زمينه سازان قيام منجى - امام شناسی نسخه متنی

زمينه سازان قيام منجى

ظهور بهرام ورجاوند و پشيوتن در دين زرتشت بعنوان زمينه سازان قيام منجى مطرح گرديده است و درست شبيه قيام خراسانى و قيام معروف يمانى قبل از ظهور حضرت حجت «عجل الله تعالى فرجه الشريف » مى باشد. اين دو تن، زمينه را براى آمدن "هوشيدر" آماده مى كنند و نابسامانيها و آشوبهايى را كه آرامش و آسايش را بر هم زده است، فرو مى نشانند. خروج بهرام، مژده پايان شب سياه و طلوع سپيده اميد گروندگان راستكار و درست پيمانى است كه سالها سرزنش بيدينان را تحمل كرده اند. او خواهد آمد تا دين زرتشت را سامان دهد. (18) پشيوتن نيز يكى از بيمرگان جاودانه است كه براى استحكام دين زرتشت قيام مى كند. قيام پشيوتن، آخرين قيام نيكمردانه اى است كه اندكى پيش از هزاره هوشيدر رخ مى دهد و هدف او بازسازى دين و برپاداشتن آيينهاى دينى و گسترش آموزشهاى آن است. (19)

وضعيت جهان در پايان هر يك از هزاره ها

جهان در پايان هريك از هزاره ها جهانى است آكنده از تباهيها و پريشانيها; جهان خرابى كه در آن، همه كس و همه چيز راه نابودى مى پيمايد; بى سامانى، سيه روزى، نابرابرى، نامردمى و... گلوى همه را مى فشارد و اينهمه گسيختگى و نابسامانى از نشانه هاى ظهور آنان است; آنان كه ظهورشان تسكين دهنده دردهاى بشر است. جهان قبل از ظهور منجى به گونه اى است كه مردم به موبدان و بزرگان اعتماد نمى كنند; درحالى كه گفتار گناهكاران و فسوسگران و شريران را باارزش مى دانند و گواهى نادرست و نسبتهاى ناروا در حق ديگران، حتى هرمزد رواج دارد. (20)

پديده هاى مختلف واژگون مى شوند و جريان طبيعى خود را از دست مى دهند. ابر كه هميشه منشا برف و باران است، خاصيت ذاتى خويش را ندارد، بر فراز آسمان ظاهر مى شود، اما نمى بارد. گاو و گوسفند و اسب و ديگر چهارپايان ناتوان و كوچكتر مى شوند، كمتر مى زايند و كمتر شير مى دهند. (21)

آخر الزمان

با آمدن سوشيانس يا استوت ارت، كه علايم ظهورش شباهت بسيارى به علايم ظهور حضرت مهدى «عجل الله تعالى فرجه الشريف » در نزد شيعيان دارد، جهان به تكامل خود مى رسد و حالتى مانند از قوه به فعل رسيدن پيدا مى كند. جهانى كه پس از ظهور آخرين نجاتبخش ساخته مى شود، با جهان آغازين، يعنى آنگاه كه از اهريمن و يارانش خبرى نبود، همانند است; در اين جهان، همه چيز بر مبناى دين است و در زير قدرت كامل هرمزد(خداوند) اداره مى شود. اين جهان به مدد تلاشهاى نيكمردان آراسته خواهد شد و البته از خونريزى نيز خالى نخواهد بود، چه حق در سايه شمشير حق، استوار مى گردد و دروغ و خيانت و معيوبى از جهان برمى خيزد. (22)

سوشيانس كه غالبا به صفت پيروزمند ستوده شده، گرزى دارد كه فريدون دلير داشت و با آن بر ضحاك پيروز شد;با همين گرز به نبرد با دروغ و كژى و مظاهر آن برمى خيزد و ناراستى را از جهان مى راند. (23)

«فر كيانى به سوشيانس پيروزمند و به ساير دوستانش تعلق خواهد داشت... كه از پرتو ظهور آنان، رستاخيز و جهان مينوى جاودانى روى خواهد نمود.» (24)

بنا بر آنچه در اوستا مطرح گرديده است، تفاوتى ميان آخر الزمان و وقوع رستاخيز وجود ندارد; با آمدن سوشيانس، بهشت تحقق خواهد يافت و اهريمن و بدى نابود خواهد شد.