و با سه چيز نفس را بشكن، اول: منع شهوات زيرا اگر از علف حيوان چموش كم كنى نرم و رام مىشود.(172)دوم: بار عبادت را بر نفس بيفكن زيرا وقتى چارپا بارش زياد شود و علفش كم گردد، ذليل و منقاد مىشود از خدا كمك خواستن و زارى به سوى وى، به اينكه از خدا بخواهى كه تو را كمك كند، آيا به گفتار حضرت يوسف صديق عليه السلام نمى نگرى كه فرمود: ان النفس لاماره بالسوء الا ما رحم ربى نفس بسيار به بديها امر مىكند جز آنكه خداى تعالى رحم كند، وقتى بر اين امور مداومت كردى نفس به اذن خدابراى تو منقاد مىشود و اين زمان تسلط بر نفس است كه بر او لگام بزنى و از شر او در امان باشى چگونه با سهل انگارى در امور نفس مىتوانى از نفس ايمن باشى و يا از او سالم بمانى، با آنكه مشاهده مىكنى كه نفس بد اختيار مىكند و حالات نفسانى پست است آيا نفس را در حالت شهوت مىبينى كه حيوانى بيش نيست و در حالت غضب سيرى او را مستكبر مىيابى و در حال گرسنگى مجنونش مىبينى و اگر او را سير كنى طغيان مىكند و اگر ويرا گرسنه نگه دارى صيحه مىزند و جزع مىكند پس نفس بسان الاغى بد مىباشد اگر علفش دهيد در مىرود اگر گرسنه اش نگهدارى عر عر مىزند.