شماره 1-65 ص 203 سطر 6:غزالى گويد: اشكال چرا ارزش ذكر خدا با آنكه به راحتى بر زبان جارى مىشود و رنجى اندك دارد بهتر و نافعتر از همه عبادات مىباشد باآنكه مشتقت آن عبادات بيشتر است.جواب: تحقيق اين حقيقت بدون علم مكاشفه ممكن نيست آن مقدارى كه مىتوان آنرا به زبان آورد آنست كه در علم سلوك آن ذكر مفيد و مثمر ثمر است كه مداوما باحضور قلب گفته شود، ولى ذكر خدا درصورتى كه حضور نباشد و دل از آن بى خبر باشد نفعى ندارد. و اخبار نيز بر همين مطلب دلالت دارند، از طرفى اگر كسى در زمان ذكر حضور قلب داشته باشد، ولى وقتى به كارهاى دنيايى پرداخت ا زخدا غافل شود آن نيز ثمره چندانى ندارد بلكه حضور مداوم يا در اكثر اوقات بر همه عبادات مقدم است بلكه بالاتر از اين آنكه همه عبادات شرف از ذكر دارند و نهايت ميوه عبادات عملى همان ذكر و ياد خداست. ذكر ابتدايى دارد و انتهايى. در ابتدا ذكر باعث انس و دوستى مىگردد و در آخر انس و دوستى خدا باعث مىشود و مطلوب همان انس است.