حكايت شده كه لشگرگاه حضرت سليمان بن داوود عليه السلام صد فرسنگ در صد فرسنگ بوده است. بيست و پنج فرسنگ براى طايفه جن و بيست و پنج فرسنگ براى انسانها و بيست و پنج فرسنگ براى پرندگان و بيست و پنج فرسنگ براى حيوانات وحشى و آن حضرت هزار كاخ شيشه اى بر روى چوب داشت كه سيصد زن در آن بودند و هفتصد كنيز مخصوص داشت و اجنه براى او فرشى از طلا و ابريشم بافته بودند كه دو فرسنگ در يك فرسنگ بود و منبر طلايى وى را در وسط آن مىگذاشتند و حضرت بر آن مىنشست و در كنارش ششصد هزار صندلى طلا و نقره بود و پيامبران بر صندليهاى طلا مىنشستند و علما بر صندليهاى نقره قرار مىگرفتند و در اطراف ايشان مردم بودند و در اطراف مردم اجنه و شياطين حضور داشتند و پرندگان با بالهايشان برايشان سايه مىانداختند تا آنكه خورشيد بر آنها نتابد و باد صبا بساط (فرش) سليمان عليه السلام را بلند مىكرد و در روز به اندازه يك ماه راه مىرفتند. و روايت شده است كه طوفان آنرا حركت مىداد و باد آرام آنرا به دوش مىكشيد خداى تعالى در حال سير بين آسمان و زمين به حضرت سليمان فرمود كه من بر سلطنت تو اضافه كردم به اينكه هر كس سخنى بگويد باد به گوش تو برساند. حكايت شد كه آن حضرت به كشاورزى رسيد كشاورز گفت: به پسر داوود سلطنت بزرگى داده شده است! باد صداى آن مرد را به گوش حضرت سليمان رسانيد. سليمان پايين آمد و به پيش مرد كشاورز رفت و گفت: من پيش تو آمدم كه مبادا چيزى را كه تو بر آن قدرت ندارى از خدا بخواهى! سپس فرمود: تسبيحى را كه خداى تعالى آنرا بپذيرد بهتر از آن سلطتنتى است كه به پسر داوود داده شده است. و در حديث ديگر آمده است: زيرا ثواب تسبيح مىماند و پادشاهى سليمان از بين مىرود.
قسم چهارم تسبيح و تحميد است.
از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمودند: امير المومنين عليه السلام فرمود: تسبيح نصف ميزان است (69) و تحميد ميزان را پر مىسازد. و لااله الا الله و الله اكبر بين آسمانها وزمين را پر مىسازد.
قسم پنجم
از آن حضرت روايت شده كه: اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له الها واحدا احدا فردا صمدا لم يتخذ صاحبة و لا ولداگواهى مىدهم كه جز اله خدايى نيست تنهاست و شريكى ندارد و خدايى واحد احد فرد و صمد است و همسر و فرزندى نگرفته است.هر كس چهل و پنج بار آنرا بگويد چهل و پنج هزار هزار براى او مىنويسد و چهل و پنج هزار هزار سيئه از نامه عمل او محو مىكند و چهل و پنج هزار هزار درجه او را بالا مىبرد و بسان كسى است كه در روزش دوازده هزار بار قرائت قرآن كند و خداى تعالى خانه اى در بهشت براى او بنا مىكند.
قسم ششم
قسم ششم از اذكار پنج كلمه زير است. پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود: آيا شما را پنج كلمه ياد ندهنم كه بر زبان سبكند و در ميزان سنگيند و خدا را راضى ميكنند و شيطان را طرد مىنمايند و از گنجهاى بهشتند و از تحت عرش هستند و باقيات صالحات مىباشند، پاسخ دادند: بله اى رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم ! رسول خدا فرمود: بگوييد سبحان الله و الحمد الله و لا اله الا الله و الله اكبر لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظيم و فرمود: چه مقدار اين پنج كلمه مباركند و چه قدر سنگينى آنها در ميزان خيلى زياد است!
قسم هفتم
قسم هفتم از اذكار تسبيحات اربع است. از امام ابى جعفر باقر عليه السلام روايت شده كه فرمود: رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم به مردى كه درخت در باغ خود كاشت رسيد در كنارش ايستاد، فرمود: آيا شما را راهنمايى نكنم بر كاشتن درختى كه ريشه اش محكمترين و ميوه اش زود رس ترين وخوش خواركترين و ماندگارترين ميوه هاست؟ گفت: اى رسول خدا مرا به آن راهنمايى كن! فرمود: وقتى صبح و شب كردى بگو: سبحان الله والحمدالله و لا اله الا الله و الله اكبر اگر اينها را بگويى به عوض اين كلمات در قبال هر تسبيح ده درخت در بهشت مىدهند كه از انواع ميوه ها در آن باشد و آنها از اعمال نيكوى باقى هستند آن حضرت فرمود: آن مرد گفت: اى رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم من تو را به شهادت مىگيرم كه اين باغ صدقه بر فقراى مسلمين باشد خداى تعالى اين آيه را فرستاد فاما من اعطى واتقى و صدق بالحسنى فسنيسره لليسرى (132)هر كس ببخشد و تقوى پيشه كند و نيكويى را تصديق كند ما هم بر او آسان مىگيريم. محمد بن خالد برقى از امام صادق از جدش عليهم السلام از رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم نقل كرد كه آن حضرت فرمود: هر كس بگويد سبحان الله خداى درختى را عوض آن او در بهشت مىكارد و هر كس الحمد الله بگويد خداى تعالى بابت آن درختى در بهشت براى او مىكارد. و هر كس لا اله الا الله خداى درختى را به عوض آن در بهشت مىكاريد.و هر كس بگويد الله اكبر خداى درختى را به عوض آن در بهشت براى او مىكارد. مردى از قريش به آن حضرت عرضه داشت: بنابراين در بهشت درختان زيادى داريم حضرت فرمود: ولى شما را بر حذر مىدارم كه آتشهايى نفرستيد كه آنها را بسوزانيد و آن قول خداى تعالى است كه فرمود: يا ايها الذين آمنوا اطيعوا الله اطيعوا الرسول و لا تبطلوا اعمالكم (133)اى كسانيكه ايمان آورديد خدا ورسول خدا را اطاعت كنيد و اعمال خويش را باطل نكنيد. و از آنحضرت عليه السلام آمده است كه روزى پيامبر به اصحابش فرمود: به نظر شما اگر البسه و امتعه خانه هاى شما جمع آورى شود وبر روى هم چيده شو آيا به آسمان مىرسد؟ پاسخ دادند نه اى رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم ! فرمود: ايا شما را راهنمايى به چيزى نكنم كه ريشه اش در زمين و شاخه اش در آسمان باشد؟ گفتند آرى، فرمود: وقتى نماز واجب تمام شد، سى مرتبه گفته شود: سبحان الله و الحمد الله و لا اله الا الله و الله اكبر ريشه ان در زمين و شاخه آن در آسمان است و اين كلمات در آن روز او را از آوار و سوختن و غرق و در چاه افتادن و دريده شدن بواسطه حيوانات درنده و مرگ و بلايى كه از آسمان نازل مىشود حفظ مىكند و اينها با قيات صالحات هستند.و حماد بن عثمان از جعفر بن محمد صلّى الله عليه وآله وسلّم از پدرانش از على عليه السلام نقل كرده است كه پيامبر اكرم فرمود: وقتى مرا به آسمان بردند و داخل بهشت شدم د رآنجا صحرايى سپيد از مشك ديدم و ملايكه اى را ديدم كه با آجرى از طلا و آجرى از نقره در آن ساختمان مىساختند و گاهى مىايستادند از ايشان پرسيدم چرا گاهى مىسازيد و گاهى مىايستيد پاسخ دادند: ما مىايستيم تا مصالح بنا از راه برسد پرسيد: مصالح بناى شما چيست؟ گفتند سخن مومن كه بگويد: سبحان الله و الحمدالله و لا اله الا الله والله اكبر مصالح ماست. وقتى اين كلمات را بگويد ما بنا مىكنيم وقتى ساكت شد، از ساختن دست بر مىداريم.
قسم هشتم از اذكار
قسم هشتم استغفار است (70) سكونى از امام صادق عليه السلام روايت كرد: فرمود رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود: بهترين دعا استغفار است و فرمود: دلها زنگ مىزند مانند زنگ زدن مس، آنرا با استغفار جلا دهيد. فرمود هر كس زياد استغفار كند خداى تعالى ا زهمه غمها او را نجات مىدهد و براى هر سختى راه نجاتى قرار مىدهد و به او از راهى كه گمان ندارد روزى مىدهد. و زراره از ابى عبد الله روايت كرد كه: وقتى بنده زياد استغفار كند كتابعملش در حال درخشش بالا مىرود. و از امام رضا عليه السلام آمده كه فرمود: مثل استغفار مثل برگ درخت است كه وقتى حركت كند برگهايش مىريزد و كسى كه استغفار از گناه مىكند، ولى در همان حل آن را انجام مىدهد مثل اين است كه خداى تعالى را مسخره مىكند. و فرمود: رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم از مجلس ولو كوتاه، بلند نمى شد تا بيست و پنج بار استغفار مىكند. و از آن حضرت آمده است كه رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم هر صبح هفتاد بار استغفار مىكند و هفتاد بار به سوى خداى توبه مىنمود، پرسيدند: به هنگام استغفار چه مىفرمود آيا مىفرمود استغفرالله و اتوب اليه؟ امام فرمود: پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم هفتاد بار مىفرمود: استغفرالله و هفتاد بار مىفرمود اتوب الى الله. و از آن حضرت عليه السلام آمده كه فرمود: استغفار و قول لا اله الا الله بهترين عبادت است. خداى عزيز جبار فرمود: فاعلم انه لا اله الا الله و استغفر لذنبك (134)بدان كه خدايى نيست جز او و از گناهت استغفار كن.