رمز جاودانگی نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
«جَنّاتٌ تَجْرى مِنْ تَحْتَها الأنْهار»(1) وعده داده شده خداكه به اعمال صالح تو مباهات و افتخار كردند، سرسرى گذشت؟ واژه مجاهد قرآنى «فَضَّلَ اللّهُ الْمُجاهِدينَ»(2) در نمايشگاه عملى تو جان و جلاى دوباره گرفت. واژه « لاتُسْرِفُوآ »(3) با پيام صرفه جويى و كم خورى تو مصداق تازه پيدا كرد، اى شاگرد ممتاز اهل بيت (عليهم السلام). اكنون درباره انفاق وايثارت چه بگويم؟ آيا يادت هست در تعريف حزب اللّه گفتى:... در پشت ميز آن قدر كار مىكنند كه فرصت و ساعت به آنها سرزنش كند؟ راستى خودت در برابر آن همه تلاش شبانه روزى كه فرصت و ساعت در پيشگاهت شرمنده شدند، چه مبلغى از بيت المال حقوق گرفتى؟ آيا كسى باورش مىشود كه حقوق تقريباً بيست هزار تومانى قانونى آن روز خود را يك باره به هفت هزار تومان پايين آوردى؟ با اضافهكارىات چه كردى؟ آيا خانواده بىتوقّع و قانعت هيچ خواستهاى نداشتند كه تا اين حد تحمّلت كردند؟ در سال 1360 كه يكى از ياران براى حجّ واجب قصد خانه خدا داشت، يادت هست يك هفته قبل از شهادتت به او چه گفتى؟ آيا خودت مستطيع نبودى و حجّ واجب نداشتى؟ مگر ممنوعالخروج بودى يا امكان سفرت نبود؟! نكند مىدانستى به جاى زيارت خانه، قصد ديدار صاحب خانه داشتى كه رفتى و ما را با خود نبردى! اى شهيد مشمول آيه «و لا تَحْسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوُا فى سَبيلِ اللّهِ أمْواتاً...»(4) خوشا به جايگاهت، اى جاودانه ساكن در جنّات عَدْن!وقتى آيات يكم تا يازدهم سوره مؤمنون را تلاوت مىكنم: «قَدْ أفْلَحَ
