و با اين كلمات و امثال آن اميد خود را زياد كن مبادا از جانب اميد به جانب خوف كند و منجر به نااميدى شود! و من يقنط من رحمته ربه الا الضالون (13)جز گمراهان از رحمت پروردگارشان نااميد نمى شوند. و اميد تو به جانب رجا و آرزوى بيهوده نرود، زيرا به فريب و سفاهت منجر خواهدشد. رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود:زيرك نفس خود را مطيع مىسازد، و براى بعد از مرگ تلاش مىكند و احمق و عاجز كسى است كه پيروى از هواى نفس خود نمايد و آنگاه از خداى آرزوى مغفرت كند و از ائمه عليه السلام روايت شده است: مومن مانند پرنده است و داراى دوبال مىباشد، بالى از اميد بالى از ترس.ولقمان به پسرش ماهان گفت: پسرم اگر اندرون مؤمنى شكافته شود بر قلب او دو سطرى از نور نوشته شده، اگر آندو را وزن كنند، هيچكدام به سنگينى دانه خردلى بر ديگرى افزون نشود: يكى رجا و ديگرى خوف. بله در حال مرض مخصوصا مرض موت بايد اميد بر خوف بيشى گيرد و در اين باره روايت است از ائمه معصومين عليهم السلام رسيده است.
لطفا منتظر باشید ...
