درست از ابى عبد الله از رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم روايت كرد كه آن حضرت فرمود: هر كس سوره الهيكم التكاثر را به هنگام خواب بخواند از فتنه قبر محفوظ مىگردد.
حديث دوم
از امام صادق عليه السلام روايت شده كه قرآنى در دريا افتاد، همه آيات آن از بين رفت جز اين آيه الا الى الله تصير الامور.
حديث سوم
از امام على عليه السلام در فرق بين قرآن و فرقان سئوال شد كه آيا قرآن و فرقان دو چيزند يا معنايشان يكى است؟ فرمود: قرآن به همه كتاب گويند و فرقان به آيات محكم كه عمل به آن واجب است گفته مىشود.
حديث چهارم
اولين آيات نازله بر رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم اقرا باسم ربك تا آخر مىباشد و آخرين آيات نازله بر آنحضرت اذا جاء نصرالله مىباشد.
حديث پنجم
از اميرالمومنين عليه السلام روايت شده كه آن حضرت فرمود: هر كس سه بار به هنگام ورود به بستر قل هو الله احد را بخواند خداى تعالى پنجاه هزار فرشته بر او موكل مىكند كه آن شب او را حفظ نمايند. و صدوق در كتاب توحيد نقل كرده است كه: قرائت آن كفاره پنجاه سال گناه است.
حديث ششم
ابوبكر خفرى از امام صادق عليه السلام نقل كرد: هر كس به خداى تعالى و روز قيامت اعتقاد دارد بعد از نماز واجب سوره قل هو الله احد را رها نكند زيرا هر كس آنرا بخواند، خداى تعالى خير دنيا و آخرت را برايش جمع مىكند و وى و پدر و مادر و فرزندانش را مىآمرزد.
حديث هفتم
حماد بن عيسى بدون واسطه از اميرالمومنين و ان حضرت از رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم نقل كرد كه رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود: دعايى شما را تعليم مىكنم كه قرآن را فراموش نكنيد و آن دعا اين است بگو:اللهم ارحمنى بترك معاصيك ابدا ما ابقيتنىبار خدايا به من رحم نما به اينكه هميشه گناهان را ترك كنم مادامى كه زنده هستم.فارحمنى من تكلف ما لا يعنينى و ارزقنى حسن النظر فيما يرضيك و الزم قلبى حفظپس به من رحم كن كه تكلف چيزى كه به درد من نمى خورد نكنم و نظر خودش به آنچه كه تو را راضى مىنمايد به من عنايت فرما و قلب مراكتابك كما علمتنى و ارزقنى ان اتلوه على النحو الذى يرضيك عنى اللهم نور بكتابكملزم به حفظ كتابت نما چنانكه كتابت را به من آموختى و مرا توفيق ده كه قرآن را به صورت كه تو را راضى مىكند بخوانم خداى من! چشمانم رابصرى و اشرح به صدرى واطلق به لسانى و استعمل به بدنى و فونى به على ذلك و اعنىبه واسطه قرآن نورانى گردان! و سينه ام منشرح نما! و زبانم را به آن گويا نما! و قرآن را در بدنم به كار بگير! و به واسطه قرآن مرا بر آن قدرت بده! و مرا بر استفاده از آن توانا نما!عليه لايعين عليه الا انت، لا اله الا انتو مرا بر آن يارى نما و هيچكس جز تو كمكى بر آن نمى تواند بنمايد خدايى جز تو نيست.و گفت: همين را يكى از اصحاب از وليد بن صبيح و حفص اعور از امام صادق نقل كرد.
حديث هشتم
از امام صادق عليه السلام وارد شد كه فرمود: هر كس يك روز از او بگذرد و در نمازش قل هو الله احد را نخواند در روز قيامت به او مىگويند تو از نماز گزاران نيستى.
حديث نهم
از آن حضرت وارد شده كه: هر كس جمعه اى بر او بگذرد و در آن قل هو الله احد را نخوانده باشد، سپس بميرد بر دين ابو لهب مرده است.
حديث دهم
و از آن حضرت نقل شده كه فرمود: هر كس مرضى يا سختى به او برسد و در مرض و سختى اش سوره قل هو الله احد را نخواند و بعد از آن مرض يا سختى اش بميرد از اهل آتش است.
حديث يازدهم
قاسم بن سليمان از ابى عبد الله السلام و آن حضرت از پدرش امام باقر عليه السلام نقل كرد كه فرمود: هيچگاه مردى بعضى از قرآن را به بعضى ديگر از قرآن نزد جز آنكه كافر گرديد.
حديث دوازدهم
عامر بن عبدالله بن خزاعه از ابى عبدالله عليه عليه السلام نقل كرده است كه آن حضرت فرمود: هيچ بنده اى آخر سوره كهف را نخواند جز آنه در همان ساعت دلخواهش بيدار مىشود.
حديث سيزدهم
زهرى مىگفت: از حضرت على بن الحسين عليه السلام پرسيدم: كدام اعمال بهتر است؟ فرمود: عمل حال و مرتحل افضل است پرسيدم؟ مقصود از حال و مرتحل چيست؟ فرمود: اينكه قرآن را بگشايى و ختمش كنى هر گاه كه ابتدا كردى به پايانش برسانى.
حديث چهاردهم
از امام جعفر عليه السلام روايت شده كه فرمود هر كس سوره بنى اسرائيل را در هر شب جمعه بخواند نميرد تاحضرت قائم عليه السلام را درك كند و با او محشور باشد و هر كس سوره كهف را هر شب جمعه بخواند جز با شهادت نميرد و خداى تعالى او را با شهدا محشور كند.
حديث پانزدهم
از آن حضرت روايت شده كه فرمود: هر كس در نماز وتر خود معوذتين و قل هو الله احد را بخواند به بگويند: بشارت باد تو را كه نمازت قبول شد.
حديث شانزدهم
عمر بن يزيد از پدرش از امام صادق عليه السلام نقل كرد كه فرمود: هر كس قل هو الله احد را ده بار به هنگام خروج از منزلش بخواند، پيوسته در حفظ و حراست خدا باشد تا آنكه به منزلش باز گردد.
حديث هفدهم
تعويذ براى كرمهايى كه جاليزها و زراعت را مىخورند. بر چهار نى يا كاغذ دعاى زير را بنويسند و بر چهار نى گذاشته و در چهار جانب جاليز يا زراعت بگذارند.يا ايها الدواب و الهوام و الحيوانات اخرجوا عن هذه الارض والزرعاى جنبندگان و خزندگان و حيوانات از اين زمين و زراعت به سوى محل خراب خارج شويدالى الخراب كما خرج ابن متى من بطن الحوت و ان لم تخرجوا ارسلت عليكم شواظاچنانكه حضرت يونس از شكم ماهى خارج گرديد و اگر خارج نشويد شراره هاى آتش و مسمن نار و نحاس فلا تنتصران الم تر الى الذين خرجوا من ديارهم و هم الوف حذر الموتبر شما فرو ريزم در آن صورت يارى نشويد آيا نمى بينيد به كسانى كه از ترس مرگ از سرزمين خويش بيرون رفتند در حاليكه هزاران نفر بودند.فقال لهم الله موتوا فماتوا اخرج منها فانك رجيم فخرج منها خائفا يترقب سبحان الذىخداى تعالى به ايشان فرمود بميريد پس ايشان مردند از آن خارج شو تو رجيم هستى از آنجا خارج شد در حالى كه ترسان بود و انتظار مىبرد.اسرى بعبده ليلا من المسجد الحرام الى المسجد الاقصى الذى كانهم يوم يرونها لم يلبثوامنزه است خدايى كه بنده خويش را به هنگام شب از مسجد الحرام به مسجد الاقصى برد. مثل آنكه آنروز وقتىالا عشيه او ضحيها فاخرجنا هم من جنات و عيون و زروع و مقام كريم و نعمة كانوا فيهاآنرا ببينند گويا شبى و يا روزى در آن بيشتر درنگ نكرده بودند. پس ايشان از بهشت و چشمه ساران و زراعت گاهها.فاكهين فما بكت عليهم السماء والارض و ما كانوا منظرين اخرج منها فما يكون لك ان تتكبرو جايگاه نيكو و نعمت هايى كه در آن متنعم بودند بيرون كرديم پس آسمان و زمين برايشان نگريست و مهلتى نداشتند از آن خارج شويد شما حق نداريدفيها فاخرج انك من الصاغرين اخرج منها مذموما مدحورا فلنا تينهم بجنود لا قبل لهمكه در آن كبر بورزيد خارج شو تو از حقيرانى از آن خارج شو در حاليكه نكوهش شده و رانده شده اى هستى پس لشكريانى بى پايان برايشانبها و لنخرجنهم منها اذله و هم صاغرونفرود آورم و ايشان را از آن سرزمين به خوارى بيرون كنم در صورتى كه تحقير شده اند.
حديث هيجدهم
از سمرة بن جندب نقل شده كه رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود: هر كس وضو بگيرد و به قصد مسجد از خانه خارج شود و به هنگام خروج از خانه بگويد بسم الله الذى خلقنى فهو يهدين (148)بنام خداى كه مرا خلق كرد پس او مرا هدايت مىكند. خداى تعالى او را به ايمان هدايت مىكند و اگر بگويد و الذى يطعمنى و يسقين (149)آنكه غذايم مىدهد و سيرابم مىكند. خداى تعالى از غذاهاى بهشتى به او مىخوراند و از نوشيدنيهاى بهشتى به او مىنوشاند و اگر بگويد: و اذا مرضت فهو يشفين (150)اگر مريض شدم خداى مرا شفا مىدهد خداى تعالى آنرا كفاره گناهانش قرار مىدهد و اگر بگويد: و الذى يميتنى ثم يحيين آن كه مرا مىميراند سپس زنده مىكند. حق سبحان او را به مرگ شهدا مىميراند و به زندگى سعادتمندان زنده اش مىكند و اگر بگويد و الذى اطمع ان يغفر لى خطيئتى يوم الدين خدايى كه اميد دارم كه در روز قيامت مرا بيامرزد و خداى تعالى همه گناهان او را بيامرزد گرچه از كفهاى دريا بيشتر باشد. و اگر بگويد: رب هب لى حكما و الحقنى بالصالحين (151)خدايا به من حكمت بياموز و به صالحان ملحق گردان خداى تعالى به او حكمت و علم مىآموزد و او را به شايستگان ملحق مىكند وقتى بگويد: واجعل لسان صدق فى الآخرين (152)خدايا نامم را بر زبان اقوام آتيه نيكو نما و سخنم را دلپذير گردان (ترجمه قمشه اى) خداى تعالى براى او كاغذى سپيد مىنويسد كه فلانى از راستگويان است و اگر بگويند: واجعلنى من ورثه جنة النعيم (153)و مرا از وارثان نعمت قرار بده و خداى تعالى به او منازلى در بهشت عطا مىكند و اگر بگويد واغفرلابى (154) پدرم را بيامرز. خداى تعالى پدر و مادر او را بيامرزد.
حديث نوزدهم
از پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم روايت شده كه فرمود: هر كس آيه زير را به هنگام خواب بخواند: قل انما انا بشر مثلكم يوحى الى انما الهكم اله واحد فمن كان يرجوا لقاء ربه فليعمل عملا صالحا و لا يشرك بعباده ربه احدا (155)نورى از مسجد الحرام درخشش مىكند كه در آن ملايكه اى هستند كه تا هنگام صبح براى او استغفار مىكنند.