در سرزمین تبوک نسخه متنی

‌ نمايندگان حزب منافق خدمت پيامبر آمدند و به بهانه اين‏كه پيران و بيماران در شب‏هاى تار و بارانى موفق نمي‏شوند مسافت ميان خانه‏ها و مسجد قبا را طى كنند، اجازه خواستند مسجدى ساخته شود. پيامبر اكرم اجازه صريحى نداد و بلافاصله عازم تبوك گرديد. چند ماه مسافرت پيامبر طول كشيد و منافقان از اين فرصت استفاده كرده ساختمان مسجد را به‏پايان رساندند. هنگام مراجعت پيامبر از تبوك، منافقان اصرار داشتند كه پيامبر آن‏جا را با اقامه جماعت افتتاح فرمايد تا به تمام معنا رنگ مسجد به‏خود بگيرد و ديگر، رهبر مسلمانان نتواند آن را ويران كند. فرشته وحى نازل گرديد و از منويات سوء منافقان، پيامبر را آگاه ساخت و با آوردن آيات ياد شده اهداف منافقان را از ساختن اين معبد، در چهار كلمه خلاصه كرد و اكنون به شرح اين چهار هدف مي‏پردازيم:

1. «ضِرارا»: اين مسجد به عنوان ضرر وارد كردن به مسلمانان ساخته شده و هيچ غرض خدايى در آن نيست.

2. «وَ كُفْرا»: براى تقويت كفر بنا شده است.

3. «وَتَفْريقا»: براى ايجاد دو دستگى و ايجاد اختلاف ميان مردم «قبا» ساخته شده تا نتوانند آنان اجتماع صحيحى به وجود آورند.

4. «وَ إِرْصادا»: كمين‏گاهى براى ابوعامر است كه محارب خدا و پيامبر اوست. اگر چه منافقان ادعا دارند كه غرض دينى در اين كار دارند، لكن آنها دروغ مي‏گويند.

آن‏گاه خداوند پيامبر را از اين‏كه در آن‏جا نماز بر پا دارد، نهى مي‏نمايد و مي‏فرمايد: مسجد قبا از روز اول براساس تقوا بنا شده و غرضى دينى آن‏را به‏وجود آورده است و هدف نمازگزاران آن‏جا، تقوا و پرهيزكارى است و هدف منافقان از اين مسجد، ضد هدف‏هاى دينى است و در تشبيه مسجد منافقان به «شفا جرف هار» يعنى لب سيلگاهى كه در حال ريختن است، منتهاى بلاغت و شاهكار ادبى به‏كار رفته است.

در سرزمين شن‏زارى كه سيلاب جارى مي‏شود شن‏هاى كنار رودخانه همراه آب سيل شسته مي‏شود و قشرنازكى از شن، كه زير آن خالى است، در سطح بالا قرار مي‏گيرد