم نام آنها در خشكى
حرام است، حرام اند و بقيّه، مخصوصاً آنهايى كه داراى پوستى شبيه به فلس اند و يا
همانند آنها در خشكى حلال است، نمى توان حكم به حرمت آنها نمود و حسب قاعده و اصل
حليّت، حلال اند و مسئله هم مصّب اجتهاد است و به شهرات مدّعات همانند نفى خلاف ها
اعتماد نمودن، مشكل، بلكه ممنوع است. 17/7/78
س 1549 ـ نظر به اهمّيت حياتى آب و حسّاسيت آب آشاميدنى از نظر بهداشت و رعايت
سلامت مردم، ورود فاضلاب، فضولات دامى و ساير مواد آلوده كننده به مخازن سدها و
رودخانه هاى تأمين كننده آب شُرب مردم، از نظر شرعى چه وجهى دارد؟
ج ـ حرام است و موجب ضمان به اشخاص صدمه ديده و خروج از عدالت و موجب تعزير هم
هست، و چگونه چنين نباشد و چگونه مى توان صدمه زدن به مردم و بيمار نمودن آنها و
ضربه زدن به سلامت و صحّت آنها را كه حرام و منكر عقلى و شرعى و عرفى است و جلوگيرى
از آن واجب است، جايز دانست؟ و آيا مى شود منكر را مباح دانست و به مخاطره انداختن
انسان ها را مجاز دانست؟ و آيا مى توان با توجّه به اين كه ايجاد ضرر و زيان در
معابر عمومى و شوارع را كه اسلام به حكم «لاضرر» و به حكم «من أضر بشىء من طريق
المسلمين فهوله ضامن» را حرام و باعث ضمان دانسته، چه رسد به ايذاى غير و بيمار
نمودن آنها و به مخاطره انداختن جان آنها به وسيله آلوده كردن آب آشاميدنى به نحوى
كه در سؤال آمده، غير حرام و بى اثر نسبت به ضمان دانست؟ و آيا اين گونه ظلم ها و
خيانت ها كه ظلم به جان و سلامتى است، كم تر از توهين جزئى شخصى است كه از موارد
تعزير است؟ به هر حال، بر همه ماست كه به خاطر خدا و وجدان دينى و حسّ انسان دوستى،
هم خود مرتكب گناهى مثل آلوده نمودن آب ها نشويم و هم ديگران را هدايت و ارشاد
نماييم و بر همه است كه در حدّ قدرت، از اين گونه سنّت ها و جورها به حكم نهى از
منكر، با رعايت قوانين و ضوابط جمهورى اسلامى جلوگيرى به عمل آورند و بايد از شرور
نفس و شيطان، به خدا پناه بُرد و از او هدايت به صراط مستقيم انسانيّت و حفظ حقوق
ديگران را مسئلت نمود كه تضييع حقوق ديگران، يكى از دو گناهى است كه خداوند
نمى بخشد. 17/12/78
س 1550 ـ مطرح است كه گوشت بعضى از حيواناتِ حرام گوشت در معالجه بعضى از امراض
مؤثر است كه سند معتبر علمى و فقهى در اين زمينه وجود ندارد. شكار و استفاده از
گوشت يا خون اين گونه حيوانات، چه حكمى دارد؟
ج ـ خوردن گوشت حيوانات حرام گوشت، حرام است و نمى توان از آن استفاده كرد; ولى
اگر پزشك تشخيص دهد كه داروى درد، منحصر به خوردن گوشت حيوان حرام گوشت است، به
اندازه ضرورت، مانعى ندارد; ليكن بايد تذكيه شود تا لااقل پاك باشد، گرچه حرام گوشت
است. 6/7/79
س 1551 ـ همسرم مقيّد به امور دينى است و اخيراً دچار بيمارى سنگ كليه شده است.
پزشك معالج ايشان اعلام كرده اند كه ايشان ماهيانه بايد از آب جو (ماء الشعير)
استفاده كند. حكم شرعى استفاده از آن چيست؟
ج ـ آبى كه به نظر متخصّصين از جو مى گيرند و مورد سؤال مى باشد و به آن «ماء
الشعير»، مى گويند، خوردن آن اشكالى ندارد و قطعاً جايز است.
28/5/78
س 1552 ـ حكم سرخ كردن و پختن كشمش با غذا چگونه است؟
ج ـ حرام نمى شود و خوردن آنها مانعى ندارد.
28/5/78
س 1553 ـ خوردن كنسرو و ماهى كه پولك دار بودنش مشكوك است، پس از احراز اين كه
زنده از آب خارج شده، چه حكمى دارد؟
ج ـ به حكم «اصالة الحلّ و البرائة»، حلال است و خوردنش جايز است. آرى، در موارد
شكّ در تذكيه در مطلق لحوم، قاعده مستفاد از روايات خاصّه، حرمت است و اصالة الحل،
جارى نيست. 3/3/78
س 1554 ـ اگر برّه اى را از زنى شير بدهند، آيا گوشت اين برّه حلال است؟
ج ـ خوردن گوشت گوسفندى كه از زن شير خورده، تنها كراهت دارد و حرام نيست.
5/2/78
س 1555 ـ به طورى كه مى گويند، سوسيس از مواد گوشتى تهيّه شده و از خارج وارد
مى شود. آيا استفاده كردن مسلمان ها از اين قبيل مواد غذايى، جايز است يا خير؟
ج ـ بودن در بازار اسلامى، حجّت و اماره بر حلّيت و تذكيه است، مگر انسان
اطمينان پيدا كند كه از ممالك غيراسلامى آورده شده و جمهورى اسلامى در آن دخالت
نداشته كه در اين صورت، محكوم به ميته بودن است. 24/12/76
س 1556 ـ بعضى از نوشابه هايى كه از خارج وارد مى شوند، در روى قوطى آنها نوشته
شده كه دو درصد الكل دارند. آيا نوشيدن آنها حلال است؟
ج ـ اگر اطمينان به وجود الكل مُسكر در آن باشد، نجس اند و خوردن آنها حرام است،
و اگر شك در مُسكريت الكل باشد، محكوم به طهارت اند و خوردنشان حلال است.
4/6/79
س 1557 ـ آيا مصرف ژلاتين (تهيّه شده از مغز استخوان خوك يا گاوهايى كه ذبح شرعى
نشده اند) در خوراكى ها مانند آب نبات، ماست و... و داروهاى كپسولى (استفاده براى
جلد كپسول)، جايز است يا نه؟
ج ـ در صورتى كه مواد مورد استفاده براى تهيّه ژلاتين (از حيواناتى مثل خوك يا
حيواناتى مثل گاو كه ذبح شرعى نشده اند)، در مراحل تهيّه ژلاتين، به طور كلّى،
تغيير ماهيت داده و استحاله گردد، همانند تبديل سگ به نمك در نمك زارها، اين گونه
ژلاتين ها پاك اند و مصرف آنها مانعى ندارد; ولى در صورتى كه اين تبديل و تحوّل ها
و تغيير ماهيت صورت نگيرد، اين گونه ژلاتين ها پاك نيستند و مصرف آنها جايز نيست،
مگر در مواردى، از بابِ معالجه و مصرف دارو كه در آن صورت، حرام نيست، گرچه نجس است
و تشخيص موضوع در مورد تغيير ماهيّت مواد، به عهده خود مكلّف است.
24/1/80
س 1558 ـ آيا خوردن شير زن بر انسان مكلّف، حرام است يا خير؟
ج ـ خوردن شير زن، فى حد نفسه، جايز است، مگر آن كه عنوان خبيث و يا عنوان مضر
بودن پيدا كند كه حرام مى شود. 10/9/78
س 1559 ـ فرو بردن خونى كه از لاى دندان ها به واسطه بيمارى يا مسواك كردن
مى آيد، چه حكمى دارد؟
ج ـ خونى كه هنگام غذا خوردن و يا مسواك زدن از لابه لاى دندان ها خارج مى شود،
نجس است و خوردن آن حرام است; ولى اگر با آب دهان مخلوط شود و قابل تشخيص نباشد،
فرو بردن آن، اشكال ندارد و آب كشيدن دهان نيز لازم نيست.
9/3/77
س 1560 ـ بعضاً جهت صرفه جويى در تهيّه پروتئين مرغدارى ها، اقدام به استفاده از
گوشت حيواناتى كه گوشت آنها مكروه است، مثل الاغ و اسب مى نمايند و يا از گوشت
حيوانات حرام گوشت، مثل خوك استفاده مى كنند و يا اين كه از حيوانات بدون ذبح شرعى
استفاده مى گردد. فتواى حضرت عالى در اين زمينه چيست؟
ج ـ مانعى ندارد و آنچه باعث حرمت مى شود، تغذّى حيوان از عذره انسان و صدق جلل
است. 16/10/79
س 1561 ـ آيا گوشت حيوان حلال گوشت كه نجاستخوار شده، پاك است يا نجس؟ خوردن آن،
چه حكمى دارد؟
ج ـ خوردن گوشت حيوانى كه نجاست انسان را مى خورد، حرام و بول و فضله اش نجس
است; ليكن خود حيوان نجس نيست; امّا شتر نجاستخوار، عرقش هم نجس است و براى حلّيت و
پاك شدن بول و فضله و عَرَق، بايد حيوان را استبرا نمود و كيفيت استبرا، در
رساله هاى عمليّه مفصّلا بيان شده است. 9/10/77
س 1562 ـ تخم پرندگان حلال گوشت كه نجاستخوار شده اند، پاك است يا نجس؟ خوردن
آنها چه حكمى دارد؟
ج ـ پاك است; امّا خوردن آنها حرام و تابع گوشت آن است.
9/10/77
س 1563 ـ پسر نابالغى با حيوان حلال گوشتى وطى مى نمايد، آيا اين حيوان بايد
سوزانده شود؟
ج ـ در حرمت گوشت حيوان موطوئه و سوزاندن آن، فرقى بين وطى صغير و كبير و مجنون
و غير مجنون نيست و اولياى طفل، ضامن قيمت حيوان موطوئه هستند.
20/6/79
