قسم ششم از علل استجابت دعا مربوط به فعل است مثل دعاى بعد از نماز - آداب راز و نیاز به درگاه بی نیاز با ترجمه عدة الداعی و نجاح الساعی ابن فهد حلی (ره) همراه با شرح اسماء الله نسخه متنی

قسم ششم از علل استجابت دعا مربوط به فعل است مثل دعاى بعد از نماز

امير المومنين از رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم نقل كرد كه آن حضرت فرمود: هر كس نماز واجبى را ادا كند بعد از آن دعايى مستجاب نزد خدا دارد. ابن فحام مىگويد: حضرت امير المومنين عليه السلام را در خواب ديدم و ازصحت خبر سوال حضرت فرمود: روايت درست است وقتى نماز واجبت تمام شد در حال سجده بگو: اللهم انى اسئلك بحق من رواه و بحق من روى عنه صل على جماعتهم وافعل بى كيت و كيت: خدايا از تو مىخواهم بحق كسى كه روايت كرد و به حق كسى كه از او روايت شده بر جماعت ايشان درود فرست و فلان حاجت مرا برآور. و از امام صادق عليه السلام وارد شده كه خداى تعالى نماز را در بهترين اوقات بر شما واجب كرد، پس حوايج را بعد از نمازهاى واجب از خدا بخواهيد.

و از امير المومنين عليه السلام آمده است: هيچ بنده اى از نمازش فراغت نيابد جز آنكه از خدا بهشت را در خواست كند واز اتش به او پناه برد و بخواهد كه حورالعين تزويجش كند. و از ابى حمزه ثمالى نقل شده كه گفت از امام ابا جعفر باقر عليه السلام شنيدم كه مىفرمود: وقتى بنده اى به نماز بايستد خداى حورالعين را مىفرستد تا آنكه در اطراف او بگردند، پس وقتى كه از نماز فراغت يافت و از خداى در مورد اينان چيزى را نخواست ايشان در حال تعجب او را ترك مىكنند.

فضل بقباق از امام صادق عليه السلام نقل مىكند حضرت فرمود: دعا در چهار زمان به اجابت مىرسد: در نماز وتر، بعد از نماز صبح و بعد از نماز ظهر و بعد از نماز مغرب و در روايت ديگر بعد از مغرب كه در سجده اش دعا كند.

فصل 1 مربوط به دعاى فعل، و دعايى است كه بايد بعد از كارى آن دعا را خواند واگر بدون آن كار دعاكند اجابت نمى گردد.

از جمله دعاهايى كه به فعل بر مىگردد دعاى سائل براى معطى به هنگام بخشش است كه اگر در آن حال خود به خود دعا كند مستجاب نمى شود و امام زين العابدين عليه السلام به خادمش مىفرمود: كمى سايل را نگه دار تا دعا كند آن حضرت عليه السلام فرمود: دعاى فقير رد نمى شود و به خادمش مىفرمود وقتى به فقير چيزى دادى از او بخواه كه دعاى نيك نمايد.

و از امام باقر و يا امام صادق عليهما السلام روايت شده: وقتى به فقرا چيزى داديد به ايشان تلقين دعا كنيد و دعاى ايشان در مورد شما اجابت مىشود، ولى براى خودشان اجابت نمى شود.

و امام زين العابدين عليه السلام دست خود را بعد از صدقه مىبوسيد از سبب آن پرسيدند فرمود: صدقه قبل از آنكه به دست فقير برسد، در دست خدا قرار مىگيرد.

امير المومنين عليه السلام فرمود: وقتى به فقير چيزى داديد آن دست را ببوسيد زيرا قبل از آنكه فقير صدقه را بگيرد خداى تعالى صدقه را مىگيرد زيرا خدا صدقه ها را مىگيرد ان الله هو يقبل التوبة عن عباده و ياخذ الصدقات.(31)

ورسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود: صدقه مومن در دست فقير قرار نمى گيرد جز آنكه قبلا در دست خدا قرار مىگيرد سپس اين آيه را تلاوت كرد الم يعلموا ان الله هو يقبل التوبة عن عباده و ياخذ الصدقات و ان الله هو التواب الرحيم

آيا نمى دانى كه خدا توبه را از بندگانش قبول مىكند و صدقات را مىگيرد و خدا تواب و رحيم است. و از ابى عبدالله امام صادق عليه السلام فرمود: خداى تبارك و تعالى مىفرمايد: همه اشيا را من وكالت دادم كه ديگرى آنرا بگيرد جز صدقه كه من به سرعت با دستم آنرا مىگيرم حتى مرد و يا زنى به اندازه يك خرما و يا نيمه آن صدقه مىدهد و من آنرا مىگيرم و آنرا پرورش مىدهم چنانكه مردم كره اسب و بچه شتر را كه تازه از مادرش جدا شده پرورش مىدهند، آنگاه ايشان مرا در قيامت ملاقات مىكنند آن صدقه را براى او مىآورند در حاليكه مثل كوه احد بزرگ شده است.

امام صادق عليه السلام فرمود: روزى را با صدقه پايين بكشيد.