در سرزمین تبوک نسخه متنی

‌ شده و لذا چيزى نمي‏فهمند».

88. «لـكِنِ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ جاهَـدُوا بِأَمْوالِـهِمْ وَأَنْفُسِـهِمْ وَأُولـئِكَ لَهُمُ الخَيْراتُ وَأُولـئِكَ هُمُ المُفْلِحونَ؛

ولى پيامبر و افرادى كه به او ايمان آورده‏اند، با اموال و جان‏هاى خود جهاد مي‏كنند. براى آنها جزاى خير است و آنان رستگارانند».

89. «أَعَدَّ اللّهُ لَهُمْ جَنّاتٍ تَجْرِى مِنْ تَحْتِها الأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها ذ لِكَ الفَوْزُ العَظِيمُ؛

براى آنها بهشت‏هايى كه نهرها از زير درختان آن جارى است فراهم شده كه جاويد و هميشه خواهند بود و اين كاميابى بزرگ است».

90. «وَجاءَ المُعَذِّرُونَ مِنَ الأَعْرابِ لِـيُـؤْذَنَ لَهُمْ وَقَعَدَ الَّذِينَ كَذَبُوا اللّهَ وَرَسُولَهُ سَيُصِـيبُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذابٌ أَلِـيمٌ؛

جمعى از باديه‏نشين‏ها براى عذرخواهى آمدند تا به آنها اذن داده شود (در جهاد شركت نكنند) ولى كسانى كه به خدا و رسول او دروغ گفته بودند در خانه‏هاى خود نشستند و به زودى عذاب دردناكى به افرادى از آنها كه كافر شده‏اند خواهد رسيد».

91. «لَيْسَ عَلَى الضُّـعَفاءِ وَلا عَلَى المَرْضى وَلا عَلَى الَّذِينَ لا يَجِدُونَ ما يُنْفِقُونَ حَرَجٌ إِذا نَصَـحُوا لِلّهِ وَرَسُولِهِ ما عَلَى المُحْسِنِـينَ مِنْ سَبِـيلٍ وَاللّهُ غَفُورٌ رَحِـيمٌ؛

بر افراد ضعيف، مريض و بي‏بضاعت (در ترك جهاد) اشكالى نيست به شرط اين‏كه به خدا و رسول او اخلاص ورزند (در اين وضع آنها نيكوكارند) و بر نيكوكاران ايرادى نيست. خدا آمرزنده و رحيم است».

92. «وَلا عَلَى الَّذِينَ إِذا ما أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لا أَجِدُ ما أَحْمِلُـكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّوْا وَأَعْيُنُـهُمْ تَفِـيضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَناً أَ لاّ يَجِدُوا ما يُـنْفِقُونَ؛

و هم‏چنين (ايرادى نيست) بر افرادى كه پيش تو آمدند تا مركبى در اختيار آنها بگذارى، تو گفتى: مركبى كه شما را بر آن سوار كنم ندارم و آنها از غم اين‏كه وسيله‏اي