سیدمحمد کاظم مدرسی، احمد بهشتی، علیرضا سبحانی، اکبر اسدعلیزاده، سید مجتبی آقایی، علی اصغر فیضی پور، جعفر سبحانی، سیدمحمود مدنی، فاطمه علیپور، غلامحسین زینلی، علی زمانی قمشه ای، مسعود پور سید آقایی، مجید حیدری نیک، محمد رضا جباری، سامی بدری، علی اصغر رضوانی، جعفر خوشنویس، مرتضی نائینی، احمد عابدی، محمدجواد فاضل لنکرانی، رحیم کارگر، حبیب الله طاهری؛ ترجمه: عبدالله امینی؛ تقریرکننده: علی لاری؛ مصاحبه شونده: علی کورانی
شيعه معتقد است رهبر موعود، محمد بن حسن عسكرى است كه سال 256 هجرى متولد شد و والدش [امام] حسن عسكرى بر امامت وى تصريح كرده است . سپس به اذن خدا، او غيبت صغرى و كبرى مانند عيسى نمود . غيبت صغرى هنگامى بود كه خدا، وى را از نيرنگ حكومت عباسى نجات داد . وى از هنگام تولد، مخفى مى زيست و پدرش او را [از ديده ها ] پنهان مى كرد . پس از وفات پدرش در 261، شيعيان را توسط وكيلانش (نواب اربعه) راهنمايى مى كرد . نيابت اينان 69 سال (261- 329) به طول انجاميد . غيبت كبرى، پس از وفات نايب چهارم (على بن محمد السمرى) آغاز شد . به هنگام وفات، وى به شيعه گفت: نايبى خاصى پس از او نخواهد بود تا خداى متعال، ولى اش را در آخر زمان ظاهر كند . سنى ها معتقدند مهدى هنوز متولد نشده است و در آخرالزمان به دنيا مى آيد . تفصيل سخن در اختلاف شيعه و سنى درباره ى ولادت رهبر موعود و اين كه وى فرزند [امام ] حسن عسكرى است يا در آينده متولد مى شود، با تحقيق در اين مساله ممكن است . پيامبر جانشين و اوصيايى معصوم دارد و نقل سخن پيروان از امامان شان پذيرفته مى شود; زيرا مانند پيروان مذاهب ديگرند كه به نقل از رهبران مذهبى خود، مسايل فقهى و تاريخى را روايت مى كنند . تمامى شيعه از زمان قديم، اتفاق نظر دارند كه پيامبر از امامان نام برده، شمارشان را گفته و هر امام، امام بعدى را معرفى كرده است . [امام] حسن عسكرى خبر داده است فرزندى دارد كه وصى وى است و مهدى منتظر مى باشد . گواه شيعه بر بيان امامت الهى اهل بيت توسط پيامبر، حديث ثقلين [كتاب الله و عترتى ] و حديث سفينه [مثل اهل بيتى كمثل سفينة نوح . . . ] است . دليل شيعه بر شمار امامان، حديث اثنى عشر [اثنى عشر نقيبا] است و گواه بر اين كه نخستين امامان الهى، على سپس حسن، بعد حسين اند، حديث غدير [من كنت مولاه فعلى مولاه] و حديث منزلت [انت منى بمنزلة هارون من موسى . . . ] و حديث كسا و حديث الحسن و الحسين سبط من الاسباط است كه همگى در احاديث معتبر سنى روايت شده اند . گواه امامت نه فرزند [امام] حسين، احاديث وصيت در كتاب هاى معتبر شيعه است، مانند فرمايش امام باقر عليه السلام كه كلينى روايت كرده است: يكون تسعة ائمة من ذرية الحسين بن على، تاسعهم قائمهم . نه امام از فرزندان حسين بن على اند، كه نهمى قائم است . امام صادق فرمود: آيا مى پنداريد اوصياى ما هر كه را بخواهند وصى مى كنند؟ نه، والله! اين عهد و گفته اى به جا مانده از رسول الله درباره ى امامى پس از امامى ديگر است تا به وى [ مهدى موعود (عج) ] پايان پذيرد . در خبرى ديگر است: تا به صاحب الامر ختم شود . (6) مشخصه ى سيره ى ائمه ى نه گانه، در اختيار داشتن كتاب هاى جامعه و جفر است كه امام على به نقل از پيامبر، در ديدارهاى خصوصى كه داشتند، نوشت و اخبار غيبى و كراماتى كه از امامان ديده شد كه جز از برگزيدگان مورد تاييد خداوند، ساخته نيست . برادران اهل سنت كوشيده اند ادعاى نام بردن امامان و نخستين امام; على عليه السلام توسط پيامبر را رد كنند . اينان مى گويند: احاديث نبوى كه گواه ادعاى شيعه است، دلالت ندارد يا سند آن ضعيف است، اما علماى شيعى با سنى ها مناقشه كرده، اشتباه اهل سنت را بيان كرده اند . برخى فرقه هاى شيعى به ويژه زيديه، امامت دوازده امام را نپذيرفته اند، اما علماى شيعى بدانان پاسخ داده اند . برخى نويسندگان معاصرنيز مى گويند: مهدى متولد نشده است; زيرا فقط يك فرقه از دوازده فرقه ى پيرو حسن عسكرى، معتقد به ولادت مهدى اند . «نوبختى » در كتاب «فرق الشيعه » و اشعرى شيعى در «المقالات و الفرق » چنين گفته اند . جواب اينان را به تفصيل در كتاب «حول امامة اهل البيت و وجود المهدى » داده ام .