در سرزمین تبوک نسخه متنی

‌ پشت سر آنها قرار داشتند، ضعيف شده و آنان نيز فرار را برقرار برگزينند.

راستى حيرت‏آور است سربازانى كه در شرايط بسيار سخت مانند بدر در برابر دشمن مقاومت كرده بودند، چطور شد كه در اين جبهه پيش از آن‏كه به كارى دست بزنند و زورآزمايى نمايند، راه فرار را پيش بگيرند و كار به‏جايى برسد كه در جبهه جنگ فقط پيامبر باقى بماند، با نه نفر مستحفظ نيرومند، مانند على و عبّاس و.... افسار مركب رسول‏خدا در دست عبّاس بود و اشعارى مي‏خواند كه يكى از آنها شعر زير است.

در چنين زمانى پيامبر كه در لحظات حسّاسى به‏سر مي‏برد، براى تحريك احساسات مسلمانان كه فرار كرده‏بودند، به عبّاس دستور داد كه با آواز بلند صدا بزند و بگويد:

«يا معشر المهاجرين و الأنصار، يا أهل بيعة الشّجرة، يا أصحاب سورة البقرة، إلى أين تفرّون؟! هذا رسول اللّه‏؛

اى گروه مهاجر و انصار،اى صاحبان بيعت شجره رضوان، (كه زير درخت مخصوصى با پيامبر بيعت نمودند) و...،كجا فرار مي‏نماييد اين شخص رسول خداست».

صداى رساى عبّاس روحيه سربازى آنان را تحريك نمود.وقتى آنان آگاه شدند كه پيامبر گرامى زنده است همگى برگشتند و پروانه وار دور شمع وجود او گرد آمدند ودرنتيجه ورق برگشت دشمن پيروزو مغرور، مجدّدا مرعوب هجوم مسلمانان گرديد و از زنان و ثروت دست برداشت و با دادن تلفاتى راه «طائف» پيش گرفت ودرقلعه «طائف» موضع گرفت و شب و روز در انتظار حمله جديد پيامبر بود. اين بود خلاصه نبرد حنين. اكنون به بيان نكات آيات مي‏پردازيم:

1. نه نفر، پيامبر خدا را كمك كرديم، در حالى كه آنان كه بايد فرار كنند، فرار كردند و پراكنده شدند.