سیدمحمد کاظم مدرسی، احمد بهشتی، علیرضا سبحانی، اکبر اسدعلیزاده، سید مجتبی آقایی، علی اصغر فیضی پور، جعفر سبحانی، سیدمحمود مدنی، فاطمه علیپور، غلامحسین زینلی، علی زمانی قمشه ای، مسعود پور سید آقایی، مجید حیدری نیک، محمد رضا جباری، سامی بدری، علی اصغر رضوانی، جعفر خوشنویس، مرتضی نائینی، احمد عابدی، محمدجواد فاضل لنکرانی، رحیم کارگر، حبیب الله طاهری؛ ترجمه: عبدالله امینی؛ تقریرکننده: علی لاری؛ مصاحبه شونده: علی کورانی
انسان در طول تاريخ، هيچ گاه از انديشه و رؤياى «به زيستن » فارغ نبوده و نگاه او همواره براى يافتن آينده اى بهتر و سامان يافته تر، دوخته شده است. با آن كه زورمداران و استضعاف گران، هميشه مخالفان رژيم خود را در هم مى كوبند، در بند مى كنند، به زندان مى اندازند، به خاك و خون مى كشند و مى خواهند از هر طريق ممكن موقعيت خويش را حفظ كنند; اما مستضعفان به اميد رسيدن به روزى خوش - روزى كه به خواسته هاى مشروع خود برسند - زندگى را بر حاكمان ستمگر، سخت و تلخ ساخته و مسير تاريخ را عوض كرده اند. سياه پوست آمريكايى و آفريقايى قيام كرده حقوق خود را مى طلبند. مردم اندونزى، الجزاير و ايران بپا خواسته استعمار و استعمارگران را طرد مى كنند و به حيات آنها خاتمه مى دهند و فلسطينى ها به انتفاضه خود ادامه مى دهند. آرزوى به زيستن و داشتن زندگى آرام، با زندگى بشر عجين بوده و در طول تاريخ، از آن جدا نشده است. او همواره، به فكر چنان روزى بوده و آنى از اين انديشه، جدا نشده است; گرچه هنوز در ايجاد چنان زندگى مطلوب و ايده آل خود، موفقيتى نداشته است. رؤياى مزبور در زندگى انسان، به گونه هاى مختلفى تبلور يافته و انديشمندان هر عصرى، براى تعبير شدن آن، چاره ها انديشيده و آن را در قالب «مدينه فاضله » مطرح كرده اند كه در آن از نابسامانى و دغدغه هاى جوامع موجود، اثر و نشانى نباشد. از مدينه فاضله افلاطونى گرفته تا مدينه فاضله فارابى، و از مدينه فاضله كمونيست ها و سوسياليست هاى تخيلى و بهشت موعود آنان، گرفته تا مدينه فاضله عصر روشنگرى و انسان مدارى ... آنها به خيال خود بشر را از قيد و بند دين و آداب و تكاليف دينى آزاد نموده و انسان را محور همه چيز قرار داده اند و دين و مذهب انسانيت را پايه گذارى كرده اند. اما «مدينه فاضله موعود» اسلام - كه در قرآن و روايات وعده تحقق آن داده شده - غير از اين مدينه هاى فاضله اى است كه ديگران مطرح كرده اند; زيرا ويژگى هاى مدينه فاضله اسلامى - كه در عصر حكومت حضرت مهدى (عج) تحقق پيدا خواهد كرد - به گونه اى است كه آن را از ساير مدينه هاى فاضله پيشنهادى ديگران، ممتاز مى سازد. در اين مقاله نخست به آينده جهان از ديدگاه اسلام اشاره مى شود; سپس ويژگى هاى عصر ظهور و مدينه فاضله اسلام بيان مى گردد.
الف) آينده جهان در ديدگاه اسلام
اوضاع آشفته و اسفناك جهان، مردم را به وحشت انداخته و جنگ هاى سرد و گرم، مسابقه تسليحاتى، صف آرايى قدرتمندان و... جهانيان را خسته و فرسوده كرده است. توليد و تكثير سلاح هاى جنگى، نسل بشر را تهديد به نابودى مى كند، و خودسرى و طغيان غارت گران بين المللى، ملل عقب نگاه داشته شده را از تمام شؤون زندگى ساقط ساخته است. محروميت روز افزون طبقه ضعيف، استمداد گرسنگان جهان و گسترش فقر و بى كارى، وجدان هاى زنده و دل هاى حساس را پريشان نموده است. تنزل اخلاق انسان ها، بى رغبتى نسبت به امور دينى، روى گردانى از قوانين الهى، افراط در مادى گرى و رونق يافتن مظاهر فساد و شهوت پرستى، روشن بينان و آگاهان جهان را مضطرب كرده است. اين اوضاع خيرخواهان، عاقبت انديشان و اصلاح طلبان را سرگردان نموده و زنگ سقوط انسانيت در گوش آنان طنين انداخته است و آنان را نسبت به اوضاع آينده جهان بدبين كرده است. آنان از عواقب وخيم و سرنوشت خطرناك آن به خود مى لرزند و از حل مشكل جهان اظهار عجز مى كنند. در اين ميان مسلمانان آگاه - به ويژه شيعيان - از ياس و نوميدى دورى گزيده و به عاقبت و سرنوشت بشر خوشبين اند. آنان در انتظار روز موعود اسلام و مدينه فاضله آن، روز شمارى مى كنند و عاقبت كار را از آن مردم نيك كردار مى دانند. ايشان معتقداند كه از قوانين موضوعه و سازمان هاى پر زرق و برق بين المللى، كارى ساخته نيست. آن مدينه فاضله و عصر درخشانى كه در آن بشر به سعادت و كمال لايق خويش مى رسد. حاكميت در آن زمان، از آن امام معصوم است كه از خطا، اشتباه و غرض ورزى منزه و پاك است. اين همان روزى است كه قرآن كريم و روايات اهل بيت عليهم السلام، بشريت را مامور به انتظار چنان روزى نموده و دستور ايجاد زمينه و آمادگى از هر جهت را به بشريت داده اند. اين عقيده نشات گرفته از آيات قرآن و روايات متواتر قطعى از طريق اهل بيت عليهم السلام است.
لطفا منتظر باشید ...
