جان و جانان: امام زمان(عج) از نگاه مقام معظم رهبرى - امام شناسی نسخه متنی

جان و جانان: امام زمان(عج) از نگاه مقام معظم رهبرى

مرتضى نائينى

خورشيد فروزان

امروز وجود مقدس حضرت حجت - ارواحنا فداه - در ميان انسان هاى روى زمين، منبع بركت، منبع علم، منبع درخشندگى، زيبايى و همه خيرات است.

...براى انسانى كه داراى معرفت باشد، موهبتى از اين برتر نيست كه احساس كند، ولى خدا، امام بر حق، عبد صالح، بنده برگزيده در ميان همه بندگان عالم و مخاطب به خطاب خلافت الهى در زمين، با او و در كنار او است; او را مى بيند و با او مرتبط است. (1)

مهدى موعود (عج)، مظهر رحمت و قدرت حق و مظهر عدل الهى است و كسانى كه بتوانند با اين كانون شعاع رحمت و تفضلات الهى، ارتباط روحى و معنوى برقرار كنند، در تقرب به خداوند، توفيق بيشترى مى يابند; زيرا نفس توسل و توجه و ارتباط قلبى با آن حضرت، موجب عروج و رشد روحى و معنوى انسان مى شود. (2)

... يكى از آن خورشيدهاى فروزان، به فضل و كمك پروردگار و به اراده الهى، امروز در زمان ما به عنوان «بقية الله فى ارضه » ; به عنوان «حجة الله على عباده » ; به عنوان «صاحب زمان » و «ولى مطلق الهى در روى زمين » وجود دارد. بركات وجود او، [و] انوار ساطعه از وجود او، امروز هم به بشر مى رسد... اين خورشيد معنوى و الهى بازمانده اهل بيت عليهم السلام است. (3)

ولى عصر - صلوات الله عليه - ميراث بر همه پيامبران الهى است. (4)

امام بزرگوار و عزيز و معصوم و قطب عالم امكان و ملجا همه خلايق، اگرچه غايب است و ظهور نكرده، اما حضور دارد. (5)

امام زمان (عج) امانت و گوهر درخشنده عظيم آفرينش در ميان ما، امروز بى گمان بيش از هر زمان، متوجه و مراقب اين ملت است. (6)

نقش مهدويت

اميد

اعتقاد به مهدويت، به وجود مقدس مهدى موعود - ارواحنا فداه - اميد را در دلها زنده مى كند. هيچ وقت انسانى كه معتقد به اين اصل است، نا اميد نمى شود; چرا؟ چون مى داند يك پايان روشن حتمى، وجود دارد... سعى مى كند كه خودش را به آن برساند. (7)

اعتقاد به قضيه مهدى (عج) و موضوع ظهور و فرج و انتظار، گنجينه عظيمى است كه ملت ها مى توانند از آن، بهره هاى فراوانى ببرند. شما كشتى اى را در يك درياى طوفانى فرض كنيد. اگر كسانى كه در اين كشتى هستند، عقيده داشته باشند; كه اطراف آنها تا هزار فرسنگ، هيچ ساحلى وجود ندارد و آب و نان و وسايل حركت اندكى داشته باشند، كسانى كه در اين كشتى هستند، چه كار مى كنند؟ آيا هيچ تصور مى شود كه اينها براى آن كه حركت كنند و كشتى را پيش ببرند، تلاشى بكنند ؟ نه، چون به نظر خودشان، مرگشان حتمى است. وقتى انسان مرگش حتمى است، ديگر چه حركت و تلاشى بايد بكند؟ اميد و افقى وجود ندارد. يكى از كارهايى كه مى توانند انجام دهند، اين است كه در اين مجموعه كوچك، هركس به كار خودش سرگرم شود. آن كسى كه اهل آرام مردن است، بخوابد تا بميرد و آن كه اهل تجاوز به ديگران است، حق ديگران را بگيرد تا آن كه چند ساعتى بيشتر زنده بماند.

طور ديگر هم اين است كه كسانى كه در همين كشتى هستند، يقين داشته باشند و بدانند كه در نزديكى آنها، ساحلى وجود دارد. حالا اگر دور و يا نزديك است و چقدر كار دارند تا به آن جا برسند، معلوم نيست. اما قطعا ساحلى كه در دسترس آنها است، وجود دارد. اين افراد چه كار مى كنند؟ اينها تلاش مى كنند كه خود را به آن ساحل، برسانند و اگر يك ساعت هم به آنها وقت داده بشود; از آن يك ساعت براى حركت و تلاش صحيح و جهت دار استفاده خواهند كرد، و فكرشان را روى هم خواهند ريخت و تلاش شان را يكى خواهند كرد تا شايد بتوانند خود را به آن ساحل برسانند .

«اميد» ، چنين نقشى دارد . همين قدر كه اميدى در دل انسان به وجود آمد، مرگ بال هاى خود را جمع مى كند و كنار مى رود. اميد موجب مى شود، انسان تلاش و حركت كند; پيش ببرد; مبارزه كند و زنده بماند. فرض كنيد ملتى در زير سلطه ظالمانه قدرت مسلطى، قرار دارد و هيچ اميدى هم ندارد. اين ملت مجبور است، تسليم بشود. اگر تسليم نشد، كارهاى كور و بى جهتى انجام مى دهد; اما اگر اين ملت و جماعت، اميدى در دلشان باشد و بدانند كه عاقبت خوبى حتما وجود دارد، اينها چه مى كنند؟ طبيعى است كه مبارزه خواهند كرد و مبارزه را نظم خواهند داد و اگر مانعى در راه مبارزه وجود داشته باشد، او را برطرف خواهند كرد.

بشريت در طول تاريخ و در حيات اجتماعى، مثل همان سرنشينان يك كشتى طوفان زده، هميشه گرفتار مشكلاتى از سوى قدرتمندان، ستمگران، قوى دستان و مسلطين بر امور انسان هاى مظلوم بوده است. اميد، موجب مى شود كه انسان، مبارزه كند و راه را باز نمايد و پيش برود. وقتى به شما مى گويند انتظار بكشيد; يعنى، اين وضعيتى كه امروز شما را رنج مى دهد و دلتان را به درد مى آورد، ابدى نيست و تمام خواهد شد. ببينيد چقدر انسان، حيات و نشاط پيدا مى كند. اين، نقش اعتقاد به امام زمان - صلوات الله عليه و ارواحنا فداه - است. اين نقش اعتقاد به مهدى موعود مى باشد. اين عقيده است كه شيعه راتا امروز، از آن همه پيچ وخم هاى عجيب وغريبى كه در سرراهش قرار داده بودند ، عبور داده است. (8)