از ابراهيم عليه السلام روايت شده كه آه حزين او تا يك ميل شنيده مىشد حتى خداى تعالى او را مدح كره به اينكه ان ابراهيم لحليم اواه منيب (87)ابراهيم حليم وبسيار آه كشنده و توبه كننده است و در نمازش صدايى از او به سان غلغل ديگ جوشان شنيده مىشد و همين صدا از سينه آقايمان رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم نيز شنيده مىشد. و امير المومنين عليه السلام، وقتى وضو مىگرفت، رنگ صورتش ازشدت ترس از خدا دگرگون مىشد و فاطمه عليها السلام از ترس خدا مىلرزيد و امام حسن عليه السلام وقتى وضويش تمام شد رنگش دگرگون گرديد از او پرسيدند علت آن چيست؟ فرمود: سزاوار است كه كسى كه مىخواهد بر قدرتمندى وارد شود رنگش دگرگون شود. مثل آن امام زين العابدين نقل شده است.مفضل بن عمر از امام صادق عليه السلام نقل كرد: فرمود از پدرش نقل كرد كه حضرت امام حسن عليه السلام عابدترين و زاهدترين و بافضيلت تين مردم روزگار خويش بود با پاى پياده حج مىكرد و گاهى پابرهنه راه مىرفت وقتى ياد مرگ مىشد گريه مىكرد وقتى ذكر بعث و نشور مىشد مىگريست و وقتى به ياد رفتن از روى پل صراط مىافتاد گريه مىنمود وقتى ياد عرض اعمال بر خدا مىكرد فريادى مىكرد و از هوش مىرفت و به هنگام نماز در نزد پروردگارش مىلرزيد و وقتى ياد بهشت و جهنم مىكرد بسان مار گزيده به خود مىپيچيد و از خداى بهشت را مىخواست واز جهنم استعاذه مىكرد. عايشه گفت: رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم با ما گفتگو مىكرد و ما با او گفتگو مىكرديم وقتى به هنگام نماز مىشد مثل اينكه ما را نمى شناخت و ما او را نمى شناختيم و اگر اين حالت مقربان و انبياء و رسولان و شاهدان حق بر مردم است پس حال ناقصان و گناهكاران بايد چگونه باشد.فصل(2)و از شروط دعا آن است كه چيز حرامى را از خدا نخواهد و در مورد قطع رحم سئوال نكند و دعايش مشتمل بر كم حيايى و اسائه ادب نباشد. مفسرين در تفسير گفتار حق تعالى كه فرمود: ادعو ربكم تضرعا و خفية (88)خداى را بازارى و آهسته بخوانيد گفتند: يعنى با خشوع و ذلت در خفا از خدا بخواهيد. و در تفسير انه لايحب المعتدين (89)خدا تجاوز كاران را دوست نمى دارد. گفتند: يعنى از اندازه و قدر خويش در دعا تجاوز نكند مثلا در دعاى خويش منازل انبيارا بخواهد. اميرالمومنين عليه السلام فرمود: اى دعا كننده از خداى چيزى را كه امكان ندارد و حلال نيست سئوال نكن! و فرمود: هر كس بيش از اندازه خود سئوال كند مستحق محروميت است.و از شروط و آداب دعا پاكيزگى شكم با روزه گرفتن و گرسنگى و تجديد توبه است. و از پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم روايت شده: هر كس غذاى حلالى بخورد، خداى تعالى تا چهل روز قلبش را نورانى مىكند. (36) و فرمود: خداى تعالى فرشته اى دارد كه هر شب بر بالاى بيت المقدس فرياد بر مىدارد هر كس غذاى حرامى را بخورد خداى تعالى صرف و عدل يعنى نافله و فريضه اش را قبول نمى كند.و فرمود: اگرنماز بخوانيد به طورى كه به صورت چوب خشك گرديد و روزه بگيريد تا پشت تان دو تا گردد خداى تعالى از شما قبول نمى كند، مگر آنكه تقوايى باز دارنده داشته باشيد. و از آنحضرت روايت شده است: عبادت با غذاى حرام مثل بنابر روى ماسه است. و گفته شده است: مثل بنا بر روى آب ساختن است. وفرمود: دعا با نيكى مثل نمك در طعام است.بدانكه بعضى از اين شروط همانطور كه در ابتداى دعا نياز است استمرار و دوام آن بعد از دعا نيز لازم است درقسم سوم از باب چهارم آداب متاخر ازدعا به تفضيل مىآيد.