تحقيق آن است كه صفات حق تعالى دو قسم است صفات حقيقيه و صفات اضافيه: صفات حقيقيه آن است كه با توجه به ذات تنها آن صفت بر ذات اطلاق مىشود مثل حى موجود ازلى باقى ابدى سرمدى كه اين صفات تنها با نظر به ذات الهى گفته مىشود و صفات اضافيه آن صفاتى اند كه با نظر به غير حق تعالى پيش مىآيند مثل اينكه: او قادر خالق رحيم است زيرا اين صفات با نظر به مخلوق و مقدور و مرحوم بر ذات اطلاق مىشوند و تعددى كه از اين باب حاصل مىآيد به هنگامى است كه امور خارج از ذات را با ذات در نظر بگيريم وباعث تعدد در ذات نمى شود و كثرتى را در ذات ايجاد نمى كند خداى تعالى از تعدد و كثرت منزه است.