در اين قسمت با ارائه ى نمونه هاى شگفت انگيز، غيرمأنوس و محيرالعقول از پديده هاى جهان، اسرارآميز و تعجب برانگيز بودن آن اثبات مى گردد و معلوم مى شود كه وضعيت جهان در عرصه هاى مختلف به گونه اى است كه انسان با ملاحظه و تأمل در آن دچار حالت روانى، تعجب، حيرت و شگفتى مى شود و براى تحكيم مبانى اين ادعا با استفاده از دستاوردهاى علوم جديد در عرصه ى عمل كرد پديده هاى بى جان و يا چگونگى كاركرد ارگانيزم هاى زنده; يعنى، گياهان، حيوانات و انسان ها، نمونه هاى بسيار بزرگى از پيچيدگى و شگفتى به تصوير كشيده مى شود; مثلا گفته مى شود: «خورشيد بايد در هر ثانيه چهار ميليون تن از جرم خود را تبديل به انرژى بكند تا بتواند آن همه نور و حرارت از خود پس بدهد و اين انرژى يك ميليون برابر بيش از آن مقدار انرژى است كه در تمامى موجودى زغال سنگ در كره ى زمين وجود دارد.» يا در رابطه با حجم خورشيد مى گويند: «حجم عظيم خورشيد و جثه ى مهيب آن در حدود يك ميليون و سيصد هزار برابر حجم زمين است، با آن كه زمين خود پنجاه برابر كره ى ماه حجم دارد و جرم خورشيد هفت صد برابر جرم مجموع سياراتى است كه به دور آن مى چرخند.»(85)در باره ى اعجاب انگيزى ارگانيزم هاى زنده نيز كوشش مى شود رمز و راز آن را با حيات جستوجو نمايند و حيات را منشاء اين شگفتى و اعجاب معرفى كنند.(86)در هر يك از اين صور هدف اين است كه با اثبات اين ويژگى در پديده هاى جهان و قبول بروز حالت روان شناختى تعجب و حيرت در انسان، به هنگام مواجهه با جهان، اذعان قبلى انسان به وجود خدا نتيجه ى قهرى اين حالت نفسانى، قلمداد گردد.