آياتى كه مربوط به اجابت دعاهاست و همه قرآن براى اجابت دعا بعد از قرائت آن مناسب است و بعضى از روايات در آداب دعا گذشت و بر آياتى از قرآن تاكيد شده كه بعد از آن دعا اجابت مىگردد بعضى از آنها را ذكر مىكنيم:
روايت اول
امام جعفر بن محمد عليه السلام از پدرش و از پدرانش از پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم نقل فرمود كه پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود: وقتى خداى عز و جل خواست سوره فاتحه الكتاب و آيه الكرسى و شهد الله و قل اللهم مالك الملك تا بغير حساب را نازل كند اين آيات به عرش چسبيدند (79) د رحاليكه بين ايشان و خداى تعالى پرده اى نبود عرضه داشتند؟ پروردگارا آيا ما را به سرزمين گناه و سرزمين گناهكاران مىفرستى و ما با طهارت و قدس آويخته بوديم. خداى سبحان فرمود: قسم به عزت و جلالم! هيچ بنده اى نيست كه شما را بعد از نماز واجبش بخواند جز آنكه او را در حظيره قدس با همه نعمت هايى كه دارد، وارد مىكنم و الا هر روز به او با چشم نهان خود هفتاد بار بنگرم و الا هر روز هفتاد حاجت ويرا كه كمترين آن مغفرت و آمرزش است بر آورم و الا از هر دشمنى او را حفظ نمايم و او را بر دشمنش پيروز كنم و چيزى بين او و ورود به بهشت را جز مرگ نمى گيرد.
روايت دوم
در بعضى از روايات ديدم كه دعا بعد از ده بار قرائت سوره جحد به هنگام طلوع آفتاب در روز جمعه مستجاب است.روايت سوم از اميرالمومنين عليه السلام روايت شد: هر كس صد آيه از هر كجاى قرآن كه خواست بخواند آنگاه هفت بار بگويد: يا الله اگر بر صخره اى نفرين كند خداى تعالى آنرا بشكافد.