ذكر خداوند در همه حالات مستحب است و هيچگاه مكروه نيست. حلبى از امام صادق عليه السلام روايت كرد و فرمود: عيبى ندارد كه ياد خدا كنيد در حالى كه بول مىكنيد، زيرا ذكر خدا در هر حال خوب است و از ذكر خدا خسته نشويد! و از آن حضرت روايت شده: زا سخنانى كه خداى تعالى به موسى عليه السلام وحى فرمود اينكه: اى موسى از كثرت ثروت خوشحال مشو! ذكر مرا درهمه صورت از ياد مبر! زيرا ثروت گناهان را از ياد مىبرد و ياد نكردن من دل را سخت مىگرداند.ابى حمزه از ابى جعفر عليه السلام روايت كرده است كه حضرت فرمود: در تورات تحريف نشده نوشته شده است كه موسى از خداى خود پرسيد: خدايا! مجالسى پيش مىآيد كه تو بالاتر و بزرگتر از آنى كه در آن مجالس ذكرت را نمايم. خداى تعالى فرمود: اى موسى! ذكر من در هر حال پسنديده است. گاهى حق سبحان دوست دارد كه بنده اى يادش كند، بهمين خاطر او را مبتلا مىكند، تا بنده اى خداى را ياد كند و دعا نمايد. چنانكه در دعا گذشت. ابوالصباح نقل كرد كه: از امام صادق عليه السلام پرسيدم: آيا آن مصيبتى كه بنده مومن به آن مبتلا مىشود از گناه است؟ فرمود: خير، ولى خداى تعالى مىخواهد كه ناله و شكايتش را بشنود، تا آنكه حسناتى براى او بنويسد و گناهانش را پاك مىكند. خداى تعالى از بنده مومن خود عذر خواهى مىكند چنانكه برادر از برادرش عذر خواهى مىكند مىفرمايد: نه هرگز، به عزتم قسم! من به خاطر آنكه نزد من بى مقدار بودى تو را فقير نكردم. اين پرده را بردار او پرده را بر مىدارد و نگاه به عوض و پاداش ان مصيبت و فقر مىكند بنده عرض مىكند: پروردگارا آن متاعهاى دنيوى كه ا زمن دريغ شده بود به من ضررى نزده است. و خداى تعالى هيچ گروهى را دوست نداشت، جز آنكه مبتلايشان كرد.(127) اجر بزرگ با بلاى بزرگ است. حق سبحان مىفرمايد: بندگان مومنى دارم كه امر دينشان جز با غنا و ثروت و صحت در بدن درست نمى شود من ايشان را با آن امتحان مىكنم و بندگان مومنى دارم كه امر دين ايشان جز با فقر و مسكنت و بيمارى در ابدان درست نمى شود. پس ايشان را به آن امتحان مىكنم. و امر دين ايشان اصلاح مىگردد. و خداى تعالى با مومنين پيمان بست كه گفتارشان مورد تصديق قرار نگيرد و از دشمنانشان انتقام گرفته نشود و حتى اگر خداى بنده اى را دوست داشته باشد او را در بلا فرو مىبرد وقتى خداى را مىخواند خداى تعالى مىفرمايد: لبيك بنده من، من بر در خواست تو توانايى دارم ولى حسناتى كه براى تو د رمقابل بلا ذخيره كردم براى تو بهتر است.حواريون حضرت عيسى عليه السلام از اذيت و آزار مردم به آن حضرت شكايت بردند. حضرت فرمود: مومنين پيوسته در دنيا در رنجند. از پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم آمده كه فرمود: در بهشت منازلى است كه بندگان با اعمال به آن منازل نمى رسند و ارتباطى با منازل بالاتر ندارند و ستونى از پايين ندارد پرسيدند اى رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم اهل اين منازل كيانند؟ حضرت پاسخ داد: اهل بلا و رنجها ساكنين اين منازلند.
لطفا منتظر باشید ...
