باب ششم: در تلاوت قرآن - آداب راز و نیاز به درگاه بی نیاز با ترجمه عدة الداعی و نجاح الساعی ابن فهد حلی (ره) همراه با شرح اسماء الله نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

آداب راز و نیاز به درگاه بی نیاز با ترجمه عدة الداعی و نجاح الساعی ابن فهد حلی (ره) همراه با شرح اسماء الله - نسخه متنی

احمد بن محمد ابن فهد حلی؛ ترجمه: محمدحسین نائیجی نوری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

باب ششم: در تلاوت قرآن

تلاوت خود از اقسام ذكر و دعاست و جانشين ذكر مىشود و هر تشويق و ترغيب و جلب منفعت و دفع ضرر كه در ذكر و دعاست در تلاوت قرآن نيز موجود است در آنچه مىآيد مطلب فوق را خواهى يافت و مطالب زير فضايلى را بيشتر از آندو به اثبات مىرساند.

اول: قرآن كلام خداست دوم: قطعا اسم اعظم است سوم: سر چشمه علم و دانش است.

حفص بن غياث از زهرى نقل كرد و گفت: از على بن الحسين عليه السلام شنيدم كه مىفرمود: آيات قرآن خزانه هاى علم هستند هرگاه خزانه اى گشوده شود شايسته است كه به آنچه در آن است نظر كنى

چهارم: تلاوت و زياد خواندن قرآن باعث انتشار معجزه پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم است و آنرا در تواترى كه دارد براى آيندگان حفظ مىكند پنجم: براى هر حرفى از قرآن پاداشى داده مىشود چنانكه بيايد و در غير آن نيامده است براى هر كدام تعدادى اندك از اخبار را بياوريم:

روايت اول

از پيامبر روايت شده كه فرمود خداى تعالى مىفرمايد: هر كس قرائت قرآن او را از دعايم باز دارد من بهترين ثواب شاكرين را به او مىدهم.

روايت دوم

محمد بن يعقوب در حديثى مرفوع از پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم نقل كرد كه فرمود: هر كس خداى تعالى به او قران بدهد و فكر كند كه خداى تعالى به ديگران بهتر از آنچه كه به او اعطا كرده است بزرگى را كوچك شمرده و كوچكى را بزرگ شمرده است.

روايت سوم

از آنحضرت روايت شده كه: وقتى فتنه ها همانند پاره هاى شب تار به شما روى آورند بر شما باد به قرآن زيرا قران شفيعى است كه از ديگران شفاعت ميكند و شاهدى است كه خداى تعالى او را تصديق مىكند و هر كس او را جلوى خود قرار دهد او را به بهشت مىبرد و هر كس او را پشت سر خود قرار دهد او را به جهنم سوق مىدهد و او بهترين راهنما به بهترين راههاست و هر كس از قرآن گفت، راست گفت و مومن شد و هر كس به قران حكم كند عدالت كرده و هر كس به قرآن تمسك كند اجر برده است.

روايت چهارم

ليث بن سليم بدون واسطه از پيامبر روايت كرده است كه آن حضرت فرمود: خانه هاى خويش را با تلاوت قرآن نورانى كنيد و خانه هاى خود را جايگاه مردگان نسازيد چنان كه يهود و نصارى چنان كردند كه در معابد و كنيسه ها يشان نماز گزاردند و خانه هاى خود را خالى گذاشتند، زيرا خانه اى كه در آن زياد تلاوت قرآن شود خيرش زياد مىشود و اهل آن از تلاوت قرآن بهره مند مىشوند و آن خانه اهل آسمان را روشنى مىدهد چنانكه ستارگان آسمان به اهل دنيا نور مىدهند.

روايت پنجم

از امام صادق عليه السلام آمده كه فرمود: خانه اى كه در ان مسلمانى باشد كه قران مىخواند اهل آسمان آن خانه را مىبينند، چنانكه اهل زمين ستاره درخشان آسمان را مىبينند.

روايت ششم

امام رضا عليه السلام از پيامبر نقل مىفرمايد كه آن حضرت فرمود: براى خانه هايتان بهره اى از قران قرار دهيد، زيرا وقتى در خانه اى قران خوانده شود بر اهل آن خانه سبك گرفته مىشود و خيراتش زياد مىگردد و اهل ان در زياده هستند و اگر در آن خانه قرآن خوانده نشود خانه بر اهلش تنگ مىشود و خيراتش كم مىشود و ساكنين آن در نقصان خواهند بود.

روايت هفتم

امام صادق عليه السلام فرمود: شايسته است كه مومن نميرد تا آنكه قران بياموزد و يا آنكه در راه فراگيرى آن باشد.

روايت هشتم

حسن ابن الحسين ديلمى از كتابش نقل كرد كه آن حضرت فرمود: قرائت قرآن بهتر از ذكر است و ذكر بهتر از صدقه است و صدقه بهتر از روزه است و روزه سپر آتش است و فرمود: قارى قران به عوض هر حرفى در نمازش در صورتى كه در حال ايستاده بخواند صد حسنه دارد و در صورتى كه نشسته نماز گزارد و در آن قرآن بخواند پنجاه حسنه بابت هر حرفى مىبرد و در غير نماز اگر با طهارت باشد بابت هر حرفى بيست و پنج حسنه مىبرد و اگر بدون طهارت باشد ده حسنه مىبرد منظور من ا زحرف اين نيست كه بگويم الم يك حرف است بلكه براى قارى قران براى هر حرف يعنى بابت الف ده حسنه و بابت حرف لام ده حسنه و بابت حرف ميم ده حسنه و عوض حرف راء ده حسنه مىبرد.

روايت نهم

بشر بن غالب اسدى از امام حسين بن على عليه السلام روايت كرد كه فرمود: هر كس آيه اى از كلام خدا را در نمازش به حالت ايستاده بخواند خداى تعالى در عوض هر حرفى صد حسنه برايش مىنويسد و اگر در غير نماز بخواند بابت هر حرفى ده حسنه (77)به او مىدهد و اگر قرآن را بشنود به عوض هر حرفى يك حسنه مىنويسند و اگر قرآن را در شب ختم كند فرشتگان آسمان بر او صلوات مىفرستند تا صبح كند و اگر در روز ختم قرآن كند ملايكه بر او درود فرستند تا شب كند و براى وى يك دعاى مستجاب هست و آن بهتر است از آنچه كه بين آسمان و زمين است، پرسيدم: اين پاداش كسى است كه قران خوانده است (ولى كسى كه قران نخوانده پاداشش چيست؟ ) حضرت فرمود: اى برادر بنى اسد! خداى تعالى بخشنده و بزرگوار و كريم است وقتى آنچه كه شنيده (در حفظ دارد) بخواند خداى تعالى همان را به او مىدهد.

روايت دهم

عبدالله بن سليمان از ابى جعفرباقر عليه السلام نقل كرد كه آن حضرت فرمود: هر كس در نماز در حال ايستاده قران بخواند خداى تعالى به هر حرفى صد حسنه به او مىدهد و هر كس در نمازش نشسته قران بخواند خداى تعالى براى هر حرفى پنجاه حسنه مىنويسد. و هر كس در غير نمازش قران بخواند به عوض هر حرف ده حسنه برايش مىنويسند.

روايت يازدهم

از امام صادق عليه السلام آمده است كه فرمود: هر كس حرفى از قرآن را د رحال نشسته در نماز بخواند خداى پنجاه حسنه در عوض آن حرف برايش مىنويسد و پنجاه گناه را از او محو مىكند و پنجاه درجه او را بالا مىبرد و هر كس در حال ايستاده در نماز حرفى از قرآن بخواند خداى تعالى به عوض آن حرف صد حسنه برايش مىنويسد و صد گناه از او محو كند و صد درجه او را بلا برد و هر كس قران را ختم كند يك دعاى مستجاب دارد، خواه در آينده ويا در حال. رواى گفت: خداى مرا فدايت كند همه قران را بخواند، فرمود: همه قران را ختم كند. منصور از ابى عبد الله عليه السلام نقل كرد فرمود: از پدرم شنيدم كه مىفرمود: رسول خدا مىفرمود: قران را تا آنجا كه مىداند ختم كند.

روايت دوازدهم

ازامام صادق عليه السلام وارد شده است كه فرمود: هر كس حرفى از كتاب خدا را بدون قرائت بشنود خداى تعالى براى او حسنه اى بنويسد و گناهى را از وى محو كند و درجه اى را به او دهد.

روايت سيزدهم

خالد بن مارد فلانسى ا زابى حمزه ابى جعفر باقر عليه السلام نقل كرده است كه آن حضرت فرمود: هر كس قران را در مكه از جمعه تا جمعه ديگر ختم كند يا كمتر از آن ختم نمايد و يا بيشتر از آن ختم كند خداى تعالى براى او اجر و حسناتى را كه از جمعه اول دنيا تا جمعه آخر دنيا بوده و يا خواهد بود براى او مىنويسد و اگر در ساير ايام هم ختم كند نيز چنين حسناتى دارد.

روايت چهاردهم

سعيد بن ظريف از امام باقر عليه السلام نقل كرد كه فرمود: رسول خدافرمود: هر كس ده آيه از آيات قرآن را در يك شب بخواند از غافلين شمرده نمى شود و هر كس پنجاه آيه از قرآن را بخواند از ذاكرين نوشته مىشود و هر كس صد آيه بخواند از قانتين نوشته مىشود. و هر كس دويست آيه بخواند از خاشعين نوشته مىشود و هر كس سيصد آيه بخواند از فايزين نوشته مىشود و هر كس پانصد آيه بخواند از مجتهدين نوشته مىشود و هر كس هزار آيه بخواند قنطارى از نيكى براى او نوشته مىشود و مقدار قنطار پانزده هزار مثقال از طلاست و مثقال بيست و چهار قيراط مىباشد كه كمترين آن مثل كوه احد است و بزرگترين آن به بزرگى آنچه ميان آسمان و زمين است مىباشد.

/ 165